Hij was eerst de schlemiel en later leek hij de matchwinnaar te worden. Max Oostenrijk leek Van Nispen met twee treffers de drie punten te bezorgen op bezoek bij Graaf Willem II/VAC. Tegentreffers in de eerste minuut en in blessuretijd beletten dat de Zilkers na twee nederlagen weer een overwinning boekten. Het werd uiteindelijk 3-3 in Voorburg. Van Nispen staat na tien wedstrijden op een gedeelde zevende plaats met zes punten achterstand op koploper Meerburg.
,,Een gelijkspel was over de hele wedstrijd wel verdiend”, stelt Oostenrijk. ,,Maar als je na bijna 93 minuten voetbal met 3-2 voor staat, moet die gewoon over de streep. We hadden ook goede zaken kunnen doen in de strijd om de bovenste plaatsen.” De wedstrijd begon nochtans heel slecht voor de geelrode formatie en voor Oostenrijk zelf. Al na een minuut kon Tom van Maris vissen. De bal kwam per ongeluk op de arm van de verdediger en de scheidsrechter wees gelijk naar de stip. ,,Ik deed eigenlijk niets verkeerd, kan moeilijk m’n arm eraf hakken, maar hij gaf hem toch.”
Van Nispen liet zich niet kennen en ging op zoek naar de gelijkmaker. Die kwam er na een krap halfuur spelen. Wie anders dan de man in vorm, Mike van Haaster zette beide ploegen weer naast elkaar: 1-1. ,,Een mooie goal. We hebben Mike hard nodig op het moment. Hij is een van de weinige creatieve jongens die echt iets kan forceren.” Lang kon er niet worden genoten, want al snel keek de ploeg weer tegen een achterstand aan: 2-1.
Van Nispen kon opnieuw beginnen. Waar de koppies de afgelopen week tegen Stompwijk gingen hangen na een achterstand was dat nu niet het geval, zag ook Oostenrijk. ,,Dit was goed teamwork. Niemand verzaakte en we hebben er met z’n allen hard voor gewerkt. Dat is misschien nog wel belangrijker dan het punt wat we overhouden.”
Waar Graaf Willem in de openingsminuut werd verblijd door de scheidsrechter was het nu de beurt aan Van Nispen om de scheidsrechter dankbaar te zijn. Eerst ging de bal op de stip na een overtreding op Van Haaster die onderuit werd gekegeld binnen de zestien. De strafschop was echter niet aan Samir Krupic besteed. ,,Hij schoot hem te slap in. Het was niet best”, aldus Oostenrijk. Een aanval later mocht Van Nispen opnieuw aanleggen vanaf elf meter na een handsbal van de tegenstander. Dit keer besloot Oostenrijk om zelf maar het heft in handen te nemen en zo zijn fout van eerder in de wedstrijd goed te maken. Feilloos schoot hij zijn ploeg weer op gelijke hoogte.
De ploeg putte moed uit de 2-2 en probeerde de overwinning mee te nemen. Dat leek te gaan lukken met dank aan Oostenrijk. Met nog zo’n twintig minuten voor de boeg viel een afgeslagen bal voor de voeten van de linkspoot. Zonder na te denken nam hij de bal vanaf zo’n dertig meter in een keer op de pantoffel. Als een granaat verdween de bal in de winkelhaak: 2-3. Helaas voor de bezoekers bleek de mooie treffer niet genoeg voor de overwinning. In de slotseconden van het duel verdween de bal na een scrimmage achter doelman Van Maris.
Oostenrijk was naast zijn treffers blij dat hij na zijn hersenschudding, opgelopen in het duel tegen Teylingen, weer op het veld stond. De arts had hem drie tot zes weken rust voorgeschreven. ,,Ik heb drie dagen echt heel erg hoofdpijn gehad. Vorige weken tegen Stompwijk niet gespeeld, maar de afgelopen week voelde ik niets meer, dus vond ik dat wel weer kon spelen. Ik ben een beetje eigenwijs namelijk.”
Tekst: Tom van der Wilt
Foto’s: Theo van Gijlswijk