[slideshow_deploy id=’45842′]

Diederick Hoogerwaard is niet de stylist die bijvoorbeeld Martin van Eeuwijk wel is. Hij is ook niet de diepgaande middenvelder die constant de 16 zoekt, zoals je die titel wel aan Katwijker Mike van den Ban kan geven. Hoogerwaard is de fundering van een team: De gaatjesdichter. Geen elftal kan zonder. Of toch wel?

De glimlach van de 26-jarige Amsterdammer kon je de afgelopen vijf jaar bij binnenkomst al van ver zien op Sportpark Duinwetering. Z’n glimlach verdween nooit, daarvoor is de voetballer te positief ingesteld. Maar het werd een smile met een donkerder achtergrondje.

Zijn positie is onder de nieuwe trainer Kees Zethof, zeker aan het begin van het seizoen, niet meer zo zeker als daarvoor. Hoogerwaard en zijn maatje Raymond Manuputty gaven vorig jaar te kennen op zoek te gaan naar een nieuwe werkgever. Toen ‘de clubs van hun dromen’ niet kwamen, besloten de twee alsnog in te gaan op een voorstel van Noordwijk.

,,Haha, ja dat lezen we vaker over hem in media hè?”

Hoewel de boezemvrienden vrij rap tijdens de zomer alsnog bijtekenden, had zich er in het hoofd van Zethof hoogstwaarschijnlijk al een elftal gevormd. Het middenveld bestond de afgelopen weken vooral uit de controlerende Martijn le Conge, de diepgang van Emiel Wendt (die bijna als een soort schaduwspits fungeerde) en Ruperto Dorothea. Als Noordwijk meer in een 4-4-2 systeem speelde, kon Thomas Reynaers daar nog aan worden toegevoegd. Geen Hoogerwaard dus.

Tot het duel tegen Ter Leede. ,,Eigenlijk vorige week dinsdag al, tegen Fortuna”, corrigeert Hoogerwaard. ,,De trainer heeft in het begin van het seizoen voor iemand anders gekozen en mede door blessures sta ik er nu weer in.”

Inzet
,,Ik heb de afgelopen weken keihard mijn best gedaan om mijn plekje weer te bemachtigen. Dat is het enige wat je kan doen als je er naast staat. Gewoon keihard bikkelen. Ik ben een positief ingestelde jongen en zal altijd met mijn kop omhoog op de training komen. Voetbal is het mooiste spelletje dat er is. Gewoon harder trainen dan je concurrent.”

En dat is nou net in het straatje van zijn nieuwe trainer: inzet tonen. ,,Haha, ja dat lezen we vaker over hem in media hè?”, knipoogt de werker op het middenveld. ,,Ik ben er van overtuigd dat wanneer je keihard je best doet, hard blijft trainen en fit bent, dat het allemaal vanzelf goed zal komen.”

,,Ik heb schijt aan wat andere mensen zeggen. Dat sowieso. De trainer beslist.”

Het is een nieuwe situatie voor de Amsterdammer. Hij stond veel vaker wel op het wedstrijdformulier dan niet. Het deed de voetballer mentaal wel wat. Hij hoorde ook wel de praatjes van de buitenwacht. De buitenwacht die zich hardop afvroeg of Hoogerwaard, en misschien ook Manuputty, nu goed hadden gedaan aan het in eerste instantie niet verlengen bij Noordwijk.

,,Ik heb schijt aan wat andere mensen zeggen. Dat sowieso. De trainer beslist. Als je geen basisplek hebt, moet je gewoon keihard werken. Dan kan je wel grijpen naar randzaken of verklaringen zoeken. Maar daar heb je toch niks aan? Je moet niet accepteren dat je er naast staat als speler. Daar ben je geen voetballer voor geworden.”

Amsterdam
,,Ik kom niet voor niets vier keer in de week uit Amsterdam naar Noordwijk rijden. Ik heb gemerkt, op het moment dat ik ernaast stond, hoe lekker het eigenlijk is om gewoon te voetballen. Uiteindelijk blijft voetbal een mooi spelletje, waar ik mijn energie in kwijt kan.”

Het getuigt van zijn positiviteit dat hij het gesprek afsluit met humor. In een eerder interview had Reynears toegegeven dat zijn teamgenoten, waaronder Hoogerwaard, af en toe gek werden van het alleen maar praten over voetbal. Iets waar Reynaers maar geen genoeg van kan krijgen.

,,Af en toe mag het ook wel eens over muziek of andere dingen gaan, haha. Hij werkt nu in Rotterdam, dus hij rijdt niet altijd meer mee. Gelukkig maar. Haha nee hoor. Thomas is een mooie gozer!”

Foto: Hans Schalk