Toen Vladimir Jozic in 2003 debuteerde bij VVSB had nog nooit iemand van een voetbalpiramide gehoord. De voetbalwereld kende Lionel Messi alleen als een jeugdtalentje van Barcelona, z’n debuut moest hij nog maken. Feyenoord had net een half jaar daarvoor de UEFA Cup op z’n naam geschreven. Smartphones? Social Media? Geen idee.

Het is een inleiding om de duur van de aanvoerder z’n huisvesting op De Boekhorst in een context te plaatsen. Jozic zag voetballers, bestuursleden en trainers gaan en komen. Altijd wel met het idee in Noordwijkerhout dat de huidige tweededivisionist altijd met een herkenbaar gezicht speelde. Zoveel mogelijk Noordwijkerhouters, jongens die honkvast zijn of waren en weinig nieuwelingen. Het was of is het toonbeeld van de nuchtere instelling bij VVSB.

Maar tijden veranderen. VVSB evolueerde. Van een eersteklasser groeide het uit tot een trotse tweededivisionist. Steeds vaker werd er een stapje richting professionaliteit gezet.

Extra stap
VVSB groeide door, kende succes in de KNVB-beker en trapte vorig jaar met vv Katwijk als eerste Bollenstreekclubs af in de Tweede Divisie. Toch was het nog niet genoeg. Toenmalig hoofdcoach Wilfred van Leeuwen sprak zich al openlijk uit dat VVSB nog professioneler moest gaan nadenken.

In november 2016, toen Van Leeuwen z’n contract nog verlengde op De Boekhorst en FC Eindhoven (zijn huidige club) nog geen interesse had getoond, zei de oefenmeester al eens: ,,De staf, het team, de faciliteiten, de medische staf en scouting kunnen allemaal nog wel een extra stap gebruiken.”

,,Na zo’n eerste volle maand met elkaar is het te makkelijk om de stroeve start met drie punten uit vijf wedstrijden de schuld te geven aan de metamorfose van het team.”

De Noordwijkerhouters namen de raad aan en gaven de technische staf weer extra cachet met een assistent-trainer in de vorm van Jack Honsbeek. In de zomer verlieten ook Van Leeuwen en keeperstrainer Werner Kooistra het vlaggenschip, zodat er sinds het huidige seizoen een compleet nieuwe technische staf voor de groep staat.

De nieuwe trainer, Mark Schenning, oogt in z’n eerste weken bij de club als een introvertere coach dan Van Leeuwen was. De oefenmeester uit Noord-Brabant moest wennen aan de club, de spelers aan de trainer en zelfs de spelers aan elkaar. Want ook daarin zag de buitenwereld bij VVSB een grotere doorstroming dan de afgelopen jaren.

Sterkhouders als Ronald van der Meer, Bas Ruigrok en Stefan Kraaijvanger verlieten het vlaggenschip. Jozic bleef staan en zag tien nieuwe jongens komen. De altijd zo steevaste fundering vertoonde werd wat wankeler. Hij moest opnieuw opgebouwd worden en staat zelfs nog midden in de stijgers.

Realiteit
,,Daar kunnen we niet omheen”, opent de aanvoerder van de Noordwijkerhouters. ,,Er is veel nieuw. Een aantal spelers, de staf. Dat heeft allemaal tijd nodig. Na zo’n eerste volle maand met elkaar is het te makkelijk om de stroeve start met drie punten uit vijf wedstrijden de schuld te geven aan de metamorfose van het team.”

Het zal Jozic ook zijn opgevallen dat VVSB in de wedstrijd tegen Rijnsburgse Boys nog geen team bleek te zijn. Hoe graag de Noordwijkerhouters ook willen roepen dat ze tegen onder andere Barendrecht (1-1) en TEC (2-2) recht hadden op meer dan een gelijkspel. Jozic duikt er ook niet voor weg voor de realiteit.

Jozic: ,,Als je het veld op stapt moet je plezier willen maken”

,,Het is niet zo dat je na één gesprek met elkaar als spelers gelijk een klik hebt, dat je elkaar gelijk blindelings weet te vinden. Dat zag je ook tegen Rijnsburgse Boys inderdaad. Ik kan me nog wel een situatie herinneren waarin Mo el Osrouti diep ging en een bal achter hem werd gestoken. Dat zijn van die typische voorbeelden. We zijn nog steeds wel wat zoekende met elkaar. Maar dat is niet gek.”

Als een aanvoerder betaamt, blijft de Noordwijkerhouter positief. Het is in de blik van Jozic te zien dat het geen toneelspel is, maar dat hij door de jaren heen zo gelauwerd is geraakt, dat hij het volle vertrouwen heeft in een beter VVSB in de loop van het seizoen. Toch snakte ook hij naar die ene eerste overwinning in de Tweede Divisie.

Mentaal
,,We hadden ‘m echt even nodig”, geeft de 33-jarige middenvelder grif toe. ,,Euforie en teleurstelling ligt zo dicht bij elkaar in het voetbal. Het hangt af van details op dit niveau. Dat bekersucces tegen Telstar was leuk, maar dit is net even dat extra zetje.”

De overwinning voelde als een scheutje extra dopamine in de hoofden van de spelers van VVSB. De massale opluchting viel te zien bij de 2-3 van Loyd van der Wilden in de blessuretijd. Vrijwel het hele team vierde het feestje mee. Even verderop knuffelde de technische staf er gezamenlijk op los. ,,Op dit niveau is het meer dan vijftig procent een mentale kwestie. Iedereen kan voetballen in de Tweede Divisie. Maar hoe ga je om met alle facetten in je hoofd? Dat moet je niet onderschatten.”

,,Het spelletje begint met plezier en beleving. Alleen dan kan je wedstrijden winnen.”

De bodem van de put bereikte VVSB voorlopig tegen Kozakken Boys. In een kansloze wedstrijd speelden de Noordwijkerhouters niet alleen een zeer matige wedstrijd, ook de totale beleving leek weg op het veld en daarbuiten. De Boekhorst was even geen kolkende vesting op een septemberavond, maar een apathisch theater.

,,Geschrokken vind ik een groot woord, maar we konden niet brengen tegen Kozakken Boys, wat we een paar dagen daarvoor tegen Telstar nog wel lukte”, blikt de aanvoerde terug. ,,De beleving was er niet, het was weg. Het was een fletse avond, een off-day van de hele selectie. We hebben ons daarna gewoon weer opgeladen en zijn verder gegaan, met de overwinning tegen Rijnsburgse Boys als vervolg. Dan mag je even genieten van zo’n duel, maar moet je daarna weer denken aan IJsselmeervogels.”

Plezier
Sowieso voor even loopt VVSB even niet meer met de staart tussen de benen, maar kan het na de overwinning op Rijnsburgse Boys een week met de borst vooruit de wereld tegemoet. Als het aan de 33-jarige voetballer ligt, houdt VVSB dat gevoel nog even vast. In ieder geval met het idee in het hoofd dat voetbal gewoon leuk is.

,,Als je het veld op stapt moet je plezier willen maken. Het spelletje begint met plezier en beleving. Alleen dan kan je wedstrijden winnen. We kunnen verder met de gewonnen wedstrijd tegen Rijnsburgse Boys. Kozakken Boys-thuis is geweest. We hebben de eerste drempel van een overwinning weer genomen. Op naar de volgende wedstrijden.”

Foto’s: Tino Stulen