Rotterdam – Voor de tweede week op rij ging Foreholte onder ovationeel applaus van het veld. De Voorhouters kochten er alleen helemaal niets voor. Op het terrein van Leonidas werd de laatste strohalm voor promotie naar de Eerste Klasse om zeep geholpen. DRL was met 2-1 te sterk. Foreholte eindigde een uitstekend seizoen in mineur, en zonder tastbare beloning.
Sport kent winnaars en verliezers, helden en schlemielen. De overwinning van DRL vertelde het bijzondere verhaal van de gebroeders Paulo en Antonio Garcia-Mendes, respectievelijk 37 en 39 jaar oud. De aanvallers waren eigenlijk gestopt en hadden hun toevlucht gezocht tot de veteranen. Vanwege personele problemen keerden de broers terug in de selectie. Met ieder een goal beleefden zij hun finest hour. Twee jongensboeken voor de op leeftijd zijnde voetballers werden op slag geschreven
De vreugde in het Rotterdamse kamp contrasteerde met de mineurstemming bij Foreholte. Het bleef tientallen minuten ijzig stil in en rond de kleedkamer, alsof het einde van de wereld nabij was. Even verderop, in de dug-out, zat moederziel alleen Marcel IJzendoorn. Met betraande ogen deed de Foreholte-coach zijn verhaal. Hij had moeite om zijn emoties in bedwang te houden.
Veel pijn
,,Ik sta op breken, dat mag je gerust weten”, stelde de trainer ,,Dit is het ergste wat je als coach kunt meemaken. Ik probeer mijn emoties weg te zetten, maar dat is moeilijk. Ik ben net in de kleedkamer geweest, en zag al die jongens helemaal kapot zitten. Dat doet pijn. Samen zijn we het hele seizoen in de weer geweest. Uiteindelijk staan we gewoon met lege handen.”
Het spreekwoord ‘driemaal is scheepsrecht’ ging uiteindelijk niet op voor Foreholte. Eerst greep de Voorhoutse ploeg naast het kampioenschap. Dat was gezien de moordende concurrentie geen schande en ook geen ramp. Foreholte troostte zich met de gedachte dat het de nacompetitie achter de hand had. Daarin reikten de roodwitten door Gouda te verslaan tot de finale. Vorige week ging het op de eigen Elsgeest op dramatische wijze mis. SVDPW kreeg met een goal vlak voor het verstrijken van de tweede verlenging Foreholte op de knieën.
Het was een dreun van jewelste, maar opnieuw raapte Foreholte zich bijeen. Doordat een aantal zondagclubs hun heil gaat zoeken op zaterdag was er nog een promotieplek over. De ‘verliezers’ Foreholte en DRL mochten dat robbertje samen uitvechten. Tot verbazing van velen werd Rotterdam als speellocatie gekozen. Een nogal vreemde beslissing, omdat DRL uit de Maasstad komt.
Thuiswedstrijd in Rotterdam
Desondanks speelde Foreholte op het terrein van Leonidas, nabij Blijdorp, een thuiswedstrijd. Vijf supportersbussen zorgden voor een roodwitte invasie. Vrijwel onafgebroken zong de zeer luidruchtige Foreholte-aanhang de eerste helft dat hun ploeg ging promoveren.
Wellicht was het de goden verzoeken, maar op dat moment was de Voorhoutse branie gerechtvaardigd. Foreholte leidde bij rust met 1-0 door een vroege treffer van Rik Grondel en had op het openingskwartier na weinig te vrezen van DRL. De Rotterdamse coach Driss el Akchaoui zou na afloop verklaren dat zijn ploeg door de ambiance verkrampte.
Van de kleine duizend aanwezigen was zeker driekwart op de hand van Foreholte. Toch waren het de Rotterdamse fans die het laatst lachten. Direct na rust werd het uit een corner 1-1. De winnende goal viel een kwartier voor tijd. IJzendoorn antwoordde met het inbrengen van de boomlange Dennie Luigies en die wissel sorteerde direct effect. Foreholte voerde met opportunistisch spel de druk op en dacht op gelijke hoogte te komen. Luigies’ kopbal werd echter afgekeurd vanwege hinderlijk buitenspel, zo had de spits zich laten vertellen door de arbiter. Bij Foreholte werd die beslissing hevig betwist. Even later liet de 17-jarige Chris Guijt ook nog een enorme kans onbenut.
Zicht van de haven
Het mocht uiteindelijk niet zo zijn voor Foreholte. Direct na afloop stortten vrijwel alle spelers ter aarde. In het zicht van de haven ging het opnieuw fout. IJzendoorn kon het nauwelijks bevatten.
,,De eerste helft waren wij veel beter. Ik had geen moment het gevoel dat wij een tegengoal zouden kunnen krijgen, hooguit uit een corner. Direct na rust gebeurde dat ook en daardoor kregen zij vleugels. Bij de 2-1 ging Roy Dickhoff in de fout. Ik ben de laatste die iemand af wil branden, en zeker Roy niet omdat die jongen zich gigantisch heeft doorontwikkeld. Maar hij maakt een cruciale fout door de bal op zijn borst aan te willen nemen, in plaats van weg te rossen. Dat hij als eerste huilend het veld afliep, zegt genoeg.”
Ijzendoorn tot besluit: ,,Natuurlijk ben ik trots op hoe we gepresteerd hebben en de club op de kaart hebben gezet. Maar van de vier finalisten in de nacompetitie staan wij als enige met lege handen. En dat doet pijn.”
Foreholte – DRL 1-2 (1-0). 16. Grondel 1-0, 47. P. Garcia-Mendes 1-1, 74. A. Garcia-Mendes 1-2
Foreholte: Van Schie, Vincenten, Van Leeuwen, Dickhoff, Schinkelshoek (80. Luigies), Jongbloed, Bloemendaal (75. Brabander), Bleijswijk, Guijt, Schiebroek, Grondel.
Tekst: Gerben Oostdam
Foto: Jeannette Dijkstra
