[slideshow_deploy id=’45842′]
De 2-2 tegen regerend landskampioen AFC zorgde na afloop voor gemengde gevoelens in het Noordwijk-kamp. Een punt werd vooraf gezien als een goed resultaat, maar uitgerekend in een fase waarin de thuisploeg op weg leek naar de 3-1, sloeg AFC in de counter genadeloos toe. In de 2-2 tussenstand kwam hierna geen verandering meer, zodat er voor de thuisploeg op Sportpark Duinwetering slechts een puntje resteerde na een aantrekkelijk duel dat van begin tot einde boeide.
Daarmee bleef Noordwijk voor de zesde opeenvolgende keer zonder zege. Ondanks die tegenvaller bleven chagrijnige gezichten achterwege. ,,Ons voetbal is goed genoeg om de punten wel te behalen”, verkondigde Kees Zethof na afloop. ,,Die komen er ook wel.”
Raily Ignacio
Daarmee verzoende de oefenmeester zich met de puntendeling, temeer omdat het begin niet al te hoopgevend was geweest voor zijn team. Het geslepen AFC had zich nog niet voor de Noordwijk-goal gemeld toen Raily Ignacio het leer met het hoofd uit een vrije trap van Milan Hoek lichtjes toucheerde. De bal huppelde net buiten bereik van Mike van Vliet bij de tweede paal binnen.
,,Zuur om zo van start te gaan. Een goal vanuit het niets. En opnieuw een achterstand, maar die tegenvaller speelden we vervolgens uitstekend van ons af”, zag Zethof. Dat zijn ploeg een kwartier later op gelijke hoogte kwam, was dan ook niet meer dan terecht. Nick van Staveren zette via Thomas Reynaers een aanval op, waarna de vleugelspits opnieuw in balbezit kwam. Naar binnendraaiend vond hij met zijn ‘chocolade’ linkerbeen vervolgens de winkelhaak (1-1).
,,Vier weken geleden schoot mijn arm uit de kom. Ik speelde nu weer voor het eerst mee vanaf de aftrap.”
Zethof, die de geblesseerde Huib Oversloot deze middag miste en geen beroep kon doen op de eveneens geblesseerde Guy Smith, had daarnaast een tweetal andere personele wijzigingen doorgevoerd om een betere balans in zijn elftal te creëren. De naar de spitspositie verhuisde Emiel Wendt vond dit keer Denzel James aan zijn linkerzijde, terwijl Sander Bosma op het middenveld voor het nodige cement diende te zorgen.
Het schip in
Dat lukte met name in het tweede bedrijf uitstekend. Martijn le Congé stoomde al snel op via de rechtervleugel, waarna diens voorzet bij de eerste paal door Wendt van dichtbij tot de 2-1 werd gepromoveerd. Hoewel AFC bleef loeren op de omschakeling was het hierna de thuisploeg die de Amsterdammers het mes op de keel zette.
Tegen het fysiek sterke AFC toonde Noordwijk zich ook in die fase in dat opzicht minstens de evenknie. Echt grote mogelijkheden leverde dat niet op, maar gezien het spelbeeld lag de 3-1 op dat moment toch voor de hand. ,,Vervolgens gaan we het schip in toen de bal door AFC wild naar voren werd geramd. Het zag er achterin even niet goed uit en dan staat het zomaar 2-2”, verborg Bosma zijn teleurstelling na afloop niet. Verblind door de laagstaande zon kon Dylan Rietveld niet voor voldoende opruiming zorgen, waardoor Fouad Belarbi oog in oog met Van Vliet kwam te staan om vervolgens simpel af te ronden (2-2).
Die gelijkmaker leidde hierna tot een slotfase waarin het alle kanten op kon. Met twee ploegen die vol voor de winst gingen, bleef de spanning tot de laatste minuut hangen. Noordwijk claimde in die fase een strafschop toen James naar de grond ging op het moment dat hij doeltreffend wilde uithalen.
Vermoeidheid
Arbiter Jerôme Vries zag echter niets in de valpartij van de aanvaller, waardoor er voor Noordwijk niet meer dan een hoekschop resteerde. Het slotakkoord was weer voor AFC dat ver in blessuretijd twee hoekschoppen op rij mocht nemen. Die kwam de thuisploeg zonder kleerscheuren door, zodat beide teams slechts een mager puntje mochten bijschrijven.
,,Dat ik mijn team vooraf enigszins heb aangepast na de wat mindere resultaten lijkt me logisch.”
Hoe zwaar de strijd was geweest bleek direct na het laatste fluitsignaal toen Bosma zich in de eigen zestien plompverloren op de grasmat liet vallen. ,,Niet van teleurstelling, hoor! Het was echt pure vermoeidheid. Vier weken geleden schoot mijn arm uit de kom. Ik speelde nu weer voor het eerst mee vanaf de aftrap. In een wedstrijd waarin het aanpoten was.”
Geen wissels
,,Helaas schiet het niet echt op met een punt. Zeker als je na rust aandringt en op weg lijkt naar de 3-1. Daarbij was het negentig minuten bikkelen geblazen tegen een uitgekookte tegenstander. En ik wilde vooral niet aan die blessure denken. Opereren is voor mij trouwens geen optie. Dan lig ik er echt maanden uit.”
Zethof gaf in zijn terugblik op het duel toelichting over het feit dat hij de volle negentig minuten niet wilde wisselen. ,,Niemand van de spelers zat er, ook aan het einde, doorheen. Dat zegt iets over de ploeg. Natuurlijk zijn de bankzitters goed genoeg, maar er was om die reden geen aanleiding om te wisselen. Het ging lekker en daarom liet ik het zo.”
,,Dat ik mijn team vooraf enigszins heb aangepast na de wat mindere resultaten lijkt me logisch. We hebben recent natuurlijk niet echt veel punten gehaald, maar we zijn ook geen enkele keer echt lek gespeeld. Toch wilde ik het iets anders aanpakken tegen AFC. Vandaar dat ik Emiel heb weggezet als diepe spits. Dat pakte goed uit en wie vandaag goed gekeken heeft, kon zien dat we meer hadden verdiend dan we gekregen hebben. Twee zure tegendoelpunten gooiden helaas voor ons roet in het eten.”
Noordwijk – AFC 2-2 (1-1) 8. Ignacio 0-1, 22. Van Staveren 1-1, 52. Wendt 2-1, 68. Belarbi 2-2
Noordwijk: Van Vliet, Le Congé, Overvliet, Rietveld, Bröcker, Reynaers, Roshanali, Reynaers, Bosma, Wendt, Van Staveren
Archieffoto: Orange Pictures
Lees ook: ‘Quick Boys is binnen een mum van tijd een vervelende tegenstander geworden (plus video)’