,,Nee, het leek echt helemaal nergens op wat we voetballend lieten zien.” Was getekend Frans Koornberg, doelman van VVOG. Normaliter worden zulke krachttermen gebezigd door een verliezende partij, zeker als je op bezoek gaat bij een hoger aangeschreven tegenstander. Maar niets bleek minder waar op Nieuw Zuid. De harde conclusie was dat Quick Boys voor het tweede seizoen op rij in eigen huis onderuit ging tegen VVOG (1-2). Het gold slechts als balsem voor de ziel dat het volledig onterecht was.
,,Ja, het is eigenlijk bizar dat we deze wedstrijd hebben verloren”, treurde Jan Zoutman. ,,Maar voetbal is geen jurysport. Ik weet niet hoe vaak we gevaarlijk zijn geweest, maar het was voor mij niet meer op twee handen te tellen.”
,,Maar dat het van deze orde zou zijn.. Nee, dat had ik niet verwacht.”
Daar zat ‘m nu net de crux. Gevaar stichten is één, er daadwerkelijk iets mee doen een tweede. Ricardo Kuyvenhoven mocht bijvoorbeeld een aantal keer vrij aanleggen voor een schot net buiten het zestienmetergebied, maar zonder veel succes.
Eenmaal leek de middenvelder ondersteuning te krijgen van Vrouwe Fortuna toen zijn poging van richting werd veranderd en richting de bovenhoek zeilde. Goalie Koornberg voorkwam echter met een katachtige reflex een zekere treffer en dus de 2-2.
Maar Kuyvenhoven was niet de enige die verkrampte diep op de vijandelijke helft. In feite gold dat voor de gehele voorhoede. Assistent-trainer Dirk Kuyt had de echte honger naar doelpunten gemist. ,,We hadden agressiever moeten zijn in het afmaken van de kansen. De afgelopen wedstrijden waren we echt gretig om goals te maken, maar nu was dat minder.”
Schitterende verrassing
Het had eigenlijk de middag van Kuyt moeten worden, maar de nederlaag was toch een flinke smet. Het clubicoon werd voor de wedstrijd in het zonnetje gezet en kreeg voor al zijn verdiensten binnen en buiten het voetbal een koninklijke onderscheiding. Het kwam voor Kuyt zelf als een volslagen verrassing.
,,Ik zag op gegeven moment wel cameraploegen en wat mensen op de tribune die dicht bij me staan en normaal niet zo vaak bij Quick Boys komen. Daarom dacht ik; er zal wel iets zijn. Vrijdag werd ik door Quick Boys ook al op een bijzondere manier gewaardeerd (benoemd tot lid van verdienste, red). Maar dat het van deze orde zou zijn? Nee, dat had ik niet verwacht.”
Het had een prachtmiddag kunnen worden als de hoofdmacht van Quick Boys het ridderen van de Katwijker een passend vervolg had gegeven. En daarvoor leken ook alle ingrediënten aanwezig. Door drie overwinningen op rij had het vertrouwen van de blauw-witten een flinke impuls gekregen. Het was duidelijk terug te zien in de openingsfase waarin Quick Boys fris van de lever voetbalde.
Het wegpoetsen van de schandvlek van vorig seizoen – toen zegevierde VVOG op Nieuw Zuid met 1-5 – leek een reële mogelijkheid. Vooral ook omdat de Harderwijkers de grote man van die wedstrijd, Jeremy de Graaf, niet meer in de gelederen hebben, en ook geen vervanger van hetzelfde kaliber in het team rondloopt.
Maar Quick Boys deed zichzelf tekort door ondanks een uitstekend eerste kwart niet te scoren. Dat deed VVOG vervolgens aan de overzijde wel bij het eerste het beste gevaar. Precies zoals een oude voetbalwet het voorschrijft.
‘Niemand bij Quick Boys hoefde al te wanhopen, want in de vorige thuiswedstrijd stond het ook lange tijd met 1-2 achter. Maar ditmaal volgde geen narrow escape.’
Het was een domper voor Quick Boys, dat zich pas halverwege weer oprichtte. Met gezwinde spoed werd na de rust de jacht op de gelijkmaker ingezet en de beloning volgde al vrij snel. Een schot van Kuyvenhoven werd slechts ten dele gekeerd door Koornberg, waarna Teijsse zijn collega-aanvaller Kharchouch een niet te missen kans bood: 1-1.
Advies aan dovemansoren gericht
Het momentum lag bij Quick Boys, dat opnieuw zaken wenste te doen. Om onheil te voorkomen schreeuwde VVOG-trainer Hans van Arum zijn manschappen continu naar voren. Die adviezen leken aanvankelijk aan dovemansoren gericht. Het verdedigende blok van VVOG leek het niet aan te durven met meer ruimte in de rug te gaan spelen.
Na 64 minuten volgde er opnieuw een uitbarsting van Van Arum, één die warempel wel effect sorteerde. Na een scherpe counter lag even later de 1-2 tegen de touwen. Een moment waarbij aanvoerder Anthony Bentem en doelman Jesper Hogedoorn niet vrijuit gingen. En dus was Quick Boys opnieuw op de achtervolging aangewezen.
Niemand bij Quick Boys hoefde nog te wanhopen, want in de vorige thuiswedstrijd stond het ook lange tijd met 1-2 achter. Maar ditmaal volgde geen narrow escape als tegen Harkemase Boys, toen tweemaal in blessuretijd werd gescoord.
Quick Boys – VVOG 1-2 (0-1). 32. Muller 0-1, 46. Kharchoch 1-1, 64. Hol 1-2
Quick Boys: Hogedoorn, Hamdani, Bentem (85. Maeda), Van der Plas, Ravensbergen, A Cohen (71. Van Nieuwkerk), Mahmoed, Kuyvenhoven, Kharchouch, Teijsse, Lukoki (58. Den Hartog)
Foto boven: Orange Pictures