Tom en Stan van Maris, Rick en Ron Witteman, Jeroen en Mike van Haaster. Zes jongens, drie families. Broers die elkaar in het veld tegenkwamen bij Van Nispen (zon.). Het merendeel al gestopt. Maar het stokje is overgedragen. Zondag stonden de broers Bren en Cody Zonneveld samen ongeveer een half uur lang binnen de lijnen. Het leverde ze geen treffer op. Wel een glimlach bij de jongste van de twee na afloop. Al werd die grimas ook wel gestimuleerd door de late gelijkmaker tegen Spaarnwoude (2-2).

Hij viel leuk in, Cody. Met dreiging vanaf de rechterflank. Z’n twee jaar oudere broer was al vanaf de aftrap aan het strijden in het front van de aanval. Wie na de invalbeurt van de jongste van de twee een wisselwerking had verwacht zoals Myron Boadu en Calvin Stengs bij AZ, kwam bedrogen uit.

Seniorenvoetbal
Natuurlijk hadden de twee aan één oogopslag genoeg om te weten wat de ander ging doen. Erg effectief was het zondag (nog) niet. ,,We kennen elkaars kwaliteiten. Die weten we wel te benutten. Als ik een balletje op mijn links heb liggen, dan gaat Bren daarop anticiperen. Hij gaat altijd diep”, weet de jongste Zonneveld toch te vertellen.

,,Mijn hele leven woon ik al in De Zilk en ik heb hier altijd gevoetbald.”

Zo vaak hebben ze nog niet samen gespeeld, vertelt hij. ,,Nee, het is niet heel vaak gebeurd. Hij is twee jaar ouder. Als het een jaartje verschil was geweest, was het vaker gebeurd.” Ook vorig jaar, toen Zonneveld langzaam mocht ruiken aan het seniorenvoetbal, miste hij vaak z’n broer in het veld. Die zat dan vaker dan hij wilde geblesseerd langs de kant van het veld te kijken naar Van Nispen.

De 19-jarige aanvaller zit dicht tegen het eerste aan, maar is nog net geen volwaardig lid van het basisteam van Roy Schulpzand. ,,De ene keer train ik mee met het eerste, de andere keer niet. Het wordt wel steeds vaker dat ik met het eerste meedoe. Ik hoop met de minuten die ik nu krijg te laten zien dat ik een plekje verdien. Dat zijn er meestal vijftien, twintig minuten. Daarin moet ik het dus laten zien.”

,,Maar ik ben ‘niet het broertje van’, hoor. Heb mijn eigen status wel.”

Voor de supporters van de club is het mooi om opnieuw een rasechte Zilker door te zien breken bij Van Nispen (zon.). Dat merkt Zonneveld zelf ook. ,,Mijn hele leven woon ik al in De Zilk en ik heb hier altijd gevoetbald. Dan kom je steeds meer mensen tegen op de club die je graag in het eerste willen zien. Dus ik ben hard aan het knokken voor een plekje. Kijk, hoe het nu loopt op de ranglijst is nog niet heel best. Daar wil ik stiekem ook een beetje gebruik van maken.”

Trotse familie
Z’n goede invalbeurt helpt misschien om zijn status binnen het team te vergroten. ,,Maar ik ben ‘niet het broertje van’, hoor. Heb mijn eigen status wel”, lacht de aanvaller. De familie is trots nu de beide broertjes steeds vaker samen op het veld staan. ,,Die balen elke keer als we niet in hetzelfde team zitten. Als ik bijvoorbeeld met het tweede speel. Maar dan lopen ze alsnog de hele dag rond op de club. Meestal ga ik dan ook met het eerste mee en maak ik zo nu en dan mijn minuten.”

Foto: Trudy van den Berg

Lees ook:Minimale oefenoverwinning Quick Boys op VUC

POPULAIRE BERICHTEN