De adrenaline spuit nog uit z’n oren. Een kleine twintig meter verderop zien z’n vrienden dat hij begint aan een interviewtje en juichen ze hem nog eens vol hartstocht toe. Chris Hoogervorst (17) heeft zojuist zijn eerste minuten gemaakt in SJC 1, tegen FC Lisse. En dat is te zien, nog half stuiterend neemt hij de handjes en schoudersklopjes in ontvangst en mag hij ook aanschuiven voor z’n eerste één-op-één gesprek met een journalist.

Het zijn spannende dagen geweest voor de jeugdexponent van de Noordwijkse club. Hij voelde het langzaam aankomen, steeds dichter zat hij tegen de selectie aan. Tot hij afgelopen donderdag het verlossende woord kreeg dat hij bij de achttien spelers zat die zich mochten gaan opmaken voor de tweede thuiswedstrijd van het seizoen in de Derde Divisie.

,,Ik ben gelijk naar beneden gelopen en heb het aan mijn vader verteld. Daarna sliep ik pas rond een uur of twee.”

,,Op donderdagavond wist ik dat de staf na de training met elkaar in de kantine ging vergaderen”, doorliep de jonge aanvallende middenvelder ze gedachten van een paar dagen geleden. ,,Ongeveer rond half twaalf, twaalf uur kreeg ik een mailtje met de opstelling. Ik ging helemaal uit m’n dak. Ik ben gelijk naar beneden gelopen en heb het aan mijn vader verteld. Die was onwijs trots. Daarna sliep ik pas rond een uurtje of twee, denk ik.”

Vroeg op de club
En dan duurt zo’n zaterdag lang. De dag waarop je jouw eventuele debuut kan maken. SJC speelt sinds dit jaar om 18.00 uur, omdat ze de switch gemaakt hebben naar de zaterdag en er domweg niet eerder een veld beschikbaar is op de Lageweg. Daar sta je dan als 18-jarige voetballer. Op het punt om te spelen in het elftal waar je de gehele jeugdopleiding naar toe hebt gewerkt.

Hoogervorst (midden) loopt zich warm tussen zijn teamgenoten van SJC 1

,,Ik ben om half drie al naar de club gegaan. Daar heb ik bij de A1 gekeken. Daarna heb ik langzaam naar deze wedstrijd toegewerkt.” Tot het moment daar was en hij het seintje kreeg van trainer Polak om zich warm te gaan lopen. Met een orkaan van geluid geven z’n vrienden het warmlopen nog een extra tintje. Het wat oudere publiek kijkt eerst vol verbazing, maar daarna met een grote glimlach naar het groepje joelende jongeren.

,,Dat waren mijn vrienden, mooi hè”, lacht Hoogervorst. Als z’n vrienden het tijdens het interview zien dat hij naar ze wijst, beginnen ze weer: ‘Chrissieee Hoooooogervorst, jalalalalaaaa’. ,,Prachtig, man. De hele jeugdafdeling staat daar van SJC. Ik ken ze allemaal. Normaal sta ik er zelf ook tussen.”

,,Ik moet morgen (zondag, red.) om kwart over negen bij het tweede aanwezig zijn. Een klein feestje in de kantine mag nog wel even, toch?”

Het waren drie minuutjes dat hij bij een 2-1 voorsprong in mocht vallen van Polak. Verdiende minuten volgens de coach. ,,Chris heeft het fantastisch gedaan de afgelopen twee weken. Veel energie gestoken in wedstrijden en trainingen. Hij is heel leergierig. Ik heb hem wel eerlijk de vraag gesteld voor de wedstrijd: ‘ben je zenuwachtig?’ Hij reageerde dat hij dat wel ‘een beetje was’. Daar was ik al bang voor, anders had ik ‘m misschien nog wel iets eerder kunnen brengen. Hij komt er wel aan, maar heeft de tijd nodig.”

Klein feestje
In de honderdtachtig seconden dat Hoogervorst op het veld stond, kon hij logischerwijs niet zijn stempel niet drukken. Maar de voetballer, die zelf zegt het beste achter de spitsen te kunnen spelen, had z’n debuut tot maar ‘in de pocket’.

,,Op zo’n hoog niveau, en tegen FC Lisse. Dat is wel mooi, zeg! Nu wil ik zo snel mogelijk meer minuten maken en uiteindelijk basisspeler worden. Ik weet niet of ik vanavond wel kan slapen, maar ik moet morgen (zondag, red.) om kwart over negen bij het tweede aanwezig zijn. Een klein feestje in de kantine mag nog wel even, toch?”

Foto’s: Johanna Wever

Lees ook: ‘Chadion Melfor: een man met een missie’