Met een contractverlenging op zak lacht het voetballeven Guido Pauw weer toe. De aanvaller in dienst van VVSB is opgeleefd op De Boekhorst. Het noodzakelijke vertrek van Giovialli Serbony heeft het perspectief bij VVSB voor Pauw in positieve zin veranderd. En daar maakt de 22-jarige aanvaller gretig gebruik van. Pauw als nieuwe aanvalsleider van de Noordwijkerhouters? Het klinkt de Amsterdammer goed in de oren.
De spits is de eerste om het toe te geven. ,,Na de winterstop is het beeld totaal veranderd voor mij”, klinkt het oprecht vrolijk uit de mond van Pauw. De tijd van zaaien is voorbij, deze seizoenshelft mag er geoogst worden. De aanvaller die overkwam van FC Lisse gaf zichzelf de tijd om te acclimatiseren. Van de toenmalige degradatiekandidaat in de Topklasse naar de huidige nummer vijf in de Tweede Divisie. Alles nieuw: de club, de medespelers, het gevoel.
Zelfreflectie
Nu is de tijd aangebroken om z’n kans te pakken. En de eerste schermutselingen geven hoop. Het gaat lekker vindt Pauw, terwijl hij nog wel beter kan, zegt hij zelf. ,,Natuurlijk, je moet een beetje kritisch blijven op jezelf. Je mag een spits ook niet beoordelen op enkel 90 minuten op dezelfde plek. De Guido Pauw na één wedstrijd is een hele andere dan de Guido die vier of vijf wedstrijden achter elkaar heeft gespeeld.”
,,’Gio’ en ik zijn natuurlijk twee totaal verschillende spelers. Dat kun je niet met elkaar vergelijken.”
Het is voor de voetballer een bizarre samenloop van omstandigheden geweest. Gehaald in eerste instantie als tweede spits, met doorgroeimogelijkheden bij de club. Pauw, en dat wist hij, hoefde niet te verwachten dat hij linea recta Giovialli Serbony uit de basis zou spelen. Tot overmaat van ramp kreeg de 22-jarige speler in het najaar nog een mysterieuze voetblessure, wat het aanpassingsproces in Noordwijkerhout niet makkelijker maakte.
Guido Pauw viert het feestje met de supporters na de 1-0 van Tim de Rijk tegen GVVV
Het lot bepaalde uiteindelijk anders. Serbony vertrok noodgedwongen bij de tweededivisionist, waardoor Pauw een plekje vrij zag komen in de punt bij VVSB. ,,En toen begon Tomas Tavilla daar in de eerste wedstrijd na de winterstop, uit tegen Kozakken Boys. Je mag best weten dat ik het daar volkomen niet mee eens was. Tomas deed het niet slecht, maar ik wilde daar gewoon staan. Het is dan nu wel tof om te zien dat we beiden spelen.”
Voor de buitenwereld was het vooral afwachten hoe VVSB zou acteren zonder Serbony. Voor de Noordwijkerhouters lijkt alles vrij simpel op z’n plek te vallen. Verbazen doet het Pauw niet, maar het gemak waarop VVSB het net vindt, is ook de aanvaller opgevallen. ,,’Gio’ en ik zijn natuurlijk twee totaal verschillende spelers. Dat kun je niet met elkaar vergelijken. Voor de winterstop was het vooral Serbony die voor de doelpuntenproductie zorgde. Maar je ziet dat wanneer iemand wegvalt, er weer een ander opstaat. Tommy Bekooij is daar het uitstekende voorbeeld van.”
,,Ik heb nog geen seconde spijt gehad van mijn overstap van FC Lisse naar VVSB.”
Ook Pauw deelde inmiddels mee in de feestvreugde. Het doelpunt waar hij al een tijdje naar op zoek was viel twee weken geleden in het duel tegen – hoe frappant – De Treffers. Dat de goal relatief lang uit bleef, neemt de aanvaller zichzelf niet kwalijk. In de eerste seizoenshelft maakte hij voornamelijk minuten aan de zijkant. Nu heeft hij z’n vertrouwde plekje weer terug. ,,Bevrijdend is een groot woord, maar die goal tegen De Treffers was wel lekker, ja.”
Pieter Koopman
Je ziet het vertrouwen per wedstrijd groeien bij de aanvaller, die zelf gelukkig zegt te zijn in Noordwijkerhout. ,,Ja, VVSB voelt goed. Ik heb nog geen seconde spijt gehad van mijn overstap van FC Lisse naar Noordwijkerhout. De mensen zijn leuk hier: de fans, de spelers, de staf en het bestuur. Ik voel het vertrouwen ook van de trainer. Hij ziet het in mij zitten, anders had hij me nooit gehaald. Dat VVSB volgend jaar een spits erbij haalt, is hartstikke logisch. Als ik geblesseerd zou raken zou er eigenlijk geen echte spits meer over blijven. Ik kijk er alleen maar naar uit om de concurrentiestrijd aan te gaan met Pieter Koopman (AFC). En als het vertrouwen er is bij de trainer en bij jezelf, dan gaat het scoren ook vanzelf.”
Foto’s: Tino Stulen