Het is zo’n onomkeerbaar proces dat tussen je oren blijft zitten. Valken ’68 weet al dat het een prijs in de broekzak heeft in de vorm van de nacompetitie en dat de titel inmiddels een utopie is. De competitie ‘uit voetballen’ is nu het devies voor de Valkenburgers. En hoe hard trainer Arie van Duijn ook zal coachen, de tweedeklasser voetbalt met dubbele gedachten.

,,Je wilt elke pot winnen, laat dat duidelijk zijn, maar het zit natuurlijk in je achterhoofd”, vertelt Arjan Haasnoot eerlijk na de 3-1 nederlaag bij DSO. ,,Dat zag je vandaag [zaterdag red.] ook. De trainer startte met jongens als Matthijs de Mooij en Robbert van Delft op de bank, om ze rust te geven. In de tweede helft kwamen ze er wel in en stond er gelijk een ander Valken.”

Maar toen was het al te laat voor de Valkenburgers en dat had niet gehoeven, vond de blonde verdediger. ,,We hadden het plan om iets in te zakken en DSO te laten komen. Maar na tien minuten voetballen merkten we al dat het niet werkte. Toen hadden we als elftal op moeten staan en zelf druk moeten gaan zetten. Dat gebeurde pas in de tweede helft en toen stonden we al met tien man.”

,,Het schijnt ook dat we de tweede helft met een paar prima kansen zijn gestart. Die heb ik niet gezien, toen stond ik al te douchen.”

De verdediger speelde daarin een hoofdrol. Vlak voor rust kon hij inrukken nadat hij de linksbuiten van DSO onregelementair naar de grond werkte in scoringspositie. Hoewel de overtreding in de ogen van Haasnoot buiten ‘de 16’ werd gemaakt, legde de scheidsrechter de bal op de stip. ,,Niet slim van mij achteraf. We spelen toch nu de komende wedstrijden nergens meer voor. Ik had ‘m beter kunnen laten lopen. Maar m’n medespelers zeiden na afloop dat ze in mijn positie precies hetzelfde hadden gedaan. Alleen zit ik nu de komende één of twee wedstrijden op de tribune toe te kijken. Ik wist direct dat het rood was. Hij was terecht, maar wel buiten het strafschopgebied.”

Trainer Arie van Duijn geeft z’n elftal instructies tijdens een drinkpauze

Het was sowieso niet de middag van Valken ’68, dat al snel tegen een achterstand aan keek door een rake vrije trap van Vincent Visser. Een slechte breedtebal leidde zelfs de 2-0 in van Roeland van Vliet. Visser zette uiteindelijk de 3-0 ruststand op het scorebord door de -al dan niet onterechte- penalty te verzilveren die Haasnoot had veroorzaakt.

En zo leek het een kansloze middag te worden aan de rand van Zoetermeer. Toch zag de centrale man achterin bij Valken het anders. ,,We hebben in de tweede helft best aardig wat kansen nog gehad en ook in de eerste helft hadden we al goals moeten maken. Wij creerden ze wel, maar DSO was veel effectiever. Het schijnt ook dat we de tweede helft met een paar prima kansen zijn gestart. Die heb ik niet gezien, toen stond ik al te douchen.” Robbert van Delft maakte de 3-1, Matthijs de Mooij zette uiteindelijk de 3-2 eindstand op het scorebord.

Schorsing
Met nog vier potten te gaan komt de nacompetitie steeds dichterbij. ,,Ja, die rode kaart kon ik nu nog halen”, lacht Haasnoot achteraf om de prent die hij kreeg voorgeschoteld. ,,Die gaat me de nacompetitie niet kosten. De focus gaat daar nu op. We willen fit en zonder schorsingen aan de start verschijnen. Maar zoals ik al zei moeten we nog wel elk duel tot de nacompetitie in gaan met het idee dat we willen winnen.”

Foto’s: Saam de Mooij