Afgelopen jaar zijn er bij Ter Leede vijfhonderd paar voetbalschoenen ingezameld voor een school in Kenia. Hoe vervoer je vijfhonderd paar gebruikte (voetbal)schoenen van Sassenheim naar Afrika? En hoe kom je überhaupt op het idee? Een gestolen telefoon bracht het balletje aan het rollen.

Zoals wel vaker speelde het toeval een hoofdrol in de gang van zaken. Matti Arielle heeft in een importbedrijf in rozen. Die worden vandaag de dag en masse gekweekt in Afrika, en van daaruit gaan ze veelal via Nederland de hele wereld over. Eens per maand ongeveer is Matti in Kenia om te kijken hoe de rozen erbij staan. Bij een van die gelegenheden werd zijn telefoon gestolen. Matti: ,,Een hele aardige dame, Farah Mushtaq (samen met Matti op het midden in de foto) genaamd, leende me toen haar laptop, zodat ik wat zaken kon regelen.” Farah bleek even verderop een project te runnen dat zorgt dat (wees)kinderen uit de krottenwijken naar school kunnen. Een van de ‘lokkertjes’ daarbij is dat kinderen die naar school gaan ook mee mogen doen met voetballen. ,,Want anders gaan de kinderen vaak werken in plaats van naar school”, verduidelijkt Alain Drost, jeugdcoördinator bij Ter Leede. Hij kent Matti van de openbare basisschool het Bolwerk in Sassenheim waar hun beider kinderen naar school gingen.

IMG_7221Hoewel het vooral jongens zijn, voetballen er ook steeds meer meisjes mee. En kunnen zij dus naar school.

Matti vertelde Alain over het project in Kenia en hoe belangrijk het voetbal daar is voor de jeugd. En ook dat hij had gezien dat de kinderen voetbalden op blote voeten en vaak zonder enige sportkleding. De beide heren besloten de krachten te bundelen en samen schoenen in te gaan zamelen.

Nu staat er een bak in de hoek van de kantine van Ter Leede waarin duizend schoenen werden gedeponeerd in slechts een jaar tijd. Omdat Ter Leede een nieuwe jeugdsponsor kreeg in dat jaar, stelde de club ook nog de nodige tenues beschikbaar. Alles bij elkaar een ongekend succes, maar daarna was het aan Matti om de schoenen en shirts ook daadwerkelijk op plaats van bestemming te krijgen. ,,Dat ging niet zo gemakkelijk. Met mijn vaste transporteur kon ik wel een afspraak maken voor het vervoer, maar bij het invoeren begonnen de problemen. Wij  moesten gewoon invoerrechten betalen over de schoenen, en bij aankomst bleek er ook nog zo’n 15% gestolen te zijn. Erg jammer, maar het hoort er een beetje bij.”

IMG_7211                       Dolblij met een paar felgroene schoenen die passen. ‘Nu ben ik Messi!’

Uiteindelijk kwamen de schoenen op de plaats van bestemming en bleek het een gigantisch succes. De kinderen waren dolblij met hun schoeisel en shirts. ,,De leidster van het project had tranen in de ogen”, vertelt Matti. Het mooiste was een klein jongetje dat uit die berg schoenen een paar knalgroene schoenen pakte, ze aantrok en riep ‘Nu ben ik Messi!’” Het gerucht dat er echt voetbalschoenen uitgedeeld werden, ging rond als een lopend vuurtje, dus al snel meldden zich meerdere kinderen bij de school. ,,Geen probleem”, zei de juf van de school tegen de kinderen die een paar schoenen willen, ,,maar ik zie jullie morgen in de les.”

Uiteindelijk was er zoveel materiaal dat naast het initiële project ook nog twee projecten op andere locaties de nodige schoenen kregen. ,,En niet alleen sportschoenen hoor”, vertelt Alain. ,,Ook gewone schoenen en slippers, noem maar op.” Het is nu aan de beide heren om er een duurzaam verhaal van te maken. Alain: ,,Ik heb meteen tegen Matti gezegd: ‘Als we dit doen, is het niet voor één keertje’. Het hele verhaal staat nog in de kinderschoenen. Hier kan het groter, maar daar? De infrastructuur daarvoor is er nog niet.”

En dus gaan beide heren door met het inzamelen van schoenen en kleding voor Kenia. ,,We willen de kinderen hier ook iets meegeven. We hebben de foto’s van daar ook hier opgehangen. Dat is tastbaar, dan zien ze dat het echt verschil maakt.” Maar is het dan werkelijk nodig om jaar in, jaar uit zoveel schoenen naar dezelfde plek te sturen? Alain wederom: ,,Het zijn al geen nieuwe schoenen hè? En ze worden daar intensief gebruikt.” Matti valt hem in de rede: ,,Ze gebruiken de schoenen daar alleen voor wedstrijden. Trainen doen ze nog steeds op blote voeten”, zegt hij lachend.

Matti stelt tot besluit: ,,Het transportprobleem zal ik moeten oplossen. Maar uiteindelijk is het een groot succes, zowel hier als daar, en  een kleine moeite. ” Alain vult aan: ,,Je verandert levens, en dat is het mooiste wat er is.”

POPULAIRE BERICHTEN