Dit jaar doen we het een beetje anders. De voorbeschouwingen met trainers blijven bestaan, maar met een nieuw sausje er overheen. Aan de hand van drie foto’s kijken we vooruit op het nieuwe seizoen. In deze aflevering: Marcel IJzendoorn, die met Foreholte weer eens een heel seizoen wil vlammen. 

Foto 1. Een karakteristieke pose, met de bal aan de voet. Hoe grote liefhebber ben jij nog en zou je soms niet gewoon zelf nog binnen de lijnen willen staan?

,,Ik ben een heel grote liefhebber. Er is niks mooiers dan zelf voetballen. Dat is voor mij wel een zekerheid. Alleen ben ik 47 jaar… Dat gaat niet meer.”

Je bent zelf amateurvoetballer geweest en bent nu als trainer actief in de Tweede Klasse. Is dat soms nog lastig of heb je dat helemaal afgesloten?

,,Het blijft op verschillende momenten lastig. Bijvoorbeeld als het gaat over het juiste leefpatroon, of de juiste instelling. Ze komen allemaal fantastisch trainen. De opkomst is al drie jaar lang fantastisch. Dat is het niet. Maar op die training ook het uiterste uit jezelf halen, dat is iets wat ik altijd gewend was te doen als speler. Het gaat al stukken beter dan in het eerste jaar, maar kan nog steeds beter. In het corrigerend vermogen moeten we nog steeds stappen maken. We hebben nog steeds moeite om tegen een bepaald vriendje te zeggen: ‘ga er eens harder voor lopen’. Dat is lastig. Het is voor 80 of 90 procent één grote vriendengroep.”

Is het voor sommigen een soort van bezigheidstherapie?

,,Dat is er wel grotendeels uit. Maar je moet stapjes blijven maken. En niet zoals vorig seizoen na 21 wedstrijden 35 punten hebben en dan de laatste vijf duels verliezen. Nee, dan ook gewoon die laatste vijf goed afmaken en elkaar daarin als groep meenemen. Dat begint bij de trainersstaf, maar moeten de spelers op de training en tijdens de wedstrijden ook doen.”

Zijn de mensen bij Foreholte niet best snel tevreden?

,,Ik denk dat ze redelijk snel tevreden zijn als ze weten dat de handhaving al bereikt is. Aan de andere kant: bij de promotie van het tweede vorig seizoen, daar zaten ze wel bovenop. Dat zie je van buitenaf niet, maar we zijn echt bezig geweest om jongens onder de 15 wedstrijden te houden, zodat ze bij het tweede mee mochten spelen. Daarin maak je dan keuzes. Maar het klopt wel dat we iets minder snel tevreden moeten zijn. Al moet je ook realistisch blijven.”

Foto 2: De afgelopen twee seizoenen waren er enorme uitersten tussen de eerste en tweede seizoenshelft. Word jij moedeloos van de terugval na de winterstop?

,,Weet je wat het is? Het eerste jaar was echt vervelend. Toen hadden we echt een slechte tweede seizoenshelft. Maar afgelopen jaar stonden we tot 9 april op 35 punten uit 21 duels. Stonden we prima op de derde plek. Alleen verloren we de laatste vijf wedstrijden. We hadden gewoon een slechte afsluiting. In januari, februari en maart haalden we gewoon onze punten. Het lijkt misschien alsof het de hele tweede seizoenshelft slecht is geweest, maar dat is niet zo. De tweede periode liepen we op 3 punten mis. Uiteindelijk kom je weer op jouw eerste vraag. Ben je al tevreden als je weet dat je niet meer kunt degraderen?”

,,We hebben ons als trainersstaf ook afgevraagd: trainen we misschien te hard of teveel? Moet ik het dan toch iets beter indelen? Dat gaan we ook ietsjes anders doen.”

En hoe precies?

,,Door af en toe een extra vrijdag vrij te geven. Zo simpel is het. De jongens komen heel graag. Je kan wel denken: hoe meer je traint, hoe beter je wordt. Maar een avondje rust wil ook wel eens helpen. Je hebt belasting en belastbaarheid. Soms moet je niet teveel belasting geven, zodat de jongens op zondag net drie procent fitter zijn.”

Doet een trainer in de Tweede Klasse ook aan periodisering? 

,,Ik doe het zeker wel. En ik denk andere trainers ook wel. Alleen komt er wel steeds meer weerstand tegen in de voetballerij, omdat het een plan is van 1998-1999. Twintig jaar geleden geschreven door Verheijen. Iedereen doet tegenwoordig aan vernieuwing. Daar is het ook tijd voor, denk ik. Door veel te lezen kan je op nieuwe dingen stuiten. Aan de andere kant: door in die richting te trainen, weet je dat jouw spelers wel een bepaalde fitheid krijgen. Met die zesweekse cyclus is niet zoveel mis, maar ik stap er af en toe wel vanaf.”

Foto 3. Een foto van een thuiswedstrijd. Is de Elsgeest inmiddels jouw ’thuis’ geworden?

,,Denk ik wel. We gaan nu het vierde seizoen in. Plezier en beleving spat er nog altijd vanaf. De club is volop in beweging en blijft maar groeien. Ik vind dat wij op zondag nog voor best leuke publieksaantallen spelen. Het tweede heeft zich in twee jaar tijd naar de Reserve Hoofdklasse gespeeld. Met het eerste blijven we helaas iets achter. Aan de andere kant maakt de club een bepaalde keuze door echt niet te willen betalen en bij het standpunt te blijven dat ze heel graag een gezonde en sterke tweedeklasser willen zijn.

De club ambieert de Eerste Klasse niet?

,,In hun hart zouden ze echt wel naar de Eerste Klasse willen. Maar de derby’s tegen Teylingen en bepaalde vriendschapswedstrijden tegen ROAC vinden sommige mensen op de club belangrijker dan dat we tegen De Zouaven uit West-Friesland moeten spelen. Dat leeft wel bij de club, en niet alleen per Foreholte denk ik. Moet je perse een klasse hoger om dan veel mooie wedstrijden te missen? Ikzelf wil als trainer, dat had ik als speler ook al, mijn hele leven zo hoog mogelijk acteren.”

Toch heb ik het idee dat de kans elk jaar kleiner wordt dat je blijft.

,,Ik heb wel eens tegen je gezegd: er zijn best wel clubs die gebeld hebben, vooral na het eerste jaar. Die dachten echter allemaal dat ik al TC 1 had. Nu weet iedereen dat ik dat papiertje heb. Nu zullen we zien of clubs mij ook echt willen hebben, of dat ze toch voor een ander gaan. Tegenwoordig hoor je wel eens dat er op 1 functie soms 34 trainers solliciteren.”

Dan doel jij op Noordwijk?

,,Ik noem geen namen, maar je bent warm.”

Je steekt niet onder stoelen of banken dat je ambitieus bent. Dan moet je die stap een keer gaan maken, toch?

,,Klopt, die stap hogerop gaat er hopelijk ook wel komen. Ik weet alleen niet wanneer natuurlijk. Kijk: ik heb me niet een heel jaar lang in het zweet gewerkt om TC1 te halen, om vervolgens naar een derdeklasser te gaan. Maar misschien wordt het wel een leuke club in de Haagse regio, of in Amsterdam, of gewoon in de Bollenstreek. Maar voorlopig heb ik het, daar is geen woord aan gelogen, onwijs naar mijn zin bij Foreholte. Het is gewoon een heel mooie, nette club, waar je als trainer heel veel vrijheid krijgt om te werken.”

Tot slot, wat is de doelstelling?

,,Die overleg ik altijd met mijn spelers. Zij komen dinsdag bij mij in de kleedkamer en dan gaan ze aangeven wat hun streven is. Als trainer kun je wel een doelstelling hebben, maar stel dat die compleet uiteen loopt met die van de spelersgroep…Dat ik linkerrijtje zeg en zij misschien handhaving. Daarom doen we het dus altijd in overleg. Maar ik hoop dat ze met een ambitieuze doelstelling komen. Dat zou ik wel leuk vinden.”

Er passeren woorden als linkerrijtje en handhaven. Maar ik neem aan dat we toch wel iets hoger mogen denken?

,,Ik vind wel dat onze nieuwe poule aan sterkte heeft gewonnen. VUC heeft met Leijdekkers een heel goede topscorer. En ze hebben Verstraten, vorig seizoen Katwijk, op doel. Als je verder ziet wat Laakkwartier heeft lopen, maar ook TAC ’90…Die Haagse kant vind ik echt veel sterker dan met alle respect ploegjes als Donk en weet ik waar we vorig seizoen allemaal tegen gespeeld hebben. Ik verwacht dat de weerstand wel wat groter wordt. Maar ik denk dat we zelf ook beter zijn geworden.”

Foto’s: Jeannette Dijkstra en Richard Stavleu
,