,,In mijn eerste jaar als trainer op het hoogste niveau werd ik kampioen en nu sluit ik af met een promotie. De cirkel is dus rond”, zei een zichtbaar geëmotioneerde Quick Boys-trainer Erik Assink na afloop van de ‘promotiekraker’ tegen VVSB. Niet alleen in sportief opzicht kende Assink een rumoerig jaar, maar ook privé. De oefenmeester kampte met gezondheidsproblemen en verloor daarnaast enkele dierbaren. Ook met zijn club ging het dit seizoen niet altijd voor de wind. De Katwijkers verloren de titel aan Noordwijk, maar in de nacompetitie was het alsnog raak: de club promoveert eindelijk naar het hoogste niveau. Het was het laatste huzarenstukje van Assink op het hoogste niveau.
Er schoot dan ook van alles door het hoofd van de ervaren hoofdtrainer. Na het laatste fluitsignaal omarmde hij zijn stafleden, de bestuursleden en zijn spelers. De inwoner van Almere deelde innige knuffels uit. Daarna ging zijn blik naar zijn feestvierende pupillen, die samen met de supporters flink te keer gingen. Assink keek er naar. Vol emotie. Hij besefte dat dit zijn laatste kunstje was op het hoogste niveau.
Mooi afscheid
De oefenmeester kende een fantastische loopbaan met grote successen. Als eindverantwoordelijke stond hij ooit aan het roer bij grootmachten zoals Spakenburg, IJsselmeervogels en GVVV. Bij die laatste twee clubs vierde hij dan ook successen. Driemaal werd hij kampioen met ‘de Vogels’ en ook werd er zilverwerk behaald met de ploeg uit Veenendaal.
,,Ik had de hele dag het besef dat het na vandaag afgelopen was”, vertelde Assink ,,Dat het dit scenario is geworden, is prachtig, maar het had ook anders kunnen lopen. Dan had een doemscenario geweest. Dat het nu afgelopen is, is even lastig. Ik moet het nog even realiseren. Vooral omdat ik een sportman in hart en nieren ben. “
,,Mijn eigen gezondheid ging niet lekker, maar daarnaast ben ik ook dierbaren om mij heen verloren. Het was niet altijd even makkelijk om daarmee te dealen.”
Promotie via de nacompetitie levert geen tastbare prijs op. Dat geeft Assink zelf ook toe, maar ergens voelt het wel zo. ,,Een mooiere manier om afscheid te nemen is er niet. Ik ben hier zo blij mee. Het was een hele lastige beginfase voor mij en een pittig jaar. De spelersgroep was al gevormd en daar had ik 0,0 procent invloed op. Er waren best wel veel jongens die aanspraak maakten op een basisplaats. Uiteindelijk is het allemaal gelukt en staan we nu met de handen omhoog. Mooier dan dit kan niet. Dit is geen kampioenschap, maar via de nacompetitie promoveren is misschien nog wel mooier.”
Gemotiveerd
De afscheidnemende trainer voerde niet alleen op het veld een hevige strijd. Rondom de winterstop ging de oefenmeester onder het mes om geopereerd te worden aan een ingekapseld abces in zijn buikholte. Het was een zware periode voor Assink, die daarnaast ook persoonlijk leed kende.
,,Dit maakt even een hoop los bij mij”, ging de ervaren rot geëmotioneerd verder. ,,Als ik even terugkijk naar wat ik allemaal op mijn bord heb gekregen dit jaar, dan was dat wel heftig. Mijn eigen gezondheid ging niet lekker, maar daarnaast ben ik ook dierbaren om mij heen verloren. Het was niet altijd even makkelijk om daarmee te dealen. Zeker niet bij een club als Quick Boys waar je altijd 200 procent gemotiveerd moet zijn. Er is namelijk altijd druk.”
,,Ik had in de voorbereiding op dit duel tegen de jongens gezegd dat ik bij mijn eerste jaar als trainer op het hoogste niveau kampioen werd op de laatste speeldag en nu sluit ik af met een promotie. Ook op de laatste speeldag. De cirkel is dus rond.”
Foto: Orange Pictures
Lees ook: ‘De finale van de Bollenstreek kent een terechte winnaar (plus video’s)‘