Foreholte speelt zondag een zogenoemde ‘zespuntenwedstrijd’ tegen Alphen, maar zal het in die wedstrijd moeten stellen zonder Lukas Wiering. De oud-speler van onder meer Ter Leede heeft voor de derde keer in anderhalf jaar tijd zijn arm gebroken. Genoeg reden om even contact op te nemen met de 32-jarige vleugelverdediger, wiens enthousiasme en motivatie ondanks zijn blessure nog merkbaar aanwezig is.

Lukas, een tijdje geleden kwam het bericht binnen dat je voor de derde keer in anderhalf jaar je arm hebt gebroken. Hoe kan dat?

,,In augustus 2016 tijdens een uitwedstrijd tegen Valken ’68 kwam ik na een soort botsing verkeerd terecht en bleek dat ik mijn arm en ellepijp gebroken had. Na zes weken in het gips gezeten te hebben bleek dat mijn bot scheef zat. Ik moest geopereerd worden en er werd een plaatje in mijn arm gezet. Na de winterstop, dus dit kalenderjaar ging het weer mis en brak ik mijn arm opnieuw. Tijdens een nieuwe operatie werd een nieuwe, grotere plaat in mijn arm gezet.”

,,Een half jaar later, dus tijdens dit seizoen sloeg het noodlot weer toe. Ondanks toestemming van de chirurg en fysio, bleek dat ik toch te vroeg was begonnen. Na een tackle brak ik mijn arm voor de derde keer in relatief korte tijd. Gelukkig is de breuk nu wel recht en kan ik me focussen op mijn herstel, zonder dat ik hoef te vrezen voor een nieuwe operatie.”

Als voetballer zijn blessures het naarste wat je kan overkomen. Is er geen moment geweest dat je dacht, ik ben er klaar mee?

,,Nee. Ondanks dat ik redelijk op leeftijd ben, ik ben nu bijna 33, heb ik nog zoveel plezier in het spelletje. Bovendien is dit een blessure die gewoon herstelt en in principe mijn carrière niet belemmert. Kraakbeenletsel in de knie bijvoorbeeld is voor een voetballer op mijn leeftijd een veel groter probleem. Dat is blijvend.”

Wanneer verwacht je weer op het veld te staan?

,,Op 27 december gaat mijn gips eraf en ik hoop op trainingskamp in Spanje voor mezelf te kunnen trainen. Verder heb ik in overleg met de trainer besloten om na de winterstop mee te gaan trainen, maar nog uit de duels te blijven.”

,,In principe verwacht ik 11 maart, na de voorjaarsvakantie weer op het veld te staan. 16 februari wordt er een foto gemaakt. Als die in orde is zou ik in principe kunnen spelen en laten we nou net dat weekend de derby tegen Teylingen spelen. Dus ik zit een beetje in dubio.”

,,Om niet weer dezelfde fout te maken als vorige keer heb ik tegen Marcel (IJzendoorn, red.) gezegd dat hij me moet tegenhouden als ik toch wil spelen, haha.”

Over de trainer gesproken, vorige week is bekend geworden dat IJzendoorn een nieuw avontuur aangaat en Frank Bloemheuvel vanaf volgend seizoen de nieuwe trainer is van Foreholte, hoe kijk jij daar tegenaan?

,,Ik heb bij Ter Leede gezeten en Bloemheuvel ook. Ik ken hem niet persoonlijk, maar heb daardoor wel verhalen gehoord. Uit verhalen heb ik vernomen dat hij een gemotiveerde trainer is die de groep wat discipline bij kan brengen, iets wat wij wel kunnen gebruiken denk ik.”

,,Ik denk dat we een bepaalde hiërarchie in de groep missen op dit moment. Het is lastig om een juiste mix tussen prestatie- en pleziervoetbal te vinden en ik denk dat dat de voornaamste taak van een trainer is.”

,,Op dit moment vind ik het soms schrikbarend hoe sommige jongens er mee bezig zijn, of beter gezegd, er niet mee bezig zijn. Het is belangrijk om zo nu en dan in de spiegel te kijken en bij jezelf te denken; met wat voor instelling sta ik nou in het veld?”

Zondag wacht een belangrijke wedstrijd thuis tegen Alphen, misschien kan een overwinning het goede gevoel in de groep weer terug laten keren?

Als we zondag en komende week winnen, gaan we in ieder geval met een goed gevoel de winterstop in. Op dit moment is het zorgen dat we degradatie ontlopen, maar wie weet wat er in een eventuele periode nog kan gebeuren. Aan het begin van het seizoen werd verwacht dat we bovenin mee zouden kunnen draaien, dus de potentie zit erin.”

Tekst: Max van Steen

Archieffoto: Jeannette Dijkstra