Hij diende beide clubs: VVSB en Katwijk. Zaterdagavond staan deze twee giganten tegenover elkaar. Voor Tomas Tavilla is het echter en duel als alle andere. Natuurlijk gaat de rappe voetballer genieten van de ambiance. Maar nuchter als hij blijft, staat er geen uitroepteken achter dit duel voor hem. De aanvaller komt nu nog uit voor VVSB, maar vertrekt aan het einde van dit seizoen in Noordwijkerhout.
Hallo Tomas. Waarom is dit duel geen speciale voor jou?
,,Het valt wel mee hoe belangrijk dit duel voor mij is. Ik zie het gewoon als elk ander duel. Het komt misschien omdat ik maar één jaar bij Katwijk heb gespeeld. Natuurlijk ga ik wel genieten van de ambiance. Op zo’n streekderby komen aardig wat supporters af. Ja, de sfeer zal mooier zijn dan met alle respect Twente of UNA uit, ofzo.”
Wat verwacht je van het duel tegen Katwijk?
,,Het is een lastige pot, dat sowieso. Katwijk heeft een goede ploeg. Als wij uitgaan van onze eigen kracht en niet te veel naar Katwijk kijken, dan zie ik ons dit duel wel winnen. Dat bewijst het duel in de beker ook wel. We hebben ze toen met 3-0 verslagen. Uit verloren we met 1-0, waarin Katwijk in de eerste helft echt sterker was, maar die in oktober thuisoverwinning biedt vertrouwen. Ook na afgelopen zondag toen we van Jong AZ met 7-0 verloren. Ik zie dat duel als een incident.”
We zitten inmiddels in april. Hoe kijk jij voor jezelf alvast terug op dit seizoen?
,,Door een spierblessure ben ik er drieëneenhalve maand uit geweest. Die blessure heeft mijn seizoen bepaald. Vooral de weg terug was moeilijk. Ik dacht al veel eerder dat ik weer kon voetballen, maar dat bleek niet zo te zijn. Het is niet echt mijn seizoen geweest voor m’n gevoel. Nu gaat het weer beter. Ik sta weer op het veld en het gaat lekker.”
Na het vertrek van Giovialli Serbony heb jij op meerdere posities op het veld gestaan. Hoe kijk je daar tegenaan?
,,Dat klopt. Ik heb dit seizoen als spits gestaan, als linksbuiten en op het middenveld. Weet je, het maakt mij echt niet zoveel uit. Ik speel waar de trainer mij nodig heeft. Zolang ik speel vind ik het prima. Toen ‘Gio’ vertrok, begon ik uit bij Kozakken Boys gelijk op de spitspositie. Dat was ook mijn eerste officiële duel weer na m’n blessure. In die wedstrijd maakte ik gelijk een goal en een assist. Dat was lekker terugkomen. Dat ik mocht beginnen en zo belangrijk kon zijn gaf vertrouwen. Daarna heb ik, op welke positie dan ook, vaak in de basis gestaan.”
En toch vertrek je… Waarom?
,,Na drie jaar VVSB ben ik gewoon toe aan een nieuwe uitdaging. Het zijn fijne jaren geweest, hoor. Ik heb veel goede jongens leren kennen en sportief mooie dingen meegemaakt. Het bekeravontuur is toch wel het hoogtepunt geweest. Dat hadden we van te voren nooit aan zien komen. Dat is iets wat ik niet alleen tijdens mijn voetbalcarrièremet mij meeneem, maar ook nog daarna. Zoiets vergeet je nooit meer. Er is de afgelopen tijd wel wat contact geweest met nieuwe clubs. Maar daar ga ik je natuurlijk niks over vertellen.”
Foto: Tino Stulen