,,Als je in zo’n Whatsappgroep zit met de rest van de selectie, dan krijg je wel wat mee, maar lang niet alles. Je mist veel. De kleedkamerhumor, de wedstrijdspanning. Ook al blijf je zijdelings betrokken. Het is toch anders.” De dertien maanden waren lang voor Raymond Dolieslager, ze voelden als een paar jaar, naar eigen zeggen. Maar de verdediger is nadat ‘werkelijk alles kapot was’ in z’n knie weer terug. De verdediger kwam zondag voor zijn Teylingen voor tien minuten in het veld met tegen ONA. Met succes overigens.

In oktober 2017 kwam een nachtmerrie uit voor de voetballer. In één beweging was alles kapot: kruisband, binnenband en meniscus. ,,Het was de dinsdag nadat we uit wonnen bij Foreholte met 0-2. Nog voor het nieuwe jaar ben ik twee keer onder het mes gegaan. Zo miste ik ook het trainingskamp. Ik moest constant met mijn been omhoog zitten. Het had geen zin om met die jongens mee te vliegen.”

Tegenslag
De dertiger moest de strijd met z’n kapotte knie volledig alleen aangaan. Krabbelde langzaam weer op, maar kreeg in het voorjaar van dit kalenderjaar een flinke terugslag. ,,Mijn bedoeling was om in het nieuwe seizoen weer wedstrijdfit te zijn. Toch voelde ik in april dat er iets niet goed zat in mijn knie. Uit onderzoek bleek dat er ook een scheur zat in mijn meniscus. Mocht ik opnieuw onder het mes. Ze hebben tachtig procent weggehaald. Het is nu bijna bot op bot.”

,,De hoop om die derby te halen heb ik nooit gehad, dat kwam gewoon te vroeg.”

De verdediger besloot samen met z’n fysiotherapeut het revalidatieproces aan te passen. In z’n agenda werd eind oktober rood omcirkeld. Nieuwe situatie, nieuw richtpunt. ,,Maar die trainingen zijn niet leuk. Daar word je niet vrolijk van. Ik ben geen voetballer geworden om alleen maar in de gewichten te hangen en met squads bezig te zijn.”

,,En ook bij zo’n fysio… Daar waren vooral oudere mensen aan het revalideren. Terwijl ik daar twee, drie of vier keer per week was, had ik weinig aanspraak als jonge voetballer. Maar toen ik éénmaal weer op het veld kon trainen ging het snel.”

Te vroeg
Terwijl de finishvlag van zijn revalidatie op eind oktober lag, stond de derby tegen Foreholte voor een week later ingepland. Toch kwam die broedertwist nog even te vroeg voor Dolieslager. ,,De hoop om die derby te halen heb ik nooit gehad, dat kwam gewoon te vroeg. Maar ik heb wel ontzettend genoten van de dag. Dat de wedstrijd op zaterdag werd gespeeld vond ik een uitstekend initiatief.”

,,Het was een druk sportpark, het leefde onderling tussen de spelers, de einduitslag was voor ons goed. Tja, ik had het graag allemaal meegemaakt als speler, maar dat kon gewoon niet.”

Z’n rentree in de selectie kwam uiteindelijk nog wel vroeger dan verwacht. De verdediger mocht in de uitwedstrijd tegen ONA tien minuten voor tijd invallen voor de geblesseerde Lasse van Wijk. Bij een 1-1 tussenstand. Van avondjes alleen op een veld of in de gym trainen naar een hectische slotfase tegen een concurrent.

,,Met mijn ervaring en voetbalgogme kon ik redelijk makkelijk uit de duels blijven.”

Lange tijd om daar over na te denken had Dolieslager niet. ,,Het was niet makkelijk om in te vallen. Ik was maar net aan het warmlopen, toen ik er al in moest. Maar het resultaat was top.” Via een late goal van Jaap Zwetsloot won Teylingen alsnog met 1-2 in Gouda.

Gezond
Nog belangrijker voor de verdediger was z’n knie. ,,Die heeft geen reactie gegeven na het duel van afgelopen zondag. Hij is niet dik geworden. Het waren ook maar tien minuutjes hè?” Daarin kwam Dolieslager zelf geen enkele keer in gevaar, ook niet met z’n pijnlijke gewricht.

,,Met mijn ervaring en voetbalgogme kon ik redelijk makkelijk uit de duels blijven. Ik heb in die tien minuten geen onverwachte blok hoeven te zetten. Fysiek is dus alles prima gegaan, zondag. Voor mij is het nu belangrijk dat ik een met de jongens een mooi, maar vooral ook gezond jaar.”

Archieffoto: Peer Compeer

Lees ook: ‘Cody Zonneveld ziet een rooskleurig perspectief voor zichzelf en Van Nispen (zon.)’