Tommy Bemelman begon afgelopen zomer met trainen bij de A-junioren van Teylingen. Zijn laatste jaar in de jeugd wilde hij in de JO19-1 bij Teylingen graag goed afsluiten met zijn vrienden. Een paar keer invallen bij het tweede elftal zou mooi meegenomen zijn, maar verder dan dat dacht de 18-jarige speler niet. Een half jaar later ziet de wereld er heel anders uit en heeft de aanvaller al een paar keer meegedaan bij het eerste van de Sassenheimers. „Dit had ik echt totaal niet verwacht’’, vertelt Bemelman.
Het begint allemaal met een uitnodiging van Lagendijk om vanuit de JO19-1 ook eens mee te komen trainen met de selectie. Nadat een aantal teamgenoten al zijn geweest, is Bemelman samen met Tino Reeuwijk ook een keer aan de beurt. Naar eigen zeggen gaat het best aardig. Even later blijkt dat Lagendijk die mening ook deelt. Hij stapt op Bemelman af en komt met een aangename verrassing.
Debuut
„Hij vroeg of ik op donderdag ook mee kon trainen en uiteindelijk mocht ik op zaterdagvond tegen Hillegom zelfs op de bank zitten. Dat was natuurlijk prachtig, maar tegelijkertijd ook best gek.’’
„Voor ons was het natuurlijk de eerste keer, dus we wisten niet wat we meemaakten’’
In de laatste wedstrijd voor de winterstop zit de 18-jarige speler weer bij de selectie tegen DOSR. Ditmaal komt het wel tot een debuut. „Ik had wel een beetje last van gezonde spanning, maar ik was vooral heel erg blij.’’ Als beloning voor de goede prestaties op het trainingsveld mochten Bemelman en Reeuwijk zelfs mee met het trainingskamp naar Benidorm. „Dat was echt fantastisch. Voor ons was het natuurlijk de eerste keer, dus we wisten niet wat we meemaakten. We zaten in een prachtig hotel en ik heb zelfs nog een wedstrijd gespeeld. Het was één en al genieten.’’
Voor de jongeling was het ook direct het moment om zijn medespelers wat beter te leren kennen. Buiten de paar trainingen om, had hij ze namelijk nog niet echt gesproken. „Daardoor heb ik nu wel beter contact met ze en dat is natuurlijk ook handig voor in het veld.’’ Waar hij naar eigen zeggen normaal wel de grapjas uit kan hangen, bleef hij nu nog wel even op de achtergrond. „Dat lijkt me wel gepast’’, lacht Bemelman. „Het niveau is een stuk sneller, dus daar moet ik natuurlijk nog aan wennen. Daarnaast moet ik eerst nog wat meer mijn plek vinden tussen al die gasten en natuurlijk bewijzen dat ik het niveau aankan. Dan pas is het tijd voor dat soort dingen.’’
Niet stappen in Amsterdam
In de eerste wedstrijd na de winterstop nam Teylingen het op tegen Foreholte. De aanvaller rekende nergens op, maar op donderdag kreeg de student Junior Account Manager een appje of hij kan aansluiten bij het eerste. „Daarvoor moest ik op zaterdagavond wel het stappen in Amsterdam afzeggen, maar daar had ik het zeker wel voor over.’’
Afgelopen zondag mocht hij opnieuw invallen in de derby tegen Foreholte. Waar hij tegen DOSR nog wel wat last had van zenuwen, was dat tegen de Voorhouters niet het geval. „Ik wilde gewoon lekker voetballen. Het was zonde dat we met 2-0 verloren, want er zat echt meer in. Maar het was prachtig om te zien dat er zoveel mensen kwamen kijken. Na afloop heb ik genoten van het feest in de kantine bij Foreholte en later nog in de Luigi’s. We liepen om één uur die tent uit. Die ochtend erna had ik het op stage dan ook wel even zwaar.’’
„Het zou prachtig zijn als we uiteindelijk kampioen kunnen worden met het eerste in een team waarin ook al mijn vrienden spelen’’
Dromen
De rest van het seizoen blijft de aanvaller lekker met zijn vrienden in de JO19-1 spelen. Daarnaast hoopt de 18-jarige speler dat hij zoveel mogelijk minuten kan maken in het eerste. Het debuut van Bemelman heeft er tevens voor gezorgd dat zijn teamgenoten nu ook graag de stap willen maken.
„Zij zien natuurlijk ook dat de aansluiting bij het eerste dichterbij is dan je misschien zou denken. Daardoor wil iedereen zich ook wat meer inzetten. Eerst waren we aan het twijfelen of we volgend jaar met zijn allen in een vriendenteam zouden gaan spelen. Maar nu willen de meesten wel door naar de selectie. Het zou prachtig zijn als we uiteindelijk kampioen kunnen worden met het eerste in een team waarin ook al mijn vrienden spelen.’’
Foto: privé-archief
Lees ook: Met een ander tintje leeft Foreholte – Teylingen nog altijd
