Een voetbaldier en een echte liefhebber. Deze kwalificaties zijn beide van toepassing op Wim Bouckaert (51) uit Lisse. Dat hij tien jaar lang zijn sporen in het eerste (zondag)elftal van FC Lisse – waarvan hij nog altijd topscorer aller tijden is – verdiende is één ding. Als zaalvoetballer excelleerde Bouckaert in de jaren tachtig van de vorige eeuw als weinig anderen. Vreemd genoeg stopte de liefhebber pur sang al op 27-jarige leeftijd op het veld. De zaal bleef daarna wel zijn domein. Later werd Bouckaert trainer en oprichter van voetbalschool SoccerSkills.

,,Achteraf heb ik er wel spijt van dat ik op zo’n jonge leeftijd ben gestopt op het veld. Er had veel meer ingezeten besef ik nu”, blikt Bouckaert terug. ,,Ik debuteerde op mijn zestiende in het eerste elftal en een jaar later veroverde ik een basisplaats. Bij FC Lisse speelde ik toen met spelers als Harrie van der Zwet, Ron Mesman en Henny van Eeuwijk. Doorgaans in de Derde Klasse en dat ging mij vanaf het begin goed af.”

Onregelmatige werktijden

,,Op een gegeven moment kwam ik in de IT-wereld terecht bij een bedrijf waar 24 uur continu gewerkt werd. Dat leverde me onregelmatige werktijden op en dat beperkte me in mijn trainingsmogelijkheden. Het was gewoon  moeilijk om meer dan twee keer per week te trainen. Ik heb het ook nog een seizoen geprobeerd bij de zaterdagtak, dat toen net naar het hoogste niveau was gepromoveerd. Na een seizoen keerde ik weer terug naar de zondag. Om daar nog twee jaar te  spelen. Door mijn wisselende werktijden viel het steeds minder met elkaar te combineren. Dat leverde dan weer irritaties op, over en weer. Op mijn 27^e gaf ik er op het veld de brui aan. Veel te vroeg achteraf, maar die klok draai je nu niet meer terug.”

Als aanvallende middenvelder hield Bouckaert, nog altijd all time topscorer bij FC Lisse zondag met 123 goals doelpunten, zich uitstekend op de been. ,,Ik was een voetballer die heel veel op intuïtie deed. Duelkracht was niet mijn ding. Een nummer tien zouden ze nu zeggen. Aansturen en doelpunten maken, dat werk. Dat kwam me in het zaalvoetbal nog beter van pas. Dat spelletje lag me helemaal uitstekend. Daar beleefde ik de grootste successen met teams als Glasbergen/De Best, THB Boys en ook bij Bax. Ik schopte het zelfs tot international en op het feit dat ik drie duels in Oranje heb gespeeld ben ik nog altijd trots.  Aan het zaalvoetbal bewaar ik dan ook de mooiste herinneringen. Tijdens een internationaal zaalvoetbaltoernooi in België waar onder meer Jean Marie Pfaff, Luc Nilis en Jos Daerden in actie kwamen, werd ik uitgeroepen als één na beste speler van het toernooi. Dat vond ik echt geweldig. Het staat in contrast met mijn carrière op het veld. Arie Lagendijk heeft me wel eens benaderd om naar Katwijk te komen, maar dat was niet haalbaar wegens mijn werk.”

Bezige bij

Na zijn afscheid bij het eerste elftal borg Bouckaert zijn voetbalschoenen niet op. Samen met een aantal oud-eerste elftalspelers trapte hij jarenlang wekelijks op Ter Specke een balletje op een iets lager niveau. Op zijn 35^e werd Bouckaert trainer en dat leidde hem via de jeugd van RCH o.a. naar het assistentschap bij FC Lisse, hoofd jeugdopleidingen bij die club en de dames van Ter Leede. ,,Bij de laatste club liepen we de landstitel op een paar punten na mis. Uiteindelijk moest ik bij Ter Leede in september  noodgedwongen stoppen omdat ik niet over de juiste papieren beschikte. Sinds begin dit jaar heb ik de dames van UDO onder mijn hoede. Met hetzelfde plezier overigens. We strijden binnenkort zelfs om promotie.”

Daarnaast runt bezige bij Bouckaert sinds 2006 voetbalschool Soccer Skills in Lisse. Naast zijn huidige werkzaamheden als in- en verkoper bij Info Networks is Bouckaert actief met Allsports4You, een webshop in sportartikelen.

,,Het valt allemaal gemakkelijker te combineren dan in het verleden. Met de voetbalschool richten we ons op de jeugd vanaf zes jaar. Dat is echt leuk. Daarnaast geven we ook training aan jeugdige talenten van Quick Boys, Noordwijk, Foreholte en Ter Leede. Zo professioneel mogelijk uiteraard.  Waarbij de nadruk op de techniek ligt. Snel voetenwerk, passeerbewegingen, baas worden over de bal. Spelen doe ik, recreatief,  bij FC Lisse nog altijd in de zaal. Dat blijft een liefhebberij. Vroeger zeiden ze wel dat ik alleen een echte zaalvoetballer was en daarom denk ik nu weleens: had ik het op het veld maar laten zien op een hoger niveau. Door een combinatie van niet kunnen en niet willen is het er toen niet van gekomen. Dat blijft jammer. Dat neemt niet weg dat ik mijn kennis en ervaring nog altijd graag wil overbrengen. Liefst zolang het kan, want een leven zonder voetbal, dat is mij onbekend.”

Tekst: Leo Schrama

Foto: FC Lisse