Uitgeput kwam hij van het veld aan het einde van de wedstrijd. Noodgedwongen moest Marouane El Idrissi na ruim een half uur spelen in het veld komen voor de geblesseerde Sten Admiraal. Het gebeurde allemaal in de wedstrijd Foreholte – TAC’ 90 (0-1). El Idrissi kwam afgelopen zomer over van UVS uit Leiden. Van de grote en altijd drukke stad naar het rustige Voorhout. Hoe sportpark De Elsgeest en Foreholte binnen korte tijd het nieuwe ‘huis’ van El Idrissi werden.
Ondanks de nederlaag groet de nieuweling de mensen van zijn nieuwe club vriendelijk. Als hij gevraagd wordt voor een interview met het journaille. antwoordt hij enthousiast: ‘Is goed man! Na het douchen, kom ik gelijk naar je toe’. Met een glimlach op zijn gezicht geeft hij de boodschap over en dat tekent de vleugelspeler van Foreholte. Niet alleen met zijn acties op het veld hoopt hij dit seizoen uit te blinken, maar ook daarbuiten.
,,Ik zie in deze groep veel potentie en ik ben er echt mee bezig om ze te helpen.”
Want eerlijk is eerlijk: praten kan Marouane El Idrissi als geen ander. Vol passie en plezier praat hij over zijn eerste weken in Voorhout, hoe zijn overstap tot stand kwam en hoe hij snel onderdeel werd van de spelersgroep. Dat laatste begon een aantal maanden geleden. In het verleden kwam El Idrissi uit voor Ter Leede en werkte hij zijn wedstrijden af in zowel het eerste als tweede elftal. Zijn trainer toentertijd? Je raadt het al: Frank Bloemheuvel. Laat dat nou ook zijn trainer zijn bij Foreholte.
Mentor
,,Frank was toen bij Ter Leede mijn trainer en op het Rijnlands Lyceum in Sassenheim was hij ook nog eens mijn mentor op school”, versterkt de aanvaller het toeval. Bij Foreholte wil El Idrissi hetzelfde betekenen voor de spelersgroep als wat zijn ’trainer’ ooit voor hem betekende op school: een mentor. Met zijn 33 jaar barst de van UVS overgekomen aanvaller van de ervaring. Iets wat ze goed kunnen gebruiken in Voorhout.
El Idrissi wil niet alleen op het veld, maar ook daarbuiten belangrijk zijn voor de ploeg.
,,Ik ben niet fit begonnen aan het seizoen, waardoor ik de eerste drie competitieduels niet speelde. Ik ben hier echt op nul begonnen. Dat heb ik ook met de trainer afgesproken. Ik moest eerst helemaal fit worden voordat ik minuten kon maken bij het eerste. Tegen Teylingen heb ik geen minuten gemaakt, maar zat ik bijvoorbeeld wel bij de gesprekken. Toen ik daar wat zei, had ik wel het idee dat de jongens het een en ander van mij aannamen. Ik zie in deze groep veel potentie en ik ben er echt mee bezig om ze te helpen.”
Avonturier
Niet alleen vanwege de ervaring werd de buitenspeler naar Foreholte gehaald. Integendeel zelfs. Hij besloot om te verhuizen naar Voorhout en wilde weer fit worden om vervolgens weer lekker tegen de bal aan te kunnen trappen. Zijn nieuwe club is nu om de hoek en nadat het gesprek met Bloemheuvel positief was, besloot hij aan te sluiten bij de selectie van de club.
,,Ik ben nog zo verslaafd aan het spelletje en wil nog wel een tijdje doorgaan.”
Wederom begon hij op nul. Deze keer bewust. Nieuwe contacten maken, is het probleem niet voor El Idrissi. Als een echte avonturier begon hij aan een nieuw hoofdstuk van zijn carrière. ,,Ik heb nooit tegen Foreholte gespeeld of iets, dus ik kende niemand. Het is voor mij de eerste keer dat ik in mijn carrière op zondag speel. Ik moet eerlijk zeggen dat het aardig bevalt. Ik ben al wat ouder, dus dan is zo’n extra hersteldag na de laatste training wel lekker”, zegt hij met een knipoog.
,,Ik ben iemand die makkelijk contact legt. In het begin was het nog even wennen. Foreholte is toch een beetje een familieclub en het moet altijd van twee kanten komen, maar na een tijdje begonnen we elkaar te accepteren.” Niet voor niets is de voorhoedespeler naar De Elsgeest gekomen. Zo heeft hij voor zichzelf in zijn hoofd een doel gesteld. ,,Voor mij is het belangrijkste dat ik eerst helemaal fit word. Ik ben nog zo verslaafd aan het spelletje en wil nog wel een tijdje doorgaan.”
Foto: Jeannette Kloet
Lees ook: ‘De ontwikkeling van Foreholte: van de bodem naar de bovenkant (plus video)’