Hein Leliveld, oud-assistent-trainer van VVSB, is nog amper bijgekomen van de historische prestatie van zijn ploeg ROAC. Maandag leidde hij z’n elftal naar promotie naar de Eerste Klasse. „We beseffen met zijn allen wat voor stunt we hebben neergezet. Dit had niemand voorafgaand aan het seizoen namelijk kunnen bedenken.’’ Toch wisten de Rippers afgelopen maandag te promoveren door een 3-0 overwinning op Groeneweg.
Al de hele competitie speelde de club uit Rijpwetering mee om de bovenste plekken en stond het geruime tijd op de tweede plaats. Op de laatste speeldag werd de plek bovenin de Tweede Klasse verzilverd met een plek in de nacompetitie. Het elftal van Leliveld speelde dertien keer gelijk in de competitie, maar verloor slechts twee keer. Alleen TAC ’90 deed het beter. De club benaderde de play-offs als een een extraatje en ging ook met die instelling het eerste duel tegen SVV in.
Verschillende potjes
„We speelden thuis en er was tegelijkertijd een jeugdtoernooi bij ons aan de gang, dus er waren al veel mensen op het sportpark. Tegen SVV creëerden we niet zo veel. Het was 33 graden, daardoor werd het uiteindelijk een slijtageslag. We wonnen dat potje uiteindelijk via pingels.’’
„Aan de andere kant zou een wedstrijd tegen Teylingen voor het verhaal prachtig zijn geweest.’’
De dinsdag erop was het hele elftal van ROAC naar de wedstrijd Groeneweg – Teylingen gegaan om te bekijken wie de eventuele tegenstander zou worden in de finale van de nacompetitie. Zo kon de staf van de club uit Rijpwetering alvast bekijken hoe het team uit Wateringen speelde. Van de competitiegenoot uit Sassenheim wisten ze logischerwijs al genoeg.
„Het is achteraf makkelijk praten, maar ik hoopte toen echt op Groeneweg, zij hebben, net zoals wij, een goede collectieve ploeg. Dat ligt ons meestal wel. Aan de andere kant zou een wedstrijd tegen Teylingen voor het verhaal prachtig zijn geweest, want we hebben met elkaar toch een stukje historie opgebouwd’’, refereerde Leliveld naar de allereerste periodetitels van beide teams in de Tweede Klasse.
Wat daar nog eens bij kwam kijken, was dat ROAC het elftal uit Sassenheim daarbij ook nog moest helpen door te winnen van Stompwijk’92. Groeneweg won uiteindelijk het treffen met Teylingen, waardoor de vereniging uit Zevenhuizen het tweede pinksterdag op mocht nemen tegen het elftal van Leliveld.
Maandag brak voor heel de club uit Rijpwetering de belangrijkste dag uit de clubgeschiedenis aan. Op neutraal terrein bij Voorschoten’97 ging bepaald worden wie zich volgend seizoen eersteklasser mocht noemen. Het werd een onvergetelijke middag.
„Heel Rijpwetering en Oud Ade waren uitgelopen voor ons. Het zijn kleine dorpjes, maar daarom is het juist een hechte gemeenschap. Om de spanning eraf te halen, heb ik gezegd dat iedereen moest genieten, maar tegelijkertijd wilden we er wel de focus ophouden.’’
Dat lukte, want zijn elftal won uiteindelijk met 3-0 door twee doelpunten van Sam van der Geest en eentje van A-junior Bart Hogenboom. De goals vielen voor ROAC op een prettig moment. „De 1-0 maakten we vlak voor rust en de 2-0 in een fase waarin zij echt aan het drukken waren. Daarna was de wedstrijd wel gespeeld. Uiteindelijk was het een verdiende overwinning. Dit duel was voor mij de weerspiegeling van het hele seizoen. Goed voetbal en spelend vanuit de discipline.’’
Eenmaal aangekomen in Rijpwetering barstte er een groot feest los. „Ik had dinsdag maar even vrij genomen, maar dat deed het grootste deel van de selectie ook’’, zei de trainer lachend.
Voorzichtig ging de blik al even naar volgend jaar, want nu de club zich eenmaal eersteklasser mag noemen, wil het z’n huid ook duur verkopen. Volgens Leliveld is handhaving mogelijk. „Wij kunnen ons goed instellen tegen ploegen die eigenlijk beter zijn dan wij. Vorig jaar hebben we de kwartfinale in de Districtsbeker gehaald waarin we ook teams uit de Eerste Klasse hebben uitgeschakeld. Ik ben er echt van overtuigd dat wij onszelf kunnen handhaven.’’
„We gaan aan de KNVB vragen of we tegen die ploegen uit mogen komen in de Districtsbeker.’’
Toch is er één punt waarom ROAC liever nog in de Tweede Klasse had willen voetballen. De potjes tegen DOSR, Teylingen en vooral Foreholte gaan gemist worden in Rijpwetering. Maar daar weet Leliveld wel een oplossing voor te vinden. „We gaan aan de KNVB vragen of we tegen die ploegen uit mogen komen in de Districtsbeker’’, zei de trainer met een knipoog.
Ook voor de coach zelf was het natuurlijk een groot succes. Waar hij drie jaar geleden met VVSB als assistent-trainer in de halve finale van de KNVB Beker kwam, kon hij nu als hoofdcoach een promotie naar de Eerste Klasse op zijn CV bijschrijven.
„Maar die prestaties zijn voor mijn gevoel van een totaal andere orde, want ik had in beide gevallen een andere rol. Een promotie heb ik nog nooit meegemaakt, dus dit gaf een onbeschrijflijk gevoel.’’
Archieffoto: Tino Stulen
Lees ook: ‘Van een vijf- naar een tweejarenplan voor VVSB (zat.)’