Voor het eerst sinds een half jaar stond hij weer in de basis. Met twee doelpunten was Mike van Haaster gelijk verantwoordelijk voor de complete productie van Van Nispen, dat met 2-0 won van ASC. Het betekende de derde overwinning op rij en dus behouden de Zilkers hun plek in de top van de Derde Klasse. De ploeg van René Ras staat keurig vierde.

,,We begonnen zwakjes”, begint Van Haaster zijn relaas. ,,We waren eigenlijk verrast door de kracht van ASC. Vorig seizoen was het niet veel, maar nu hadden ze een paar handige en snelle spelers voorin lopen.” Van Nispen had gedurende het eerste bedrijf weinig te vertellen. Grote kansen werden er niet weggegeven en de thuisploeg kreeg zelf een aantal kleine mogelijkheden om de score te openen. ,,We hadden moeite met het veld dat door de zon nogal stroef was geworden.”

Mooie 1-0
De openingstreffer van Van Haaster vlak voor rust kwam dan ook uit de lucht vallen. ,,Dat kun je wel zeggen. Het was wel een mooie treffer. Een diepe bal en ik werd keurig op maat bediend door Walter van den Berg. Ik kapte m’n man uit en kon makkelijk scoren. Gek genoeg kregen we gelijk daarna nog een aantal kansen, maar we waren ongelukkig in de afronding.”

Na rust kregen de bezoekers wat meer grip op het duel. Een tweede treffer bleef echter uit waardoor ASC hoop bleef houden op een goed resultaat. De laatste tien minuten kwamen de Zilkers nog onder druk te staan, toen de tegenstander alles of niets ging spelen. Van Haaster deelt daarom een pluim uit aan zijn verdediging. ,,Normaal kan ik heel kritisch zijn en moet de verdediging het nogal eens ontgelden, maar nu deden ze het perfect. Ik stond echt met een trots gevoel te kijken.”

Diep in blessuretijd kwam de verlossing alsnog. Een vrije trap van Dick Verhoeven werd door Van Haaster in een mêlee van spelers binnengelopen.
                                     De beslissing: Mike van Haaster werkt de 2-0 binnen

Twee treffers en drie punten. Voor Van Haaster een droomrentree na een liesblessure die hem een half jaar aan de kant hield. Nog steeds is de aanvaller niet pijnvrij. ,,Nee, maar ik mag niet klagen. Het is niet gevaarlijk meer. Ik ben vorig seizoen tegen Hillegom te snel teruggekomen en heb nu echt de tijd genomen.”

De hele zomer lang kon hij weinig doen. In het ziekenhuis konden ze weinig voor hem betekenen. ,,De doktoren wisten ook niet precies wat het was. Het is een spier die vrij diep ligt, dus moeilijk te beoordelen.” Tijdens de voorbereiding begon hij weer voorzichtig met hardlopen en dat ging zonder veel problemen. ,,Conditioneel ben ik nog niet top. Het verbaasde me dat ik de negentig minuten kon volmaken. Alleen als ik een echte sprint aantrek of voluit schiet voel ik nog iets. Maar dat moet vanzelf wel overgaan. Ik moet weer vertrouwen in mijn eigen lichaam krijgen. Ik ben gewoon heel blij dat ik weer op het veld sta.”

Tekst: Tom van der Wilt

Foto’s: Trudy van den Berg