,,Rober Marijnen, Geert van der Weijden, Paultje Warmerdam.” Hardop mijmeren de twee clubmensen van VVSB, Geek den Elzen en Theo Duivenvoorde, over de successen van weleer en de personen die ze erbij identificeren. ,,En nu jongens als Frans van Niel, Vladimir Jozic, Stefan Kraaijvanger, en ook al die andere jongens van de selectie kunnen we opnoemen.” Volgens de twee komen ze in de geschiedenisboeken terecht van de club. Veertig jaar lopen de twee kameraden samen al rond op de Noordwijkerhoutse voetbalvereniging. Maar de historie die VVSB met de kwartfinale van de KNVB-Beker aan het schrijven is, is ook voor deze beide heren nieuw. 

Zet Den Elzen en Duivenvoorde naast elkaar, vraag ze naar de geschiedenis van VVSB en je pen maakt overuren. Terwijl de mannen de ene anekdote na de andere vertellen, zwaaien ze regelmatig naar leden van de topklasser die langs het raam lopen van de ruimte waar het interview plaatsvindt. De mannen zijn al jaren bekende gezichten op de club. De club betekent alles voor ze. ,,Na mijn familie, komt VVSB gelijk op nummer twee. Als VVSB punten heeft verspeeld, dan baal ik daar tot maandagmiddag van”, lacht Duivenvoorde. Dus passeren ook de prestaties van dit moment de revue: ,,Die Tweede Divisie moeten we halen hoor. Dat is echt belangrijk. Oh, en Parami moet blijven. Schrijf dat maar op”,vindt Den Elzen. Samen schieten ze van onderwerp naar onderwerp, maar komen regelmatig terug op het schitterende bekeravontuur.

Kaartje leggen
,,Was je er zelf ook bij?”, vraagt Den Elzen terwijl hij terugdenkt aan Capelle – VVSB in de vierde ronde van de KNVB-Beker. ,,Wat was dat mooi, hè? Als we alleen maar tachtig procent van die sfeer opnieuw kunnen creëren, dan ben ik al blij. Die saamhorigheid, dat dorpse: kippenvel. VVSB is op de kaart gezet.” Den Elzen is een clubman pur sang. Zijn VVSB-week begint op maandagochtend al vroeg. Als één van de eerste is hij op de club. Met een groep van vaste vrijwilligers worden de sporen van het weekend opgeruimd, vergaderd (,,Gewoon een kaartje leggen, maar dat noemen wij vergaderen.”), kleedkamers schoongemaakt, de kadetjes kaas en ham voor het volgende weekend worden ook weer bestelt. Ook klusjes in de kantine draaien ze hun hand niet voor om, wat ze inmiddels de bijnaam ‘Buurman en Buurman’ heeft opgeleverd. Maar deze week is toch anders dan anders. Helemaal de woensdag. De grote dag voor VVSB.

Draaiboek
,,Eigenlijk begint die gewoon normaal. We gaan de kleedkamers doen en de bestellingen bekijken. Daarna blijven we wel op de club om de selectie op te vangen en die vertrekken dan rond half twee.” Den Elzen heeft duidelijk het draaiboek uitgestippeld. ,,Als ze nog wat willen eten, dan maken we wat”, valt Duivenvoorde zijn kameraad bij. ,,Toen ze tegen Emmen moesten voetballen hebben ze hier met z’n alle gegeten. Toen heeft Van Leeuwen nog een lekker pastaatje gemaakt. Mochten wij ook van mee-eten.”

Het draaiboek wordt vakkundig verder uitgeplozen: ,,Om kwart voor drie vertrekken de eerste bussen”, gaat Duivenvoorde verder. ,,Wij zitten in bus 10. Dat is het ‘vutters’ busje. Daar zit het vaste koppeltje in, dat ook naar alle uitwedstrijden gaat, de leden van het ‘Dreamteam’ zeg maar. Beetje kletsen in de bus. Lekker rustig aan doen hoor.” Het Dreamteam is al jaren een bekende groep vaste vrijwilligers die geen wedstrijd missen van de club en één keer per jaar de wedstrijdbal sponsoren. Den Elzen vervolgt: ,,In het stadion hebben we prima plekken. Dit zijn toch wel de krenten in de pap. Dit is toch het leukste wat er is? Hier doe je het voor als club. We gaan er een mooie dag van maken. Met z’n allen, zoals carnaval.”

De sfeer is bepalend voor ‘Buurman & Buurman’. In de veertig jaar hebben ze behoorlijk wat selecties rond zien lopen, of zijn ze zelfs elftalleiders geweest van wat later de spelers werden die de kar trokken. De spelers van dit moment staan er goed op bij de twee clubmannen. Den Elzen: ,,De sfeer tussen de jongens is goed, dat voel je, dat proef je. Na wedstrijden, in de kantine of bij trainingen zie je ze met elkaar dollen. Dat doet ons goed. Neem Vladimir Jozic. Dat is de motor van de sfeer binnen de selectie. Daar is hij een kunstenaar in. Gewoon in zijn manier van doen. Als elftalleider had ik kleine ‘Vla’ onder mijn hoeden. Toen was het al een fantastisch jongetje. Hij is een echte clubjongen en zo’n figuur is bepalend voor de supporters.”

Gesprek van de dag
Inmiddels kunnen de vrijwilligers van het jaar van 2013 bij VVSB niet meer rustig boodschappen doen in het dorp. Geen moment gaat voorbij of ze worden even op de schouder getikt. ,,Het gaat nergens anders meer over in Noordwijkerhout”, lacht Den Elzen. ,,Het is het gesprek van de dag”, gaat Duivenvoorde door. ,,Wie je ook tegenkomt. Mijn vrouw heeft helemaal niks met voetbal, maar ook dit vindt ze mooi.” Met trost praten ze over de andere vrijwilligers die er allen voor zorgen dat de kwartfinale tussen FC Den Bosch en VVSB een succes moet worden voor de Noordwijkerhoutse vereniging. Een goedgevulde kantine, het maken van vlaggetjes, het regelen van bussen. Ze kijken met lachende ogen naar de soepele organisatie.

Een overwinning van de zondag topklasser zou het feest helemaal afmaken. Kansloos is VVSB allerminst vindt Duivenvoorde. ,,Ik schat de kans 70-30 voor Den Bosch, of misschien wel 60-40 procent, als wij een goede dag hebben. En dat hadden we bijvoorbeeld tegen Emmen. Die club werd door ons gewoon weggespeeld.” En dan de halve finale. Den Elzen droomt er nog even over door: ,,Goh, dat zou mooi zijn. Ik ben een echte Feyenoorder, dus dan wil ik naar De Kuip en Feyenoord verslaan.”