Een doel stellen. Dat deed SJC-er Stan Ruigrok nadat hij herhaaldelijk met blessureleed te maken kreeg. Eerst met de rechterknie naar het ziekenhuis. Daarna operaties, fysiotherapie, voorzichtig weer gaan trainen en vervolgens na jaren tegenslag toch in de A-selectie terecht komen. De SJC-selectie waarin broer Timo inmiddels weer zijn plekje had ingenomen. Hij stelde als ultieme doel om, één keer samen met Timo in de basis van het eerste elftal het veld op te komen en dan samen een perfecte wedstrijd spelen. En het lukte! Weliswaar precies één keer een volledige wedstrijd en verder een korte reeks van invalbeurten. Om vervolgens weer geblesseerd te raken, nu aan de linkerknie. Van alles gescheurd en acht maanden geleden opnieuw zo’n heftige operatie. Met vervolgens de boodschap dat weer gaan voetballen heel veel risico’s zou opleveren.
Stan Ruigrok stamt uit een echte SJC-familie. Overgrootvader Thomas (de Lat) was een van de steunpilaren van SJC kort na de oprichting, Grootvader Dick – in de herinnering niet alleen bekend om zijn passeeracties als linksbuiten maar tevens om zijn altijd wat mysterieuze glimlach – was, in de schaduw van zijn oudere broer Thom, jarenlang een vertrouwd gezicht bij Jeroensclub. En nu kent iedereen nog vader Peter Ruigrok. In ieder geval als trouwe supporter van zijn zonen Timo en Stan maar de wat ouderen ook als het geweldige voetbaltalent die op de Noordwijkse voetbalvelden en ver daarbuiten bewondering oogstte.
En nu zitten we aan tafel met Stan omdat we hem inmiddels zeer actief zien tijdens de wedstrijden van het eerste. Goede reden om hem een keer het hemd van het lijf te vragen. Dat doen we op een donderdagavond, vaste trainingsavond van de selectie.
Stan vertelt ondertussen dat ‘onderdeel blijven van de groep’ voor hem een belangrijke reden was om als vrijwilliger aan de slag te gaan. Hij werd toegevoegd aan de staf om hand en spandiensten te verrichten en te assisteren bij de wat zwaardere klusjes.
Als lid van deze vaste staf assisteert hij nu ook bij het regelen van allerlei zaken en materialen zoals de wedstrijdkleding, en benodigde trainings-en wedstrijdmaterialen. Ruigrok: “We tasten nadrukkelijk af waar het soms beter kan en hebben daar overleg over.” Dat kost bij elkaar veel tijd want bij thuiswedstrijden is hij al om 12.00 uur in het clubhuis te vinden. En bij de uitwedstrijden naar het hoge noorden vertrekt de bus al in de vroege zondagmorgen om 10.00 uur.
SJC-gevoel ook op nieuwe complex
De duizendpoot is tijdens de thuiswedstrijden ook nog even de stadionspeaker en dan begeleidt hij de gemaakte doelpunten van SJC met aangepaste muzikale omlijsting. Daarbij bedient hij het eigentijdse digitale scorebord, tegenwoordig compleet met een foto van de doelpuntenmaker. “Het scorebord, de muziek maar ook nieuwe activiteiten in de kantine gaat in nauwe samenwerking met onze clubdeskundige Bart van der Weiden. We willen er gezamenlijk voor zorgen dat het oude, gezellige SJC-gevoel ook op het nieuwe complex wordt ervaren.”
Terwijl we dit allemaal bespreken runt de duizendpoot tussendoor gewoon de bar, bedient hij zijn maten die net onder douche vandaan komen. En heel duidelijk is daarbij dat Stan Ruigrok een waardevolle toevoeging voor de SJC-selectiegroep kan zijn.
Tekst en foto’s: Wim Siemerink
Lees ook: Favoriete speler van Marcel IJzendoorn (SJC): Robbert Susan
