Voor de buitenwacht oogde het misschien alsof Kevin Winter hevig aan het twijfelen was, maar dat was geenszins het geval. De 36-jarige middenvelder zocht naar het juiste moment om zijn afscheidsboodschap kenbaar te maken. ,,Ik heb veertien jaar genoten, maar ben blij dat de knoop is doorgehakt. De verplichtingen van het voetbal gaan je op gegeven moment ook wel tegenstaan.”

Het is mooi geweest, vindt Winter, een van de beste en succesvolste amateurvoetballers van de laatste twee decennia. In gewetensnood zat hij niet, hoewel hij zich de afgelopen weken in nevelen hulde over zijn toekomst. ,,Ik heb in de winterstop bij de technische commissie aangegeven dat ze niet op mij hoefden te wachten en ik voor 95 procent zeker zou stoppen. Het was enkel nog niet het juiste moment om het bekend te maken. De laatste tijd werden de vragen steeds heviger. De club heeft het nieuws nu naar buiten gebracht, maar het was onder genoeg mensen al wat langer bekend.”

Volgens Winter spelen meerdere factoren een rol in zijn beslissing. ,,Ten eerste heb ik een tweeling van zes, die op zaterdag gaat voetballen. Daar wil ik graag bij zijn, want daar geniet ik enorm van. Daarnaast speel ik met jongens die vijftien jaar jonger zijn en anders in het leven staan. Ik ben 36 geworden en merk ook dat het fysiek allemaal niet zo heel gemakkelijk meer gaat. Op sommige posities, zoals centraal achterin, had ik het nog wel wat jaartjes kunnen uithouden, maar het is goed zo. Toen ik laatst in de bus naar Hoek zat, wist ik dat het goed was om te stoppen.”

Gezin

Winter spreekt gedurende de onderbouwing van zijn afscheid eigenlijk continu in ‘we-vorm’. De middenvelder liet de mening van zijn vrouw Jeanet zwaar wegen. ,,Ze stond nog net niet te juichen, maar ze was het er wel volledig mee eens”, grijns Winter. En dan weer serieus: ,,Ik heb nu drie kinderen. Bij uitwedstrijden ga ik om 9 uur weg en ben ik om 9 uur ’s avonds thuis. Mijn vrouw moest het dan maar uitzoeken. Daarbij komt dat ze ook ambities heeft.”

Winter vindt dat er niet te dramatisch gedaan hoeft te worden over zijn afscheid op topamateurniveau. Hij blijft voetballen bij Lisse, al weet hij nog niet in welk elftal. De veronderstelling dat voetballen met mindere spelers niets voor hem is, wijst Winter van de hand. ,,Dat zeggen meer mensen, maar ik ga het gewoon ervaren en dan kan ik pas oordelen. En als het niet bevalt, ga ik lekker tennissen op zaterdagmiddag. Dan kan ik tenminste alleen mezelf de schuld geven.”

Het volgende seizoen laat Winter alles rustig op zich afkomen. Hij wil zich niet direct verbinden aan allerlei verplichtingen. Een trainerscursus is om die reden (voorlopig) uitgesloten. Winter gaat wel aanschuiven bij de technische commissie van Lisse, puur om te ervaren of dat iets voor hem is. Winter kijkt uit naar een rustigere invulling van zijn agenda. ,,Ik heb veertien jaar altijd rekening gehouden met het voetbal. Op vrijdag ging ik nooit naar feestjes. Als ik straks op vrijdagavond drie flessen wijn wil opentrekken, kan dat ook gewoon.”

Volle prijzenkast

Met vier kampioenschappen op het hoogste niveau, waaronder twee algehele amateurtitels, heeft Winter een overvolle prijzenkant. Hij kijkt met voldoening terug. ,,Ik heb veel gewonnen en bij drie mooie clubs (FC Lisse, IJsselmeervogels en Rijnsburgse Boys) gespeeld. Zonder teveel uit de hoogte te willen doen, mag ik trots zijn op wat ik heb bereikt. Ik heb veel mooie wedstrijden gespeeld, waar ik met genoegen op terugkijk, en met veel leuke gasten gespeeld.”

Met zijn kwaliteiten had Winter, die de jeugdopleiding van AZ doorliep, in het betaalde voetbal niet misstaan. ,,Dat zeggen meer mensen tegen mij, maar achteraf is het altijd makkelijk praten. Destijds leefde ik er niet voor. Dat is eigenlijk pas bij de amateurs gekomen. Maar ik heb er geen spijt van. Ik heb een schitterende tijd bij de amateurs gehad.”

Voor een voetballer die altijd om de prijzen speelde, valt het spelen tegen degradatie zwaar. In zijn laatste seizoen strijdt Winter onderin mee. Het zal toch niet gebeuren dat de middenvelder met een degradatie afzwaait. ,,Dat zou een heel grote smet zijn”, vertelt Winter. ,,Ik wil niet zeggen dat het alles in één keer zal verpesten, maar het zou wel heel wrang zijn. Ik ga er niet vanuit dat het zover komt. We hebben alles in eigen hand en we moeten het over twee weken tegen Sneek gewoon afmaken.” Het zal het laatste klusje van Koning Winter zijn, voordat zijn rol is uitgespeeld en hij met een gerust hart met voetbalpensioen kan.

Foto: Hubert Habers