Ongeveer twee maanden geleden werd bekend dat Robbert de Ruiter de opvolger zou worden van Arjan van der Laan bij FC Lisse. De nieuwe trainer tekende tot het einde van het seizoen. Afspraak was dat beide partijen in maart zouden gaan evalueren. Toch was daar vorige week ineens het bericht dat De Ruiter had bijgetekend. ,,Ik heb de Topklasse gemist.”

Misschien was De Ruiter net zo verrast als de buitenwacht gezien zijn woorden. ,,Het was de club die het initiatief nam, zij wilden duidelijkheid. Ze waren te spreken over de manier waarop het tot nu toe allemaal ging. De groep was er tevreden mee, iedereen was tevreden. Waarom zou je er dan mee wachten?”

Daarmee lijkt De Ruiter weer helemaal terug te zijn op de amateurvelden. Niet dat hij volledig afscheid nam van het voetbal, maar na zijn vertrek bij Noordwijk stond De Ruiter even niet meer langs de lijn. Hij koos voor een plek iets meer in de luwte bij Sportlust ‘46. Daar werd hij hoofd opleiding en later technisch manager. Met die switch in zijn loopbaan kon De Ruiter zich focussen op andere dingen.

,,Het leven heeft veel facetten. Ik ben blij dat ik destijds een stapje heb teruggenomen. Ik heb drie kinderen, die verdienen ook aandacht. Je moet ook je verantwoordelijkheid als vader nemen. Nu kwam er veel op de schouders terecht van mijn vrouw. In de media las ik veel dat het voor de tenniscarrière was van mijn kind. Dat was ook gedeeltelijk zo, maar ook mijn andere kinderen verdienden die aandacht van hun vader.”

Gemist
,,Toch ben ik altijd betrokken geweest bij het spelletje. Ik heb vanwege mijn functie bij Sportlust veel duels gezien in de Hoofdklasse. Toch heb ik Topklasse wel gemist. De entourage, het niveau, en de grootheid van de clubs. Dat merk je wel als je bij Sportlust binnen loopt. Dan is FC Lisse een stuk groter. Ook voor Noordwijk geldt dat, waar ik natuurlijk vandaan kwam.”

Ondertussen ligt bij De Ruiter de taak om een elftal te smeden dat niet degradeert. Met elf punten uit dertien wedstrijden staat FC Lisse op de voorlaatste plek. Maar daar is De Ruiter dan ook absoluut niet bang voor. ,,We zitten in een proces, we worden beter, fitter en meer saamhorig. Als ik er geen geloof in zou hebben gehad, dan had ik niet bijgetekend”, is de oefenmeester duidelijk. ,,Al werkt de periode in het jaar ook niet echt mee. Taktisch trainen vind ik een stuk lastiger onder deze omstandigheden dan in juli en augustus.”

Toch maakt De Ruiter zich geen illusies wat betreft plaatsing voor de Tweede Divisie. ,,We gaan er heus wel twee onder ons houden, maar ik zie ons ook niet snel bij de eerste zeven eindigen. Hoewel het afgrijselijk dichtbij elkaar staat. Voor hetzelfde geld zetten we een serie neer, winnen we de komende drie wedstrijden en praten we heel anders.”

Rollercoaster
Het geloof zag de trainer ook terugkeren bij zijn spelers, na de moeizame competitiestart waarin FC Lisse zich in een rollercoaster bevond. Het zelfvertrouwen keerde pas echt terug bij de Lissenaren toen er uit werd gewonnen bij Barendrecht in de absolute slotfase. ,,Die laatste vijf minuten hebben veel teweeg gebracht. Je kan wel ver vooruit willen spelen, ver van de goal af, maar dat doe je als je derde staat en je wilt in de top zeven eindigen. Maar de stand van de ranglijst bepaalt ook wel enigszins hoe je voetbalt. ”

De Ruiter is content met de huidige groep van FC Lisse, al weet hij ook wat er aan mankeert. Op de vraag wat zijn team mist, reageerde de Woerdenaar als volgt. ,,Ik kan wel heel makkelijk Kevin Winter zeggen, maar zo’n type hebben we wel nodig. Een jongen die dirigeert vanaf het middenveld, de bal opeist en het spel verdeeld. Nogmaals, ik ben heel blij met de selectie. Als je dan weet dat Katwijk uitgesproken kampioen is geworden vorig seizoen, en die hebben dan ook nog Mengerink. Natuurlijk is dat een heel gevaarlijke jongen, maar dat is Cijntje ook. En bij Cijntje zit er nog een beetje rek in, en bij Guido Pauw ook.”

Tekst: Gerben Oostdam

Foto: Orange Pictures