Toen ik na de 8-1 nederlaag van SJC tegen DOVO de interviews met trainer Sjaak Polak las, moest ik denken aan een ander historisch voetbalmoment. De verklaring die toenmalig Feyenoord-trainer Mario Been aflegde na de beschamende 10-0 nederlaag bij PSV. De verschillen konden bijna niet groter.
Op die befaamde 24 oktober 2010 vertelde Been na afloop voor de camera dat hij nog positief was. Dat hij nog wel twintig redelijke minuten voetbal had gezien, maar dat hij wel even gehuild had. Een aandoenlijk gebaar naar zijn ploeg, die hij ondanks alles spaarde, maar of je daar als team wat mee opschiet, dat is de vraag.
‘Zijn teksten gaven het gevoel dat de trainer van SJC een vechter is en iemand die zijn ballen op tafel durft te leggen.’
Hoe anders was het wat Polak deed na de oorwassing van DOVO twee weken terug. De Hagenees spaarde niemand. Hij zei eerlijk dat hij zich nog nooit zo vernederd had gevoeld, dat hij in de kleedkamer man en paard had genoemd en iedere speler zelfs een cijfer had gegeven. Op zijn Polaks vroeg hij zich af of de kerstverlichting al was opgehangen aan de Lageweg, omdat de doelpunten zo makkelijk waren weggegeven. En als zijn ploeg op deze manier doorging, dan werd het het lachertje van de Derde Divisie. Maar, zodra zijn ploeg de kantine in ging, liep hij voorop, want hij is eindverantwoordelijk.
Ballen op tafel
De manier van handelen van beide oefenmeesters na een verschrikkelijke blamage verschilde flink. Bij de Rotterdammer kreeg je een gevoel van medelijden voor hem en zijn ploeg. Je kreeg van de hele uitstraling van Been echter niet het idee, dat het snel goed ging komen met Feyenoord. Van Polak, hoe gek ook, kreeg ik dat gevoel wel. Het openbaar fileren van zijn ploeg was even onorthodox als verfrissend. Zijn teksten gaven het gevoel dat de trainer van SJC een vechter is en iemand die zijn ballen op tafel durft te leggen.
‘Niet omdat er zo’n daadkrachtige trainer langs de lijn stond, maar omdat er 50.000 Polaks in het stadion zaten’
Twee weken later is ook gebleken dat de Haagse oefenmeester zijn ploeg weliswaar de waarheid heeft verteld, maar niet heeft laten vallen. Dat hij met zijn directheid misschien iedere speler wel uit zijn zadel had geslagen, maar ook weer terug zijn paard op had geholpen en zo een hechtere eenheid had gecreëerd, toonde SJC met een goede overwinning uit bij Achilles (2-4 red.) en tijdens de eerste derby in competitieverband tegen FC Lisse (2-1 winst red.).
De Kuip
Feyenoord won de wedstrijd na de grootste vernedering in de clubgeschiedenis van VVV met 3-0. Niet omdat er zo’n daadkrachtige trainer langs de lijn stond, maar omdat er 50.000 Polaks in het stadion zaten: mensen die de harde waarheid durven zeggen, maar altijd achter hun ploeg blijven staan. SJC heeft maar één Polak, maar dat is gelukkig wel de echte en dat blijkt gelukkig genoeg.
Foto: Johanna Wever
Bekijk ook: Één-tweetje: ,,Quick Boys gaat in één rechte lijn naar de finish”‘
