Het leven van Willem van Harskamp is rood en geel gekleurd. Het zijn de clubkleuren van Ter Leede waar hij aan de hand van zijn vader Gerrit al vroeg kennis mee maakte. De inmiddels 63-jarige (voormalige) doelman verdedigde op het sportpark aan de Menneweg gedurende dertien seizoenen het doel van de hoofdmacht. Op 30-jarige leeftijd verruilde hij zijn keeperstrui voor het trainerspak. In een kwart eeuw diende Van Harskamp negen clubs, waaronder Ter Leede, om zeven jaar geleden voorgoed terug te keren bij zijn jeugdliefde. Tegenwoordig verricht hij er wedstrijdanalyses en scoutingswerkzaamheden.
,,Dit jaar ben ik 55 jaar lid van Ter Leede. Dan mag je wel zeggen dat je met de club vergroeid bent. Net als elk voetballertje begon ik als aanvaller, maar in de B1 kwam ik in de goal terecht. Na nog een jaar in de A1 debuteerde ik als 17-jarige in het eerste elftal. Dat ik daarin vervolgens meer dan 400 wedstrijden zou spelen, had ik toen niet kunnen vermoeden. En ook niet dat ik ooit nog eens samen met mijn broers Jan, Tinus en Dries in het eerste elftal zou gaan spelen”, haalt Van Harskamp herinneringen op. Net als op sportief gebied is de oud-doelman in zijn werkzame leven honkvast. Zijn werkzaamheden bij een plaatselijke houthandel sluiten (bijna) naadloos aan bij al die jaren die hij bij Ter Leede betrokken is.
Zijn keuze voor Ter Leede was min of meer voorbestemd. Vader Gerrit behaalde met Ter Leede in de jaren vijftig van de vorige eeuw twee (zaterdag)titels. De spits, die gevreesd werd om zijn ongenadig harde schoten, had een groot aandeel in die successen. Het kon niet anders dat zijn kinderen in zijn voetsporen wilden treden. ,,Ik herinner me nog dat ik er als klein jochie bij was toen Ter Leede na het kampioenschap feestelijk werd onthaald in Sassenheim. Mijn debuut in het eerste tegen Meeuwen uit Zoutelande vergeet ik ook nooit. Stond ik ineens tussen voetballers als Dick van Biezen, Nico van der Fange, Wim van Ginhoven en Piet de Bruin. Dat waren toen namen hoor! Ik paste me als jonkie vrij gemakkelijk aan. We bereikten in mijn eerste seizoen direct de nieuw ingestelde Eerste Klasse. Toen het hoogste niveau op zaterdag.”
,,Na drie jaar deden we een stapje terug. Als keeper was ik altijd bezig met coaching en het opzwepen van het team. De verdediging goed neerzetten vond ik heel belangrijk. Ik was duidelijk aanwezig. Lekker fanatiek, net als mijn broers. Wij wilden altijd winnen. Die dingen heb ik meegenomen toen ik later trainer werd. Zaalvoetballen was een andere grote hobby van me. Ik ben er dan ook trots op dat ik het tot twee interlands in de zaal heb geschopt. Voor mij verschilden veld en zaal niet zoveel. Gedreven spelen en het team organiseren, dat waren ook daar mijn kenmerken.”
Steentje bijdragen
,,Uiteindelijk heb ik het tot beginjaren tachtig tussen de palen uitgehouden. Toen werd mijn plek overgenomen door Jan Blankespoor. Die was overigens pas zestien toen hij debuteerde. Lager spelen zag ik niet zitten. Ik werd direct trainer en dat heb ik heel wat jaren volgehouden. Via Valken’68, DOSR en Nieuw Vennep belandde ik als hoofdtrainer bij Ter Leede. De club was in die jaren afgezakt naar de Vierde Klasse. Na twee kampioenschappen op rij keerden we terug in de Tweede Klasse, om in mijn derde jaar keurig als zesde te eindigen. Dat was een prachtige periode, waarmee de basis was gelegd voor de terugkeer naar het hoogste niveau. Met dank aan Wim van Ginhoven en Jan Schoen, de grote animators van de revival van Ter Leede. Zij hebben de club weer op de rails gekregen in die jaren. Na drie seizoenen Ter Leede ben ik als trainer nog werkzaam geweest bij Oegstgeest, buurman Teylingen, Nieuwkoop en als laatste bij VVSB. Ik ben in totaal 25 jaar trainer geweest met acht kampioenschappen. Dat zijn zaken waar ik met groot plezier op terugkijk.”
Het einde van zijn trainerscarrière viel voor Van Harskamp samen met een inktzwarte periode uit zijn leven. Op vakantie in Zuid Afrika raakten Willem en echtgenote Joke in 2007 betrokken bij een ernstig auto-ongeval. Voor Joke met fatale gevolgen. ,,Daarmee brak voor mij een vreselijk moeilijke periode aan. Daarin moet je heel veel zelf doen, maar gelukkig heb ik van mijn familie en vanuit de club veel steun gekregen. Dat was heel belangrijk voor me en daar ben ik nog altijd dankbaar voor. Sindsdien ben ik ook weer terug op De Roodemolen. Drie avonden per week ben ik op de club, waarbij ik nu als scout en als wedstrijdanalist van dienst ben. Heel leuk werk, waarbij ik me gelukkig prijs dat ik mijn ervaring die ik in al die jaren heb opgedaan nog altijd in dienst van Ter Leede kan stellen. Het is leuk werk dat ik nog heel veel jaren hoop te kunnen doen. Ter Leede zit gewoon in mijn bloed.”
Tekst: Leo Schrama