Met de degradatie van SJC uit de Derde Divisie naar de Hoofdklasse kwam er enkele weken geleden een einde aan de meest succesvolle periode uit de geschiedenis van de club. Nog nooit had de bijna honderd jarige vereniging op een dergelijk niveau gespeeld. Een periode die werd ingezet in de tijd van Laurens Mouter, zo’n 5 jaar geleden en z’n hoogtepunt kende met de promotie van vorig seizoen. Bestuurslid technische commissie Patrick van den Berg maakte het allemaal van dichtbij mee. Na zes jaar neemt hij afscheid. Met trots en een glimlach, maar ook kritisch. ,,We konden het gat niet opvullen.”

Zes jaar geleden ging Noordwijker Van den Berg als vrijwilliger van SJC mee naar een uitwisseling met een Engelse voetbalvereniging. Daar was de vrouw van John van der Zwet, toen al lid van de TC bij. Zij tipte haar man om het gesprek aan te gaan met Van den Berg. Zo geschiedde. Van den Berg, die in het dagelijks leven een keukenzaak runt, woonde een vergadering bij en ging niet meer weg.

Hallo Patrick. Had jij zes jaar geleden een idee waar je in stapte?
,,Nee, ik had geen flauw benul. Het allereerste gesprek kan ik me nog goed herinneren, waar ik bij ging zitten. Dat was met Mouter. Ik zei toen al: ‘jongens, ik ga notuleren en waarschijnlijk dingen zeggen waarbij je denkt: ‘wat een domme vragen”. Maar ik moest er gewoon in groeien, de stand van zaken weten.”

,,Die avond heb ik enthousiast genotuleerd. Na de vergadering ben ik nog achter mijn computer gekropen en heb ik alle stukken doorgestuurd naar de aanwezigen. Die wisten niet wat ze meemaakten. Dat was in de jaren daarvoor nog nooit voorgekomen. Na twee, drie keer was dat wel over hoor, want je hebt er gewoon geen tijd voor.”

,,Toen hield het in dat ik bemiddelde tussen alle partijen. Van trainers van de jeugd tot de hoofdtrainer. Ook op donderdagavond was ik altijd bij de selectie om een luisterend oor te zijn, voor de spelers en trainers. Als je wat opvangt, onvrede bijvoorbeeld, moet je dat weer op een tactische manier onderbrengen bij de trainer. Dat werk vond ik altijd ontzettend leuk.”

Je treedt niet zomaar toe ’tot zomaar een commissietje’ lijkt me. Met alle respect, het is niet de kantinecommissie. Was dat geen probleem? 
,,Als voetballer heb ik nooit het allerhoogste niveau gehaald. Ik kwam tot het tweede van SJC. Verder niet. De spelers die er toen de tijd rondliepen in het eerste van SJC, die kenden mij ook niet. Met uitzondering van John Hoogeveen. Maar uiteindelijk vond ik het wel heerlijk om met die jonge gasten bezig te zijn. Ik was net de 40 gepasseerd en ik werkte met jonge gasten van 25-30.”

,,Ik denk dat je echt wel door de mand valt op het moment dat mensen om je heen door gaan hebben wanneer je helemaal geen affiniteit ermee hebt. Nadat ik een jaar als TC-lid in de commissie had gezeten, werd ik gevraagd om ‘bestuurslid TC’ te worden en daarmee John op te volgen. Dat vond ik op dat moment niet reëel omdat Fred Bergman toen al langer bij de technische commissie zat. Toen Fred uiteindelijk zei dat het niks voor hem was en dat hij mij graag op die positie zag, heb ik het alsnog gedaan.”

Net op het moment dat SJC zelf met het eerste elftal de switch maakte na veel meer eigen jongens op initiatief van Mike Verhoek en Dandy Steenvoorden. Zat jij al bij die gesprekken?
,,Ik kwam net iets later. Ik was in de zomer toegetreden bij de TC. In oktober liet Laurens Mouter toen weten dat hij aan het einde van het seizoen zou stopen. Toen dacht ik ook: ‘hoe moet ik nou met dit nieuws handelen?’ Ik wist niet eens hoe je een nieuwe trainer moest aanstellen. Maar we stonden er goed op, bleek achteraf. We kregen binnen no time twaalf reacties.”

,,Een daarvan was twee regels. Dat was Kees Zethof. Ik had al een vooroordeel, want ik dacht dat hij zich er ‘van een leien dakje’ af wilde maken. Toen zijn we toch in gesprek gegaan en kwamen we er snel achter dat het een man was met een visie. Hij was de juiste man bij de juiste club, bleek.”

,,Die gesprekken waar jij op doelde trouwens, waren dus net voor mijn komst. En die jongens die dat zijn aangegaan kwamen uit een hele goede lichting. Zij gaven toen aan: of wij stoppen, of we gaan meer eigen jeugd in het eerste elftal zetten. Dat is toen door Laurens heel goed ingezet. De rotte kiezen werden afscheid van genomen. Die credits gaan nog naar John namens de TC.”

,,De groep die ik aantrof, zat een gezond verloop in van drie, vier spelers ongeveer. Die groep was zo hecht. Een echte vriendengroep. Misschien was het niet het beste voetbal, maar er werd altijd strijd geleverd.”

Er werden successen gehaald, totdat een grote groep een jaar geleden stopte…
,,De laatste twee jaar hoorde ik tijdens de gesprekken op het trainingskamp dat de Noordwijkse jongens een klein beetje naar elkaar keken. Als een Sander van der Klugt zou stoppen, zou Sten Goosen het ook doen, enzovoorts. Allemaal hadden ze buiten ons om contact met elkaar. Dat was een beetje het gevaar dat erin is gekropen. Er was alleen geen doorstroming vanuit de jeugd die dat kon opvangen. Ik durf serieus te stellen dat wanneer we met de groep waarmee wij de titel haalden in de Hoofdklasse naar de Derde Divisie waren gegaan, dat we ons hadden kunnen vestigen in de middenmoot.”

Is SJC op sportief vlak te snel gegroeid?
,,Zonder meer. Ik heb iets onderschat. Er waren tot een tijdje terug drie zaterdagteams. Dat was onze maximaal aantal op die speeldag. Er werd toen vanuit de club tegen mij gezegd: ‘pas op Patrick, er zijn jongens van de A1 die nog niet het eerste halen en naar andere clubs waarschijnlijk gaan, omdat er geen plek meer is op de zaterdag’.”

,,Dat was mijn eer te na. Zulke gasten moet je kunnen faciliteren. We zijn naar zes zaterdagelftallen gegaan. Dat is een beetje de doodsteek geweest. De groep gasten die bij het eerste zaten en nu het eerste zaterdagteam vormen, die hebben gebruik gemaakt van die ene plek die vrij was. Ze hebben in oktober 2017 toen aangegeven te stoppen bij de selectie van SJC. Dat is bij ons SJC 1, 2 en 3. En dan niet met drie man. Maar met achttien man. Dat werden er zelfs nog 22. Uit een groep van 57 spelers, hielden we 35 over.”

En dat gat van 22 spelers, moet je toch opvullen. Dat lukte te weinig uit de eigen jeugd?
,,We hebben vorig jaar achttien man gehaald. Ik denk dat we zomaar vanaf januari 40 gesprekken hebben gevoerd. Dat wilden we ook wel met jongens uit de eigen regio, graag zelfs. Ik heb nog met jouw collega, Mart Spierdijk, om de tafel gezeten voor een transfer. We spraken nog met Jaap Zwetsloot. We hebben Koen van Liempt van Quick Boys gepolst. We wilden herkenbare spelers hebben. Maar ze doen het niet meer.”

,,Daarnaast missen we ook wel een budget. Die is niet te vergelijken met veel clubs uit onze regio. Ik heb weleens bij de penningmeester op de deur geklopt, om meer geld. Maar die hield de hand op de knip. Achteraf eigenlijk logisch. De club moet gezond blijven. Ook de nieuwbouw kost geld. We hebben een gezonde financiële club. We zijn gelukkig niet het Real Madrid van de Bollenstreek, waarbij het kapitaal op het veld staat. Geld is gewoon een issue geworden in het huidige voetbal. Vroeger speelde je nog om een boekenbon.”

,,Als we de keuze gaan maken om (nog) minder te gaan betalen, ga je snel terug naar ongeveer eersteklasseniveau. Dan krijg je in het bestuur ook een tweespalt. De ene vindt het prima, want diens zoontje speelt bijvoorbeeld bij SJC. De ander zegt weer: ‘ja, maar ik haal sponsoren binnen voor bijvoorbeeld het niveau van de Hoofdklasse of Derde Divisie’. Je zit constant in een splitsing bij de TC.”

,,En trouwens… Ik heb zelf ook een winkel, dus ik kan zelf nooit op zaterdag ergens kijken. Ik heb twee kinderen die ik ook graag nog wil zien dat zelfde geldt voor mijn vriendin. Ik kan niet altijd gaan scouten op vrije dagen.”

En je hebt ook niet zo’n groot scoutingsapparaat als, noem eens wat, Rijnsburgse Boys?
,,Nee, inderdaad. En dan ging Fred nog vaak kijken bij Teylingen, Ter Leede, FC Lisse of VVSB. Dat is de enige van de TC die z’n horentjes uitstak en eens spelers ging bekijken. Ik had er heel veel respect voor dat hij z’n weekend of z’n zondagochtend ervoor opofferde. Dat was ook de mix die we van elkaar hadden. John en ik deden de gesprekken vaak, Fred ging kijken.”

,,Maar als TC heb je ook een houdbaarheidsdatum, vind ik. Die is misschien bij mij na zes jaar er ook geweest. Ik moet ook keuzes maken. Ik ga niet helemaal weg, ik blijf wel betrokken bij de club.”

Terug naar het vlaggenschip. In de laatste jaren heeft jullie jeugdopleiding meer certificaten gekregen en staat het hoger aangeschreven. Is dat te laat geweest gezien het niveau dat het eerste al had bereikt?
,,Wat is te laat? De aansluiting van de jeugd naar de selectie is en was niet ideaal. Als er iemand nu 17 en 18 is, kan een enkeling meekomen met het eerste. Dan heb je nog twee, drie jaar nodig om te rijpen. We hebben met het derde elftal nog wel een landingsplek.”

,,Toch hadden we dus een gat met spelers vorig seizoen in die drie selecties en die kwam er dit jaar weer, met ook het vertrek van flink wat spelers, die we eerder nog gehaald hadden. Ik heb in februari nog gezegd: ‘misschien moeten we maar teruggaan naar twee selectie-elftallen’. Alleen heb je weer een heilig huisje dat je dan om schopt op de club.”

,,Maar wat ik dus al zei: ook dit jaar zijn er weer twaalf weggegaan. Sommigen hadden het ook over achttien. In de loop van het seizoen zijn natuurlijk ook jongens als Nagier Bonevacia, Hakan Bayram, Mauro Kloppert en Jacques Drakpé vertrokken. We hebben nu weer tien spelers gehaald. We kunnen niet anders. Deze vraag ga ik ook volgende week op de ALV krijgen. Mensen weten niet hoeveel spelers je nodig hebt om drie drie elftallen compleet te houden.”

,,Vergeet ook niet dat er ook nog jongens zijn als Tom Broekhuizen, Tracy Kapata, Melvin van Stijn of Bjorn Haggerty, die ‘gehaald’ zijn, maar een ontzettend goede indruk hebben achtergelaten op de club. Ik heb enorm veel respect voor dat soort jongens die met een goede bedoeling naar SJC zijn gekomen en niet voor het geld.”

Maar nog steeds geen ‘eigen jongens’…
,,We hebben bij SJC wel een regel. In het eerste elftal moet vijftig procent uit de eigen jeugd zitten, in het tweede 75 en in het derde honderd procent. Daar moet de nieuwe trainer Florian Wolf zich ook aan houden.”

,,Toen ik zes jaar geleden als TC-er instroomde, was het halleluja. Toen zijn we aantal zaterdagteams gaan verruimen en stapte een hele grote groep naar de zaterdag. Ook de jongens uit het tweede die dan een Verhoek zouden opvangen, zijn meegegaan naar zaterdag 1. Daar hadden we geen rekening mee gehouden. Doordat dat gebeurd is, hebben we geen natuurlijk doorstroming gehad vanuit de jeugd.”

,,Er moet mij nog wel iets van het hart: als het goed gaat, staan supporters soms voor je op de barricade. We hebben nu een bewogen jaar achter de rug. Dan vind ik het ‘hemel schreiend’ om reacties of kritiek te lezen op social media over nieuwe spelers. Dan heb ik mijn twijfels of je op de juiste manier je club steunt.”

,,Ik denk dat er ooit nog een keer richtlijnen gegeven worden door de club over het gebruik van social media. Je mag best lid worden van de club, maar denk nog even tien keer na voordat je een reactie plaatst die negatief kan zijn voor je club.”

Samenvattend: de laatste twee jaar zijn pittig geweest dus? Neem dit jaar, toen je Sjaak Polak op non-actief hebt moeten zetten. Ben je twee jaar te lang doorgegaan?
,,Dat vind ik te makkelijk. Dan had ik ook het kampioenschap niet meegemaakt. Vorig jaar was mijn periode overigens wel afgelopen als TC, maar ben ik nog één jaar doorgegaan als maximum. Zeker dit jaar heb ik wel eens gedacht: ‘had ik moeten stoppen?’ Het klinkt misschien wat arrogant, maar ik denk niet dat iemand zo kort had kunnen zijn dit jaar richting bijvoorbeeld Sjaak Polak.”

Hoe kijk je terug op het ontslag van hem?
,,Polak had achteraf een bepaalde streberigheid die niet paste bij SJC en misschien wel het amateurvoetbal. Hij had wel de pech dat een te grote groep afscheid nam van de selectie. We hebben heel veel te danken aan Sjaak dat we kampioen zijn geworden hoor. Alleen vond ik wel dat hij z’n spelers te veel afviel.”

,,De wedstrijd tegen Eemdijk was toen de druppel. We verloren met 0-5 en hij was als trainer te weinig met z’n eigen elftal bezig, maar meer met randzaken. Terwijl ik de ploeg heel aangeslagen zag voetballen. Ik heb alleen Fred op de hoogte gesteld en ben heb hem dinsdag bij de training naar mij toe geroepen. Ook al stonden de spelers nog achter hem. Die hebben geen knoop doorgehakt in mijn ogen, ik wel. De tijd met Sjaak was heel intensief. Maar het ontslag van hem heb ik met volle bewustzijn gedaan. Sjaak mag er nog steeds over verbolgen zijn, dat mag.”

Tot slot, het seizoen op de zaterdag: toch geen goede keuze geweest of nooit willen missen?
,,We zijn geen avontuur uit de weggegaan. We hebben het ons twee keer zo zwaar gemaakt, dan nodig was geweest. We hadden achttien nieuwe spelers, en het niveau was een stuk hoger. We hebben er wel hele mooie derby’s voor teruggekregen en de spelers vonden het ook fijn.”

Kan jij straks met een glimlach de deur achter je dichttrekken?
,,Ja. Ik ben echt apetrots. In die tijd dat ik erbij ben geweest is er nooit echt reuring en rottigheid ontstaan. En als die er al was, konden we dat prima binnenboord houden. We hebben als een ‘eenvoudige club’ als SJC ontzettend veel bereikt. We zullen niet met de borst vooruitlopen. De bescheidenheid vind ik zo sierlijk aan SJC.”

,,Dat wij de Derde Divisie op budgetmatig verantwoordelijk manier hebben gehaald, doet echt niemand ons na. Ik heb er onwijs veel plezier aan beleefd, dat pakt nooit iemand mij af. Ik zal ook wel met veel weemoed terugkijken op de laatste zes jaar.”

Foto’s: Johanna Wever

Lees ook: ‘Verschillende ‘stromingen’ rondom het beleid a-selectie doen Rijnvogels-bom barsten’