Menig ploeg die normaliter in het rechterrijtje bivakkeert zou er jaloers op zijn: 40 punten. De ploeg van Robbert de Ruiter stond lange tijd boven de laatste vier plekken, maar moest puntje bij paaltje alsnog de nacompetitie in. Dat leverde uiteindelijk degradatie naar de Derde Divisie op.
Pakte de ploeg van De Ruiter op Ter Specke meer punten of toch buitenshuis? En hoe veel keer wisten de drie doelmannen, die afgelopen seizoen in actie kwamen, de nul te houden? Goed, de Lissers behaalden veertig punten, maar wat waren de andere cijfers?
Het seizoen 2017/2018 zal als een zwart hoofdstuk in het geschiedenisboek van FC Lisse komen te staan. Degradatie als debutant in de Tweede Divisie kan en is iets waar de club zich niet voor hoeft te schamen. Toch zullen de volgers van het amateurvoetbal het Lisse van afgelopen seizoen blijven koppelen aan randzaken. Martin van Eeuwijk kreeg drie maal een rode prent en werd na een bijtincident op bezoek bij HHC Hardenberg (1-0) weggestuurd.
,,Brian van der Werff, Björn Haggerty en Wesley Storm wisten met z’n drieën negen keer het doel schoon te houden”
Niet alleen Van Eeuwijk werd naar de uitgang verwezen. Ook doelman Brian van der Werff onderging hetzelfde lot. Op bezoek bij IJsselmeervogels (2-0) schopte hij een bal kiezelhard in de dugout van de thuisploeg. Dat was de druppel die de emmer deed overlopen voor de clubleiding. Ook de penalty-soap in de KNVB-beker tegen HSV Hoek hield de gemoederen bezig aan het begin van het seizoen.
De trainer van de Lissers, De Ruiter, koos dit seizoen vanaf minuut één voor de degelijkheid en zekerheid. Dit deed hij door steevast het 1-4-1-4-1 te gebruiken. Soms week de trainer uit naar een systeem met vijf verdedigers. Hij probeerde zijn ploeg zo neer te zetten dat er geen risico’s of pijnpunten zichtbaar waren. Dat hield niet in dat de ploeg weinig tot scoren kwam. FC Lisse wist 48 keer het net te vinden. Daarmee houdt Lisse subtoppers als Excelsior Maasluis en VVSB onder zich. Die twee ploegen wisten respectievelijk 43 en 47 keer het net te vinden.
Cijfers bedriegen?
Met 57 tegendoelpunten over het hele seizoen lijkt het pijnpunt in de verdediging te zitten op Ter Specke. Toch blijkt het dat ploegen zoals Rijnsburgse Boys, Barendrecht, Jong Sparta, FC Lienden, TEC, De Dijk en Achilles’29 meer goals te verwerken kregen. De Lisserse defensie was absoluut niet de minste.
Van der Werff, Björn Haggerty en Wesley Storm wisten met z’n drieën negen keer het doel schoon te houden. Door een langdurige blessure van eerstgenoemde doelman werd De Ruiter gedwongen om een andere goalie te posteren. Zowel Storm als Haggerty maakte een goede indruk en daarom mocht het tweetal elkaar afwisselen. Wat ook opvalt is dat Lisse maar één keer meer dan drie goals maakte in één wedstrijd. Op bezoek bij Jong Sparta werd als enige keer vier doelpunten gemaakt (3-4). Dat was ook gelijk het meest doelpuntrijke duel wat Lisse afwerkte vorig seizoen.
Rowdy van der Putten werd met negen treffers topscorer van de equipe van De Ruiter. De aanvaller had voor dat aantal 2164 minuten nodig. Dat is ongeveer 240 minuten per doelpunt. Drie spelers wisten zes doelpunten te maken. Rik Vermeulen, Boyd Stevens en Niels Buijs kwamen tot dat aantal. Laatstgenoemde deed dit vooral met het hoofd en uit standaardsituaties. Bas Buimer en Martin van Eeuwijk kwamen tot vijf treffers.
Topscorers
- Rowdy van der Putten: 9
- Rik Vermeulen, Boyd Stevens, Niels Buijs: 6
- Martin van Eeuwijk, Bas Buimer: 5
Als we kijken naar de thuis- en uitbalans van de club, dan zien we dat Lisse het thuis beduidend beter doet. Op Ter Specke wist de ploeg 28 punten te behalen. Buitenshuis waren dat er twaalf. Qua doelpunten deed Lisse het in eigen huis iets beter dan uit. Op eigen veld scoorde de ploeg 29 keer en buitenshuis 28 keer. Datzelfde gold voor het aantal tegengoals: 25 om 32.
Wat Lisse afgelopen seizoen kenmerkte was pech. Neem bijvoorbeeld het duel tegen Lienden wat kort voor het einde van de competitie werd gespeeld. Ayoub Aït Afkir kreeg de bal op zijn hand en de scheidsrechter wees resoluut naar de stip. De penalty kon natuurlijk gegeven worden, maar de rode kaart was zwaar gestraft.
De ploeg van De Ruiter kreeg afgelopen seizoen zes keer de rode kaart gepresenteerd. Van Eeuwijk was hofleverancier voor dat aantal met drie rode prenten. Twee keer werd hij met een directe rode kaart van het veld gestuurd en één keer met twee keer geel. Bert Koomen, Aït Afkir en Van der Werff kregen de andere drie.
Geen 34 duels
De oefenmeester van Lisse gebruikte afgelopen jaargang 29 spelers. Wat opvalt is dat geen één speler 34 duels achter zijn naam heeft staan. Lars Rauws staat met 33 wedstrijden en 2926 minuten bovenaan de ranglijst. De controleur was met zijn intercepties, opbouwende vermogen en leiderschap een absolute sleutelspeler voor het team.
De ploeg miste gedurende het seizoen een aantal sterkhouders door blessureleed. Aanvallers Koen Fokkema en Thierry Monteny waren in het seizoen 2016/2017 voortdurend te vinden op het wedstrijdformulier, maar kwamen afgelopen seizoen niet verder dan zeven en twaalf duels in de hoofdmacht. Fokkema speelde slechts 457 minuten en Monteny 617.
,,Wat de Lisse-supporter goed zal doen, is dat er in de top vijf van meeste speelminuten vier jongens uit Lisse staan.”
Tarani als invaller
Niet alleen de buitenspelers werden gemist. Ook belangrijke krachten als Robert van Boxel, Koomen, Van der Werff, Valk en Van Eeuwijk misten meer dan tien duels. Er zijn ook positieve cijfers als we het hebben over speeltijd. Moubarak Adouch wist dit seizoen te debuteren in de hoofdmacht en was daarmee één van de zes spelers die in de jeugd heeft gespeeld van de club en tot een debuut kwam. Luca Tarani was de debutant met de meeste wedstrijden (17). Toch speelde hij ‘maar’ 470 minuten. Adouch speelde in tien duels bijvoorbeeld 567 minuten.
Tarani mocht drie keer aan de aftrap beginnen en kwam viertien maal als invaller in het veld. Met zijn doelgerichtheid, techniek en snelheid werd hij door de technische staf van Lisse gezien als een bruikbare wissel voor het laatste kwartier. Zo bewees de jongeling zijn waarde in de slotfase van het duel tegen De Treffers door voor de 3-3 te tekenen. De aanvaller werd het vaakst van alle wissels in het veld gebracht. Hanne Hagary en Buimer staan met twaalf invalbeurten op een gedeelde tweede plek.
De Ruiter deed de hoofd-jeugdopleiding van de club dit seizoen een groot plezier door zes ‘eigen’ jongens hun opwachting te laten maken. Adouch en Tarani waren de jongens met de meeste wedstrijden en minuten. Jordi van Tol was de speler die van het zestal de minste minuten maakte: 7. Ook Kay Gerritsen, Tom Enthoven en Atul Malhi mochten hun debuut maken. Wat de Lisse-supporter goed zal doen, is dat er in de top vijf van meeste speelminuten vier jongens uit Lisse staan.
Aantal minuten:
- Lars Rauws: 2926
- Niels Buijs: 2726
- Kevin van der Zwet: 2570
- Rik Vermeulen: 2184
- Rowdy van der Putten: 2164
Conclusie
Lisse kan bouwen op de verdedigende organisatie. De ploeg wist alleen zelden in dezelfde formatie te acteren en ondanks dat feit deed het qua tegendoelpunten niet onder voor sommige subtoppers. Datzelfde gold voor het aantal gemaakte doelpunten. Met de komst van Oussama Siali en Mark de Loor heeft de ploeg zich verzekerd van extra doelpunten en creativiteit.
Ook de filosofie wat betreft eigen jeugd inpassen in het eerste elftal kan op worden voortgeborduurd. Oké, de zes debutanten kwamen tot stand door blessureleed, maar wisten zich toch knap staande te houden op het hoogste amateur niveau. Het pijnpunt van Lisse zat hem in het aantal blessures. 29 spelers in één seizoen is teveel van het goede. Kan de ploeg met een fitte selectie gelijk een poging doen om terug te keren in de Tweede Divisie?
Foto’s: Hubert Habers
Video’s: FC Lisse TV en Tweede Divisie
Lees ook: ‘Eindrapport: Het seizoen van Rijnsburgse Boys in cijfers’