In de rubriek ,,Met wie spreek ik….??” laat Leo Schrama steeds één of meer clubvrijwilliger aan het woord die zich al jaren belangeloos inzet voor en bij ‘zijn (of haar) cluppie’. Vaak onbekend buiten de eigen gelederen, maar o zo belangrijk. Elke vereniging draait nu eenmaal op vrijwilligers.

Na een warm onthaal op De Kooltuin, wat gepaard gaat met koffie en taart, willen Kees van Kampen (68) en Frans Houwer (67) voorafgaand aan het gesprek benadrukken dat zij vandaag slechts de woordvoerders zijn van het hele vrijwilligerslegioen dat zich wekelijks inspant voor FC Rijnvogels. ,,De club waar we allebei mee zijn vergroeid”, klinkt het als uit één mond. Beiden zijn we van oorsprong KRV’er, maar sinds 2004 voelen we ons vooral Rijnvogel, vertelt Kees van Kampen. De beide oud-eerste-elftalspelers van KRV besteden na hun pensionering hun ochtenden aan ‘hun club’. Al met al zijn ze op dat front al respectievelijk zes en acht jaar bijna dagelijks in touw op de Kooltuin. “Wat wil je ook als je al meer dan een halve eeuw bij de club betrokken bent. Het is onderdeel van je leven geworden, stelt Frans Houwer nuchter vast.

Beide vrijwilligers werken eigenlijk vanuit de Stichting De Kooltuin, het intermediair dat tussen de gemeente Katwijk en FC Rijnvogels de velden en alle opstallen beheert. Dat doen we met een onderhoudsploeg van zo’n twaalf personen, variërend in leeftijd tussen de 67 en 80 jaar, die hier elke doordeweekse dag ’s morgens actief is. Met Bert de Bakker als nestor van de ploeg. ,,Bert is al sinds 1974 als vrijwilliger actief bij de club.  De week sluiten we op vrijdag gezamenlijk af met het eten van een vissie”, vertelt Frans en veel Katwijkser kan het in ieder geval ook niet. ‘’De stichting was een voorloper in Katwijk. Ook andere clubs werken nu op eenzelfde basis” vertelt Kees van Kampen die tevens penningmeester is van ‘De Kooltuin’.

Kleedkamerhumor
,,Werken in de onderhoudsploeg moet vooral gezellig zijn. Als team kennen wij onze eigen kleedkamer humor. Dat hoort er gewoon bij. We zijn tenslotte een voetbalclub. Daarmee zijn we een onderdeel van het grote geheel. Veertien dagen geleden is hier de FC Rijnvogels vrijwilligersavond georganiseerd. Met meer dan 200 personen. Dan weet je meteen waar we het binnen de club over hebben”, vertelt Frans vol trots. ,,Toch is het ook een bedrijf geworden”, vult Kees als technische man aan. ,,Ga maar na. FC Rijnvogels telt nu 950 leden. Dat levert iedereen van de onderhoudsploeg wekelijk tussen de twaalf en twintig uur vrijwilligerswerk op. Los nog van de zaterdag want dan zijn de meesten er ook en ben je tegelijk een aanspreekpunt”.

Binnen- en buitengebeuren
,,We doen hier alles wat letterlijk en figuurlijk voor onze bezem komt. Veel klein onderhoud en schoonmaken dus. Daarnaast kun je zien wat hier, door en met veel andere vrijwilligers, is gerealiseerd in de afgelopen jaren. Ook daar zijn we heel trots op. Natuurlijk zijn er ook negatieve kanten aan dit werk. Het blijft altijd een kwestie van leden en bezoekers opvoeden. Ik kan me vreselijk ergeren als iemand op het sportpark iets zo maar op de grond gooit, terwijl ze bij wijze van spreken naast de afval- en prullenbakken staan. Of de rotzooi die achterblijft in de kleedkamer. Dan besef je dat spelers echt niet in de gaten hebben wat er allemaal komt kijken om alles de andere dag weer op orde te hebben”, lucht Frans zijn hart. ,,En daar komt naast het binnen- en buitengebeuren nog de administratie bij met daarnaast het leggen van contacten met gemeente en bedrijven Los nog van onderhoudscontracten en offertes. Een hele papierwinkel alles bij elkaar. Momenteel speelt het verbeteren en vergroten van on parkeerterrein en ook daar gaat een hoop tijd inzitten”, somt Kees de overige bezigheden op.

                                                                 Op vrijdag een ‘vissie’ bakken
Beide heren zien in de toekomst wel een probleem opdoemen als het over de onderhoudsploeg gaat. Nu de pensioenleeftijd danig is verhoogd, wordt de spoeling dunner, terwijl de leeftijd van de huidige vrijwilligers steeds verder oploopt.  ‘Dat geldt natuurlijk niet alleen voor FC Rijnvogels, maar dat speelt ook elders”, legt Kees uit. ,,Op redelijk korte termijn gaan we dat voelen. Opvolging is gewoon noodzakelijk. De gemeente Katwijk heeft in het verleden al eens via een re-integratieproject goede resultaten behaald. Hopelijk wordt die draad weer snel opgepakt”, klinkt het hoopvol. Waarna, hoe kan het ook anders ook andere zaken de volle aandacht krijgen tijdens dit gesprek. ,,Want naast vrijwilliger zijn we ook vurig supporter.  Zowel het eerste- als tweede elftal volgen we op de voet. Maar als we uit spelen kan ik het niet laten om ook een rondje over dat sportpark te maken. Ideeën opdoen, noem ik dat. Kijken hoe een andere club omgaat met de zaken waar wij door de week mee bezig zijn”, vertelt Frans. ‘Je steekt er altijd wel iets van op”.

,,Natuurlijk zijn we heel trots op wat hier tot stand is gebracht. De fusie is het beste wat ons is overkomen en betekende de echte doorbraak. Bovendien denk ik dat er weinig fusies hebben plaatsgevonden die zo soepel zijn verlopen. MVKV bracht in 2004 zo’n 150 leden in, KRV 350. Nu tellen we 900 leden, mede dankzij de nieuwbouwwijk De Zanderij. Ook sportief gaat het ons voor de wind. En deze maand hebben we de kans om de topklasse te bereiken. De hele vereniging leeft daar momenteel naar toe. En dat in een dorp waar Katwijk en Quick Boys jarenlang de (voetbal)scepter zwaaiden. ,,Bij ons is het allemaal gemoedelijk. Die onderlinge rivaliteit speelt hier niet. Bij ons kan alles met en door elkaar. Natuurlijk is er de sportieve rivaliteit, maar je merkt als die beide clubs hier op bezoek komen dat er nooit een wanklank valt”, schetst Frans Houwer de huidige gemoedstoestand op de Kooltuin.

Regeren is vooruitzien
Waarna het laatste woord aan Kees van kampen is om een blik in de nabije toekomst te werpen. Zijn visie is duidelijk. ,,Er zit een verdere groei van de vereniging aan te komen door het volbouwen van het voormalige Vliegkamp Valkenburg. ,,Er worden hier straks zo’n 5.000 woningen gerealiseerd. De intentie is dat de eerste paal in 2018 de grond ingaat. Dat gaat ongetwijfeld betekenen dat we een toeloop van nieuwe leden mogen verwachten. Qua grond zit dat wel goed, want de mogelijkheid om het sportpark uit te breiden is er. Daar heeft met de gemeente Katwijk al overleg vanuit de vereniging over plaatsgevonden. Regeren is immers vooruitzien”.

Foto’s: Piet van Kampen