Er staan door het inhaalweekeinde slechts een aantal potjes op het programma, maar voor SJC is het duel met laagvlieger Alcides van groot belang. Willen de Noordwijkers nog kans blijven maken op een snelle terugkeer naar de Derde Divisie, is winst noodzakelijk.

Drie punten doet de ploeg, afhankelijk van de andere uitslagen, stijgen naar de derde plek in de Hoofdklasse A. Dat is de ploeg aan z’n stand verplicht, weet ook doelman Björn Haggerty. Hij is nog altijd een beetje teleurgesteld na de late gelijkmaker van Quick’20 in de 94e minuut van afgelopen weekeinde.

Eventuele nacompetitie
,,Het is zonde dat we twee punten hebben gemorst”, baalt Haggerty ,,Anders hadden we er heel goed voorgestaan. De wedstrijd tegen Alcides moet gewoon drie punten opleveren. Uit waren wij zoveel beter dan hen. Ook al werd het maar 0-1. Dat mochten we onszelf aanrekenen.”

SJC beleefde een prima seizoenstart, maar daarna zakte het team van trainer Florian Wolf ver weg door vier nederlagen op rij. Recente overwinningen deden de ploeg weer stijgen. ,,We zijn te wisselvallig. We verloren van al onze concurrenten. Dat zegt wel iets. We moeten nu zorgen dat we in die top vier blijven. En dan hopen dat de tweede periode door RKAVV wordt gewonnen. Dan kunnen we of via de derde periode of via de ranglijst nog aan de nacompetitie blijven denken.”

Contractverlenging
Haggerty verlengde pas geleden zijn contract op De Lageweg voor nog een seizoen. De oud-keeper van FC Lisse is pas 22 jaar en al twee jaar de onbetwiste man tussen de palen bij de Noordwijkers. ,,Dat is heel mooi, want je wilt speelminuten maken op deze leeftijd. En ik ben nog lang niet uitgeleerd.”

,,Ik heb al in de Tweede Divisie en Derde Divisie mogen spelen. Ik voel dat ik mij bij SJC nog volop kan ontwikkelen. Dat heb ik zo besproken met keeperstrainer Richard Hartevelt. Daar heb ik een hele goede band mee, dus we waren er zo uit. Ook het gevoel bij de club en de jongens is fijn. Ik heb bij SJC echt leren genieten van de derde helft. Een biertje na de wedstrijd doen. Dat was ik vanuit het profvoetbal niet gewend. Ik heb daarin m’n plekje gevonden.”

Ooit wil hij nog wel eens weer terug de stap hogerop maken, bekent de man uit Vijfhuizen. ,,Zeker. Maar ik ben nog heel jong voor een keeper. Ik zit nu in een andere fase dan vorig seizoen toen we tegen degradatie vochten. Ik kreeg veel ballen te verwerken en moest de schade beperken. Nu krijg ik maar één of twee belangrijke reddingen per duel en moet ik er echt staan. Dat vergt een andere focus en aanpak. Daar zit ik nu middenin. Daarom was het jammer dat ik zondag een vrije trap er lekker uithield, maar een minuut later kon ik een corner uit het net halen. Dan denk je dat je belangrijk kunt zijn, maar  loopt het alsnog slecht af.”

Sportfamilie
Het keepen en sporten zit sterk in de genen van de familie Haggerty. Ook z’n broertje is keeper en z’n anderhalf jaar oudere zus Tamara klopt op de deur van het nationale handbalteam. ,,Ze is al gedebuteerd en speelt in de top van Duitsland. Ze hoopt tweede cirkelloopster te worden en zo mee te mogen naar Tokio. Veel zien doen we elkaar niet, maar we zitten met z’n drieën in een appgroepje. Dus we spreken elkaar dagelijks. M’n broertje is nog ietsjes langer dan ik, en getalenteerd. Hij speelt voor de van Riemsdijk Sport Academy en hoopt volgend seizoen ergens in een sterke Onder-18 ploeg te spelen. Dat zou denk ik wel goed voor hem zijn. Hij is pas 17, dus heeft nog wel even te gaan.”

Foto: Johanna Oskam

Lees ook: Spits keert terug naar oude liefde