,,Ik heb nog wel een leuke kop voor bij het artikel”, zei Arie van Duijn, vlak voordat hij de kantine van Lugdunum binnenstapte. ,,Valken ’68: een sieraad voor het voetbal.” De 0-0-remise op de Kikkerpolder had het humeur van de coach duidelijk niet aangetast. Van Duijn wenste het vooral positief te bekijken. Hij was teleurgesteld over het resultaat, maar wilde vooral het dominante spel van zijn ploeg uitlichten.
In een land met zestien miljoen bondscoaches komt het niet vaak voor dat er algemene consensus is na een voetbalwedstrijd. In dat licht bezien mocht de topper uit 2C een uitzondering heten. Vriend en vijand waren het erover eens dat Valken ’68 de zege verdiende, en Lugdunum nergens aanspraak op maakte. Vanuit Leids perspectief was een punt het maximaal haalbare.
,,Maar als het allemaal perfect loopt, kan ik volgende week lekker thuisblijven.”
Voordat Van Duijn de kantine daadwerkelijk kon betreden, kreeg hij nog advies van een Lugdunum-aanhanger. ,,Dinsdag alleen maar oefenen op scoren, trainer.” Daarmee vatte de Leidenaar precies de kern. Want hoewel Valken ’68 bij vlagen formidabel combineerde, negentig minuten een veldoverwicht en (veel) meer balbezit had, liet de ploeg één ding na: scoren.
Katachtige reflex
Mogelijkheden daarvoor waren in overvloed aanwezig. Valken ’68 brak met regelmaat over de zijkanten door, maar steeds was de eindpass of de bezetting voor het doel onvoldoende. En toen de Valkenburgers een keer alles goed deden, na een vlijmscherpe counter, lag doelman Kevin Wassenaar in de weg. De voormalig goalie van VVSB tikte katachtig een kopbal van Matthias van Beelen uit de hoek.
In voetbaljargon noemen ze het: honger voor de goal. De absolute drang om een doelpunt te maken had Van Duijn gemist. Om dat vervolgens op de hem kenmerkende wijze meteen te nuanceren. ,,Maar als het allemaal perfect loopt, kan ik volgende week lekker thuisblijven. Dan hebben we niets meer om voor te trainen. De jongens weten nu al dat we aan de voorzetten gaan werken, en aan de bezetting voor de goal.”
Van Duijn zei het vooral als een incident te beschouwen. ,,De afgelopen drie wedstrijden scoorden we zestien goals. Hallo, goedemorgen. Die honger is dus echt wel aanwezig. Maar af en toe moet je ook wat geluk hebben.”
En dat laatste ontbeerde Valken ’68. Een afstandsschot van Danny Boere vloog rakelings over, een kopbal van Matthijs de Mooij werd van de lijn gehaald en doelman Wassenaar redde zoals gezegd op een kopstoot van Van Beelen.
,,Ik hoorde mensen net zeggen dat het spel van Lugdunum koploper-onwaardig was. Maar is dat niet vooral onze verdienste? Ik vind van wel.”
Lugdunum stelde er weinig tegenover. Het Leidse gevaar beperkte zich tot twee kopballen, waarvan de eerste knap door Van der Nagel werd gepakt. Dat de goalie in de blessuretijd van de eerste helft pas voor het eerst in actie hoefde te komen, zei veel, zo niet alles. Zijn keepersoutfit kon bij wijze van spreken ongewassen de tas weer in.
Sterke oud-international
Zijn collega aan de overzijde, Kevin Wassenaar, kreeg overigens ook niet overdreven veel te doen. Dat kwam omdat de Valken-aanvallen vrijwel continu strandden ter hoogte van of in de Lugdunum-zestien. Dat laatste was vooral de verdienste van Tim de Cler, de oud-international die zijn defensie met verve leidde.
Bijtend op het tandvlees en met het hart in de keel haalde Lugdunum ongeschonden de eindstreep. Daardoor bleef de voorsprong van vier punten op Valken ’68 intact. Bij Van Duijn overheerste na afloop ‘een tweeledig gevoel’, al won de trots het van de teleurstelling.
,,Ik heb de jongens een compliment gegeven. We hebben een puike pot gespeeld. Het stond perfect, we speelden verzorgd en hebben met een hoog tempo Lugdunum uit de wedstrijd gespeeld. Ik hoorde mensen net zeggen dat het spel van Lugdunum koploper-onwaardig was. Maar is dat niet vooral onze verdienste? Ik vind van wel. Over de manier waarop we gevoetbald hebben ben ik apetrots. Daarom is het zeer teleurstellend dat we maar één punt hebben.”
Lugdunum – Valken ’68 0-0
Valken ’68: Van der Nagel, Van Duijn, De Mooij, Boere, S. van der Plas, Van der Bent (80. Hogewoning), Langeveld, Boonstoppel (68. J. van der Plas), Van Beelen (74. Van Delft), Schaap
Archieffoto: Saam de Mooij