Begin november gaf Noorwijkerhouter Thomas Duivenvoorden bij zijn huidige club DOSR aan bezig te zijn aan zijn derde en laatste seizoen als oefenmeester van die club. Hoewel de spelersgroep en technische staf van de tweedeklasser uit Roelofarendsveen de samenwerking met Duivenvoorden graag hadden voortgezet, wil de ambitieuze 31-jarige Noordwijkerhouter een volgende stap in zijn carrière zetten.

,,Iets dat ik destijds al bij mijn aanstelling als hoofdtrainer van DOSR zo heb geformuleerd”, vertelt Duivenvoorden. ,,Mijn andere doelstelling om van de club een stabiele en zo goed mogelijk presterende tweedeklasser te maken is gerealiseerd. Maar omdat ik DOSR niet zie als mijn eindstation, heb ik de club vroegtijdig ingelicht. Zo hebben we allebei de tijd en ruimte om ons te oriënteren op de toekomst.”

,,Daarnaast kunnen we het lopende seizoen in alle rust met elkaar tot een goed einde brengen. Ik ben DOSR dankbaar dat ze me als 28-jarige de kans hebben geboden om er als hoofdtrainer aan de slag te gaan. Na bijna drie jaar kunnen we zeggen dat dit van beide kanten uitstekend is bevallen”, vertelt Duivenvoorden die al op zestienjarige leeftijd als jeugdtrainer aan de slag ging. Met z’n huidige club komt hij in dezelfde klasse uit als regioclubs Teylingen en Foreholte.

,,Sinds het moment dat mijn vertrek bij DOSR wereldkundig werd, ben ik door een aantal clubs benaderd. Bij twee daarvan was het al meteen vrij concreet.”

Ron Langhout, lid van de Technische Commissie van DOSR, bevestigt de geschetste situatie. ,,Vakmanschap, bevlogenheid en inspirator zijn hierbij de kernwoorden wat mij betreft. Zowel ten aanzien van de spelers als de rest van de technische staf. Elke training, zo heb ik zelf mogen meemaken, was specifiek gericht op de volgende wedstrijd. Om dat vervolgens op zondag terug te zien.”

Keuze
,,Zowel op het veld als daarnaast zijn er in de afgelopen seizoenen grote stappen gezet in de ontwikkeling van de A-selectie. Met het doel om uit te groeien tot een stabiele tweedeklasser. Thomas heeft hier samen met zijn staf een belangrijke rol in gespeeld. Het is jammer dat hij vertrekt, maar we snappen zijn ambitie. Hopelijk kunnen we de knappe zesde plaats op de ranglijst vasthouden en het seizoen daarmee een goed vervolg geven”, aldus een lovende Langhout.

Naast de ambitie om bij een volgende vereniging zijn vleugels verder uit te slaan, gaat Duivenvoorden volgend seizoen op voor de opleiding UEFA A (trainer/coach 1). Liefst in combinatie met een mooie ambitieuze vereniging als deze zich aandient. Duivenvoorden: ,,Sinds het moment dat mijn vertrek bij DOSR wereldkundig werd, ben ik door een aantal clubs benaderd. Bij twee daarvan was het al meteen vrij concreet.”

,,Een keuze heb ik nog niet gemaakt. Daar wil ik de komende maanden rustig de tijd voor nemen. Ik weet dat het misschien pedant klinkt als ik zeg dat ik een stapje hogerop wil maken. Dat zeg ik omdat ik wat dat betreft mijn leeftijd misschien wel tegen heb. Jong is niet altijd een voordeel in dit vak. Ik weet dat de voetbalwereld ook op het trainersvlak een nogal conservatieve wereld is.”

,,In de praktijk is leeftijd en ervaring van een trainer lang niet altijd van doorslaggevend belang.”

,,Er wordt heel vaak gekozen voor trainers met een ‘naam’. Dat begrijp ik ook wel, maar ik neem altijd een voorbeeld aan Julian Nagelsmann. Op 29-jarige leeftijd heeft hij Huub Stevens in februari 2016 opgevolgd als hoofdtrainer van TSG 1899 Hoffenheim uitkomend in de Bundesliga. Natuurlijk wil ik me niet vergelijken met deze trainer, maar in de praktijk is leeftijd en ervaring van een trainer lang niet altijd van doorslaggevend belang. Dat hoop ik bij mijn volgende club opnieuw te bewijzen.”

Ambitie
Een stapje hogerop is volgens Duivenvoorden een logisch vervolg op zijn periode bij DOSR. Waar dat gaat eindigen ligt nog in de toekomst opgesloten. Een tipje van de sluier lichtte de oefenmeester ruim twee jaar geleden al op. ,,’Ik hoop hier ooit terug te keren als hoofdtrainer’, heb ik bij mijn afscheid als jeugdtrainer van de A-junioren bij VVSB in 2015 gezegd. De ambitie om zover te komen is er niet minder op geworden.”