,,Ik ben een faciliterende speler, zowel binnen als buiten het veld”, zegt Mink Schinkelshoek, de alleskunner van Foreholte. Waar Marcel IJzendoorn hem ook posteert – Schinkelshoek speelde dit seizoen achterin, op het middenveld en voorin – zijn pupil laat hem nooit in de steek. Het past bij het karakter van de arts in opleiding.

Een zomerse avond op de Elsgeest. Één voor één druppelen de spelers van Foreholte binnen voor de voorlaatste training richting de beslissingswedstrijd tegen DRL. De sfeer is ontspannen: aan niets valt af te leiden – zo lijkt het althans – dat dit een mentaal geknapte ploeg is. De klap tegen SVDPW, waarin Foreholte na verlenging verloor, lijkt verwerkt. ,,Ik heb het gevoel dat het zondag onze kant op gaat vallen”, zegt Schinkelshoek hoopvol.

De verdedigend ingestelde speler loopt naar het terras om een tafel en twee stoelen te pakken. De rust is er wedergekeerd. Zondag dreigde het uit de hand te lopen toen de aanhang van SVDPW de fans van Foreholte provoceerde. De twee supportersgroepen waren naast elkaar op het terras voor de kantine opgesteld. Barkrukken en stoelen vlogen opeens door de lucht. Het was een smetje op een kampioenswaardige ambiance.

Neutrale toeschouwers

Spelen voor een kleine vijftienhonderd supporters, het was voor de huidige Foreholte-selectie een unieke ervaring. ,,Fantastisch”, zegt Schinkelshoek. Het is loon naar hard werken. ,,Nu ons niveau is verbeterd, komen er tegenwoordig ook mensen puur voor het voetbal kijken, en niet alleen maar familie en bekenden.”

De selectie van Foreholte stond al lange tijd als talentvol te boek, maar pas sinds drie seizoenen komt het er daadwerkelijk uit. Schinkelshoek heeft er meerdere factoren voor. ,,De eerste is dat wij als groep weer drie jaar verder zijn. Toen was de selectie gemiddeld 21/22 jaar en nu 24/25. Die ervaring is heel belangrijk. Daarnaast zijn er heel weinig verschuivingen in de selectie, en heeft het jeugdvoetbal bij Foreholte een vlucht genomen. Jongens als Chris Guijt en Pim Spreeuw voegen niet alleen frisheid toe, maar kunnen ook gewoon goed voetballen.”

Zelf is Schinkelshoek toe aan zijn zevende seizoen bij de selectie. Hij is een gewaardeerde pion, vooral omdat hij eigenlijk overal inzetbaar is. ,,Dat is sinds de C-tjes mijn kracht, maar ook mijn zwakte. Met mijn kracht, snelheid en werklust kun je mij op verschillende posities gebruiken. Gelukkig hebben we met Roy Dickhoff, Lukas Wiering en Jelle Geerlings meer van dat soort type spelers.”

Daar maakt IJzendoorn dan ook gretig gebruik van. Hij zette Schinkelshoek de voorbije weken in als rechtsbuiten, verdedigende middenvelder, back en centrale verdediger. ,,Ik ambieer een verdedigende positie, hoewel het middenveld me zondag ook prima beviel”, vertelt Schinkelshoek, van origine een back. ,,Als vleugelaanvaller voelde ik me niet op mijn gemak. Ik ben wel reëel. Bij mij moeten niet de ballen ingeleverd worden. Wel kan ik met mijn spirit wat betekenen.”

Succes heeft vele vaders, maar de opmars van Foreholte kan niet los worden gezien van de entree van IJzendoon. ,,Toen Marcel kwam, hadden we zoiets van: wat gebeurt hier? Maar hij heeft ons wel allemaal meegekregen. Marcel is heel anders dan Kees Zethof, onder wie we kampioen werden en ook een mooie periode beleefden. Het is goed voor een groep om afwisseling te hebben.”

Van alle markten thuis

Eerder had VIDB uitgebreide interviews met de voetballende café-eigenaar Dennie Luigies en advocaat Wouter Vlasveld. Wat dat betreft is Foreholte van alle markten thuis, aangezien Schinkelshoek arts in opleiding is. Hij hoopt eind 2015 de zware studie geneeskunde af te ronden.

Het is daarom allesbehalve vanzelfsprekend dat Schinkelshoek altijd is blijven voetballen bij Foreholte. ,,Sinds mijn achttiende woon ik niet meer in Voorhout: eerst in Leiden en nu in Den Haag. Het is vooral logistiek veel geregel, maar ik probeer er zoveel mogelijk bij te zijn. De laatste tijd gaat het prima. De energie die ik erin stop, krijg ik dubbel terug. Voetbal is voor mij een manier om te ontspannen, zeker als je hoofd helemaal vol zit.”

Ook het sociale aspect speelt een rol. ,,Dit is een heel speciale groep. Wij zijn een echte eenheid. Ik vind dat je dat ook terugziet op het veld. Wij hebben niet één speler van wie we afhankelijk zijn, maar doen het als team.”

,,Ik ben er blij mee dat ik tijdens mijn studie altijd ben blijven voetballen, op een goed niveau”, vervolgt Schinkelshoek. ,,Veel studenten haken toch af. Zolang het gaat, wil ik blijven voetballen. Ik speel open kaart tegenover Marcel. De sleutel ligt bij hem. Het hangt ook van mijn toekomstige werksituatie af. Als ik straks in het ziekenhuis ga werken met lange diensten, zal het lastiger worden. Ga ik daarentegen eerst onderzoek doen, dan zal ik meer tijd overhouden.”

De tijd zal het leren. Voor de korte termijn telt vooral de wedstrijd van zondag. ,,Ik heb er veel vertrouwen in. Het zou sneu zijn om zo’n mooi seizoen zonder tastbare prijs af te sluiten. Het zal lastig worden, want de competitie waarin DRL speelde, is sterk. De knop is na SVDPW omgezet. Zondag was ik jarig. Het was schitterend om in zo’n ambiance te spelen, maar de uitkomst was teleurstellend. Ik hoop zondag op een verlaat verjaardagscadeau.”

Tekst: Gerben Oostdam

Foto:Jeannette Dijkstra