Wellicht had een gelijkspel een betere en vooral eerlijkere uitslag geweest. Wellicht hadden er drie punten ingezeten als Valken ’68 vanaf het eerste fluitsignaal vol voor de overwinning was gegaan. Maar wellicht telt niet. Valken werd vooral het eerste halfuur overbluft en betaalde na negentig minuten daar de prijs voor. De topper in de Tweede Klasse C werd verloren met 1-2 van koploper Te Werve. Wat rest: de nacompetitie.
Valken speelde dramatisch de eerste dertig minuten. Te Werve liet na om vol uit te halen en al in een vroegtijdig stadium te profiteren. De 0-1 na rust was een zegen voor zowel het voetballende Te Werve als het spartelende Valken.
Uitblinker
De beste man in beide helften was Sander van Duijn. Hij wilde echter niets weten van deze lofuiting. ,,We hadden hier met drie punten van het veld kunnen gaan. Het zat er ook in. Wat onze trainer al zei: we hebben het laatste half uur geknokt voor wat we waard waren.”
Sander van Duijn speelde een ijzersterke wedstrijd
In die laatste dertig minuten domineerde de thuisploeg. De Katwijkers vochten en wonnen elk duel. De tegenstander werd gedegradeerd tot als oefenpillonen op een training. Te Werve stond erbij en keek ernaar. Het mocht niet baten. Via een vrije trap van John van Rijn kwam Valken ’68 langszij, maar daar bleef het bij. Sterker nog, in extremis maakte Te Werve nog de winnende goal.
Diskrediet
,,We mogen het niet aan de scheidsrechter wijten”, zei een nette Van Duijn naderhand. Dit was echter een te keurige stellingname. Niemand bij Valken ’68 wilde de leidsman in diskrediet brengen. Toch had hij een leidende rol.
Tel maar na. Valken werd eerst gespaard toen een rode kaart vanwege een doorgebroken speler aan het adres van Peter de Best niet werd gegeven. Maar er werd ook een handsbal van Te Werve op rand zestien niet bestraft met een rode kaart en een penalty bleef uit toen gelegenheidsspits Mark van der Plas naar beneden werd gehaald. Valken wilde er niks van weten. Opvallend was dat bekend was dat de leidsman van te voren geblesseerd was. Zelfs zodanig dat hij de tweede helft behandeld moest worden en het niet meer kon belopen. Het sierde de Katwijkers. Maar ze hadden meer verdiend.
Vreugde bij Valken ’68 na de gelijkmaker van John van Rijn
Nadat Te Werve op voorsprong was gekomen uit een corner ontplofte het. Uitblinker aan Rijswijkse kant Ismael Blackshaw kreeg rood na natrappen op Van Duijn. Het slachtoffer beschreef het nog netjes: ,,Ik lag op de grond en heb niks meegekregen. Ik zag een knie op mijn borst neerkomen. Maar het escaleerde zo dacht ik.”
Wonden likken
Een understatement. Te Werve liet zich ondanks de voorsprong gaan. Één rode kaart aan het adres van Blackshaw was een zwakte. Te Werve schopte er vol op. Meer veldverwijzingen waren op hun plaats geweest. Maar de leidsman die de eerste helft zo had uitgeblonken, bleef ver achterwege.
Valken verloor en kan zich zoals Van Duijn opmerkte ‘gaan klaarmaken voor zeven potten richting nacompetitie’.
Valken ’68 – Te Werve 1-2 (0-1). 21. Blackshaw 0-1, 58. Van Rijn 1-1, 86. Spaans 1-2
Valken ’68: Sip; Van Duijn, M. van der Plas, Haasnoot (88. Boere), De Best, De Ridder (55. Van der Bent), De Mooy, S. van der Plas, Van Rijn, Kuijt (67. Boonstoppel), Van Delft.