[slideshow_deploy id=’45842′] Afgelopen zaterdag keerde Stefano Goncalves voor even terug in de regio. Op sportpark De Kooltuin pikte de oud-aanvoerder van Noordwijk met Spijkenisse de drie punten in vlak voor het einde van de wedstrijd via een nipte 1-2 overwinning. Nog geen 48 uur later maakte de Spijkenisse-middenvelder bekend dat hij aan zijn  laatste seizoen op sportpark Jaap Riedijk bezig is.

,,Zaterdag stond er, zoals je hebt kunnen zien weer eens een team bij ons. Dat is dit seizoen wel eens anders geweest”, valt de goedlachse ‘Fano’ met de deur in huis. ,,De teleurstellende resultaten, na een uitstekende start met vijf gewonnen wedstrijden op rij, waren daarna ronduit teleurstellend.”

,,Zeker gezien de verwachtingen die er na de degradatie van vorig seizoen waren. De selectie zag er door de komst van een aantal routiniers echt goed uit, maar het liep niet.”

Verwachtingspatroon
Met het aantrekken van onder andere Anthony Bentem, Kees ‘Pier’ Tol, Peter de Lange, Ruperto Dorothea, Yassire Hamdani en Mustafa Amezrine mocht er na de degradatie uit de Derde Divisie dit seizoen inderdaad het één en ander verwacht worden van het flink gerenoveerde team van Spijkenisse-trainer Peter Wubben.

Toch staan de groen-witten in de Hoofdklasse op een teleurstellende zesde plaats. Meedoen om de hoofdprijs zit er door de kloof met RKAV Volendam en Ter Leede momenteel niet echt in. Of dat nog gaat lukken is maar zeer de vraag. Goncalves: ,,Laat ik vooropstellen dat we ook geteisterd zijn door blessures.”

,,De visie van Spijkenisse en mijn eigen visie lopen te ver uiteen en daar zie ik ook voor volgend seizoen geen verandering in komen.”

,,Op een gegeven moment zaten er negen spelers, en niet de minsten, in de lappenmand. En momenteel zijn we nog altijd niet volledig. Toen de resultaten tegenvielen, ging dat vooral ten koste van het teamgevoel. “

,,Nu zit je ook nog eens in een periode waarin spelers en de club gaan bepalen hoe de selectie er voor volgend jaar uit gaat zien. Dat is sowieso toch nooit de gemakkelijkste periode in het seizoen. Als het goed draait heb je daar veel minder last van, maar bij ons was dat dus niet het geval.”

Gevoelsmens
Zelf hikte Goncalves ook tegen de ontstane situatie aan. Het zette hem aan het denken: moest hij nu verlengen bij Spijkenisse of niet? Hoewel de club graag met hem verder wilde, hakte hij afgelopen weekend de knoop door. ,,Ik ben een gevoelsmens en heb er lang over nagedacht om wel of niet te verlengen.”

,,Uiteindelijk heb ik maandagmorgen bij zowel de club als de de trainer aangegeven dat ik vertrek. De visie van Spijkenisse en mijn eigen visie lopen te ver uiteen en daar zie ik ook voor volgend seizoen geen verandering in komen. Toch wil ik ook hier door de voordeur vertrekken.”

,,Onze doelstelling is daarbij om zo hoog mogelijk te eindigen. Dan zien we wel of dat een prijs in de vorm van de nacompetitie oplevert. In dat stadium verkeren we nu. Vorig seizoen zijn we, mede door een matige start via de nacompetitie gedegradeerd. Het zou mooi zijn om dat dit seizoen alsnog recht te zetten.”

Reistijd
Voor Rotterdammer Goncalves ging de terugkeer in de Bollenstreek gepaard met een vleugje weemoed. Voor de dertiger neemt vv Noordwijk nog altijd een apart plekje in zijn hart in. De club waar hij als 21-jarige speler, afkomstig van Excelsior, naar eigen zeggen de kans kreeg om zich waar te maken in de amateurtop.

,,Daar ben ik nog altijd dankbaar voor. Ik heb er heel veel mooie dingen meegemaakt zoals het kampioenschap waardoor we topklasser werden. Plus een geweldig KNVB-bekeravontuur waarbij we de kwartfinales bereikten. Minder leuk was de degradatie na drie seizoenen Topklasse. Maar het goede gevoel overheerst.”

,,Waar ik volgend seizoen speel? Dat weet ik nu nog niet. Binnenkort word ik 32 jaar dus kan ik nog wel even mee.”

Een terugkeer in de Bollenstreek ziet hij niet meer zitten. ,,Nee, mijn nieuwe club wordt niet Noordwijk of een regioclub. Twee seizoenen terug heb ik er bewust voor gekozen om wat dichter bij huis te gaan spelen”, vertelt de in Schiedam woonachtige Goncalves. ,,Ons dochtertje Olivia is nu ruim twee jaar en doordat de reistijd nu een stuk korter is heb ik ook privé wat meer tijd.”

,,Daarom was de keuze voor Spijkenisse destijds een logische voor me. Waar ik volgend seizoen speel? Dat weet ik nu nog niet. Binnenkort word ik 32 jaar dus kan ik nog wel even mee. Stoppen doe ik nog niet.”

Kleine wereld
,,Wel heb ik de ambitie om in de toekomst trainer te worden, maar dan zal ik eerst mijn diploma’s moeten zien te halen. Wellicht kan ik dat bij mijn nieuwe club al gaan combineren. Dat we elkaar in de toekomst nog gaan tegen komen is wel zeker. Al is het maar zoals zaterdagmiddag bij FC Rijnvogels of zoals onlangs tijdens de VIDB ZaalCup bij  Noordwijk eind december. Zo groot is de voetbalwereld nu ook weer niet.”

Archieffoto: José Mol & Ron van der Linden

Lees ook: ‘Cem Sahin: de spelmaker die nooit tot bloei zal komen op Nieuw Zuid’