Stefan Baars is een liefhebber van het authentieke woord. Wekelijks struint hij de amateurvelden op zoek naar mooie, opvallende verhalen en tekent hij zijn bevindingen op in zijn rubriek: ‘de hort op met Stefan’. Ditmaal salsa, nieuwe geluidsinstallaties en de strijkers van Argon. 

Noordwijk was zaterdag te gast bij Argon in Mijdrecht. Vooraf werd verwacht dat de mannen uit Noordwijk de zonnige drie punten bij zouden schrijven. De Mijdrechtenaren hadden echter in de vorm van een nieuwe geluidsinstallatie een geheim wapen. Bovenop de strijkers die ze in de gelederen hebben. En daar hadden de Noordwijkers geen rekening mee gehouden. De loftrompet kon uiteindelijk worden gestoken over de gastheren.

Het kunstgrasveld in Mijdrecht lag bedolven onder de lauwe deken van de septemberzon. Beide teams testten het podium bij een zeer aangename temperatuur, eentje die geschikt was voor imponerende ensembles. De fluit van het arbitrale trio bleef nog in de kleedkamer, echter de spieren en stemmen van de leidsmannen werden op spanning gezet voor de voordracht. Gestaag liep het sportpark voller voor de wedstrijd, druk werd het helaas nooit. Trots deelde de voormalig speaker van Argon mij mee dat vandaag een nieuwe geluidsinstallatie getest werd. Het moest afgelopen zijn met het gekraak op de lijn.

De strijkers bij Argon
In de beginfase van de wedstrijd begon ik me af te vragen waarom de nieuwe installatie op een wedstrijddag getest wordt. Vreemd vond ik het. Zou een onverwachte uitspatting van de installatie voor een schrikeffect in de thuisploeg leiden? Of zou de uitspelende ploeg zich geïntimideerd voelen door een installatie waar de kortsluiting uit de speakers klapt? Ik leek de enige die daar zijn gedachten over liet gaan. Duidelijk werd mij dat de gasten uit Noordwijk zich met name door de scheidsrechter uit de wedstrijd lieten spelen.

De man werd in de eerste vijf minuten tot zondebok gebombardeerd en werd gaandeweg de eerste helft nadrukkelijker in die rol geduwd. Intussen waren de strijkers van Argon aan de winnende hand. Zowel de openingstreffer, de gebroken pols van Guy Smith en de gele kaart voor Mark Veerman kwamen indirect op het conto van de aanvallende smaakmakers bij Argon. Jesse en Jesse. Oftewel Stange en Lange. Het Noordwijkse orkest was de eerste helft aan het inspelen.

Salsa intermezzo
Het rustsignaal werd ingeluid met een salsanummertje van de bovenste plank. Wederom bij mij een moment van verbazing. Salsa in Mijdrecht. Dat klinkt als Country in Bilbao. Zonder Smith maar met Kasper Michel in het elftal zochten beide teams in de lome lucht de kleedkamers op. Zou trainer Dogan Corneille gaan wisselen of zou hij hopen dat ook zijn artiesten de juiste snaren zouden vinden? De salsa werd opgevolgd door nog een nummertje salsa. Een groot contrast met het ‘Money for Nothing’ strijdnummer in Mijdrecht.

Een patstelling was na de thee lange tijd hetgeen overheerste op het veld. Mijn buurman bleef verongelijkt over de lange ballen van de Mijdrechtse formatie, zonder de reflectie over het presteren van zijn Noordwijk. Wat is het toch mooi om fan te zijn. Het is een vrijbrief om te zeiken op andere mensen zonder zelf de spiegel erbij te pakken. De man veerde op bij het hoogstandje van de Noordwijkse spits Marios Lomis. Zijn omhaal bracht in minuut zeventig de gelijkmaker op de borden. Lomis verliet kort daarvoor de spitspositie voor Jeroen Borsboom trouwens. Borsboom loste Danny de Jel af. De pret werd luttele minuten later gedrukt door het slotakkoord van die Lange. Noordwijk zingt deze week een toontje lager.

Tekst: Stefan Baars

Foto: Ron van der Linden