Niemand keek zondag gek op van een reguliere 1-3-overwinning van SJC bij Rohda Raalte. De Noordwijkers maakten in de eerste twintig minuten van de wedstrijd het verschil, speelden misschien een matige tweede helft, maar kwamen nooit serieus in gevaar. De teamgeest van de ploeg van Marcel IJzendoorn maakte andermaal het verschil. Het recept waardoor de Noordwijkse club zich in de afgelopen jaren zich gestaag opwerkte.
Zo gek lang geleden is het niet dat de Noordwijkers precies op dezelfde plek als waar ze zondag drie punten pakten de eerste stap wisten te zetten naar het landelijke voetbal. Op 12 juni 2016 kropen de Noordwijkers definitief uit hun tot dan toe voor de buitenstaander relatief anonieme bestaan in West II. Dankzij de bouwstenen van Laurens Mouter en later het fabelachtige werk Kees Zethof werden de eerste stappen naar een stabiele Hoofdklasser gezet. Nu SJC zich in de inmiddels zogenaamde Vierde Divisie beweegt onder de vleugels van Marcel IJzendoorn, lijken de Noordwijkers een hoofdrolspeler te gaan worden in de zondagse competitie.
Zelfkritisch
Aanvoerder Timo Ruigrok hoorde dezelfde geluiden bij de trainer van de tegenstanders van de afgelopen twee weken. ,,Die zien ons bovenin meedraaien met dit elftal.” Vorige week wonnen de Noordwijkers van Alphense Boys met 4-1, waardoor de zwart-witten nu bovenaan prijken op de ranglijst.
Toch blijft Ruigrok nuchter. Zo won SJC relatief eenvoudig in Overijssel, maar zag hij in de tweede helft wel het nodige misgaan. “En daar had ik zelf een grote rol in”, verontschuldigde de middenvelder zich bijna. “Wij waren als ploeg minder en Rohda had ook wat omgegooid. Maar ik speelde zelf een dramatisch helft. Ik had ook schuld aan die tegengoal. Zo werd het dankzij mij nog een soort van spannend. Dat trek ik mezelf wel aan als captain. Ik moet de hand in eigen boezem steken. Gelukkig heb ik aanvallend ook een aandeel gehad in vier van de zeven goals die we tot nu toe gemaakt hebben. Alleen met alle respect, de fouten die we in de tweede helft tegen Rohda Raalte maakte, kunnen niet tegen clubs als HBS of Hoogeveen. Die straffen dat direct af.”
“Met Mark Turk die 2.32 meter is, hebben we een flinke luchtmacht.”
Die zelfkennis past wel bij het SJC van 2022. De Noordwijkers kunnen, zoals de trainers uit Raalte en Alphen aan den Rijn al beaamden, best hoge ogen gooien in de Vierde Divisie, als ze collectief blijven presteren. “Als we alle achttien alles geven, kan dat zeker.”
Deel van het plan
Met die mindset werd in ieder geval de tegenstander van zondag dus in eerste instantie aan de kant gezet. “Wij lieten de tegenstander voetballen. Zo leek het misschien dat zij zestig procent balbezit hadden, maar dat hoorde ook bij ons plan. We hadden afgesproken vanaf een bepaald punt druk te zetten en daarna op de counter toe te slaan.” Dat werkte voor SJC. Met drie doelpunten uit drie kansen toonden de Noordwijkers zich effectief.
Daarnaast kwam de openingsgoal van SJC uit een ander sterk punt van de Noordwijkers, die over meer wapens in hun arsenaal bleken te beschikken. “We scoorden uit een corner via Wesley Haasnoot. En met Tom Duindam, Martijn van Trigt, Timo Verweij en Mark Turk die 2.32 meter is, hebben we een flinke luchtmacht. Dat is toch een fijn gegeven.”
En dus stapten de Noordwijkers met een goed gevoel weer de bus in. Opnieuw vertrokken ze met de volle buit vanuit Raalte. Net zoals zes jaar geleden. “Jordy (Groot, red.) en ik zeiden het al tegen elkaar: ‘Rohda-uit, nog nooit verloren’. Ook Kevin Schelvis, nu onze tweede doelman was er zes jaar geleden bij. Ja, het bracht best weer even wat herinneringen naar boven.”
Archieffoto: Johanna Oskam