Eigenlijk had hij het voetbal al op een lager pitje gezet en een stapje teruggedaan. Maar toen ‘zijn cluppie’ Bob van der Vlugt (33) toch nodig had, toen stond hij er weer. Teylingen kwam verdedigend in de personele problemen door blessures van Dennis van der Nouland en Raymond Dolieslager. Gelukkig wil Van der Vlugt een uitkomst bieden, zolang dat nodig is. 

He Bob. Zo voetbal je al een jaar in het tweede en zo ben je in één keer toch weer vaste waarde in het eerste. Hoe is dat? 

,,Dat is wel weer goed wennen, moet ik zeggen. Ik vind het heerlijk hoor, lekker ballen met die jonge gasten. Maar de stap terug naar twee had ik vorig jaar wel bewust gemaakt: Rustiger trainen, op zondagmiddag lekker met een biertje langs de kant. Het was best raar toen ik op die donderdagavond training voor de wedstrijd tegen RKDEO weer met de gasten van het eerste speelde. Toen Marc (Van Wonderen red.) vroeg of ik die zondag in de basis kon spelen vanwege de vele blessures, wilde ik dat met alle liefde doen. In eerste instantie voor een of twee wedstrijden, maar dat zijn er wat meer geworden.”

En, hoe bevalt het?

,,Echt, hartstikke goed. Het was even wennen. Je merkt toch fysiek wel dat je een dagje ouder wordt. Gelukkig hoef en ga ik geen drie man voorbij in het veld en maak ik ook niet de meeste meters, dat scheelt. Met m’n inzicht en qua coaching kan ik verder veel compenseren of sturen.”

,,De sfeer in het team is verder niet echt anders dan in het tweede. Dat is natuurlijk ook gewoon een selectieteam, dus de gezelligheid onder elkaar, of wat dan ook, is gewoon goed vergelijkbaar. Ik geniet er verder wel van om weer met mijn broer Mark te voetballen. Dat is altijd leuk.”

Wat vind je van de tot nu toe behaalde resultaten? 

,,Niet onaardig, maar we hadden wel een aantal puntjes meer kunnen hebben. Zeker de wedstrijden tegen RKDEO en ROAC hebben we onnodig verloren. Wat dat betreft had je misschien nog hoger kunnen staan.”

,,We hebben ook een prima groep, echt genoeg kwaliteit. Ook de jongens die overgekomen zijn van Ter Leede zijn echt een toevoeging. Het is niet de allerbeste ploeg waarin ik heb gespeeld ofzo, maar we moeten zeker leuk in de subtop mee kunnen doen.”

Wat weet je verder van de tegenstander van zondag, TAC’90, ooit tegen gespeeld?

,,Nooit van gehoord en nooit tegen gespeeld. Dus die pak ik toch nog mooi even mee, haha. Nee ik ben en was nooit zo bezig met tegenstanderS. Marc (van Wonderen red.) zal ons ongetwijfeld nog voldoende over ze vertellen, dan focussen we ons daar wel op.”

Wat zijn verder de plannen met jou? Ik neem niet aan dat het zondag je laatste wedstrijd is? 

,,Haha, nou dat kan zomaar. Nee.. ik ben er zolang het nodig is. Zolang Marc me nodig heeft. Daarbij wil ik verder niemand in de wegzitten, vooral de jonge jongens niet. Dus als er weer voldoende fit zijn, ga ik gewoon weer terug naar twee.”

,,Ik ben alleen geen jojo, dus ik ga niet de hele tijd  pendelen tussen twee teams. Zolang het voor een langere tijd is, vind ik het goed en leuk. Als het opgelost is, dan is het weer klaar.”

Je vrouw was net gewend geraakt aan dat je de zondagmiddag vrij had?

,,Haha, nee hoor. Mijn vrouw houdt ook van voetbal en ze vindt het hartstikke leuk om te kijken. De kleine vindt het ook prachtig om langs het veld en door de kantine te banjeren. Dus daar heeft het gelukkig niks mee te maken.”

Foto: Peer Compeer.