,,Eigenlijk heb ik er geen moment bij stil gestaan dat dit wel eens mijn laatste wedstrijd kon worden.” Sten Goosen zegt het met een grote lach. Tegen Quick speelde hij (voorlopig) zijn laatste minuten in het eerst van SJC. Het werk en het trainer viel niet meer te combineren. Even niet meer die stress om op tijd te komen, even niet meer die druk van elke zondag presteren. Goosen vind het wel even lekker zo.

De aanvaller ging na afloop al snel op de schouders van zijn medespelers. Ook Martijn Walter, de 30-jarige collega-aanvaller van Goosen ‘moest er aan geloven’. En toch viel er een soort opluchting te zien op de gezichten van de aanvallers. Het seizoen was andermaal lang. De zon die scheen op de Haagse velden voelde goed op de gebruinde huid van de spelers. Met een welverdiend drankje werd nog even van elkaars vriendschap genoten.

,,Ik heb zaterdag 1 al toegezegd om daar lekker te gaan ballen. Het scheelt wel twee of drie trainingen door de weeks.”

En daarom laat de spits van SJC nog maar eens doorschemeren dat de Noordwijkers hem alleen als spits van het vlaggenschip kwijtraken, maar niet als mens. ,,Ik sta gewoon met op zondag lekker bij de gasten van het tweede eerst te kijken en dan met een biertje in de hand bij het eerste. Ongetwijfeld.”

Trainen
Goosen zwaait het voetballen op het hoogste niveau bij SJC even gedag. De deur blijft op een kier voor een toekomstige terugkeer. Maar dan ook echt een heel klein kiertje. Voor nu is het klaar. Maar het hele voetballen de rug toe keren kan de Noordwijker niet. ,,Ik heb zaterdag 1 al toegezegd om daar lekker te gaan ballen. Het scheelt wel twee of drie trainingen doordeweeks. Dat laat ik lekker los, maar wedstrijdjes voetballen blijft leuk. Dat had ik ook best wel bij het eerste willen doen, maar dat gaat niet met één keer trainen door de week.”

Martijn Walter en Sten Goosen worden op schouders gedragen door hun teamgenoten

Stiekem had de aanvaller tegen Quick nog even de hoop de nacompetitie te verlengen. Maar al snel in Den Haag zag de aanvaller dat het er niet in zat. Al deed SJC niet veel onder voor de ploeg van Paul van der Zwaan stelde Goosen. ,,Nou ja, voetballend zie je dat die ploeg wel verder is. Maar qua kansen hebben we zeker niet onder gedaan voor hen. We hadden er in het begin van de tweede helft eigenlijk twee moeten maken. Dat is niet gebeurd. We hebben nog even alles of niets gespeeld met David Verweij in de spits erbij. Het pakte niet zo uit als wij hoopten en dan is het afgelopen.

Collegiaal
,,Het was een mooie afsluiter zo”, blikt de 26-jarige voetballer terug. Hoewel de stand anders deed vermoeden had Goosen genoten van zijn SJC, maar dan met name over het hele seizoen bekeken. ,,Toch, zelfs vanmorgen heb ik er niet eens bij stil gestaan dat het mijn laatste duel kon worden. In de wedstrijd zelf ook niet. Ik wilde gewoon winnen en ging volle bak. Dan denk je er geen moment over na. Zonde dat het zo moest aflopen.”

De bescheiden Noordwijker had als persoon een beter afscheid verdiend, maar ook als voetballer. Met 16 goals werd hij dit seizoen topscorer van zijn elftal. Als vriend zal hij nog het meeste gemist worden bij de Noordwijkers in de selectie. Nooit een onvertogen woord in het openbaar, altijd een toonbeeld van inzet en collegialiteit. Grapjes makend na een wedstrijd. Ach, dan maar op de tweede rij. Met een drankje in z’n hand. SJC is nog niet van Sten Goosen af.

Foto: Johanna Wever