Een mooie prestatie van Rolf van der Raadt met het Nederlands dovenelftal. Hij eindigde recent met Oranje als vijfde op het EK zaalvoetbal en sleepte daarmee een ticket voor het WK komende zomer in Brazilië in de wacht. Het zou zomaar het laatste kunstje van Van der Raadt als international kunnen worden. “Die kans is groot, want ik word al bijna 35 jaar oud, maar wie weet speel ik nog wel tot mijn veertigste”, grijnst de Noordwijkerhouter.
Van der Raadt is ook nog op het veld actief, bij de zaterdag 1 van VVSB. Hij doorliep op de Boekhorst de gehele jeugdopleiding en speelde er enkele jaren in het derde toen de focus bij paarsgeel nog op zondag lag. De middenvelder maakte ook een uitstapje naar Ter Leede, maar is inmiddels alweer enige tijd terug op het oude nest. Bij VVSB Zaterdag 1 speelt hij overigens samen met zijn jongere broer Timo.
Prachtige wedstrijden tegen Engeland en België
Van der Raadt is doof geboren en komt zodoende in aanmerking voor het Nederlands dovenelftal. Hij maakte in de loop der jaren al vele tripjes en eindtoernooien mee, zowel op het veld als in de zaal. Het EK in Italië was voor hem en zijn teamgenoten een evenement om niet snel te vergeten. Vooral na de wedstrijden tegen Engeland en België kwam er veel emotie los, zo vertelt hij via contact per mail.
“Tegen Engeland stonden we met 1-3 achter, maar we wisten terug te vechten tot 3-3 en uiteindelijk na strafschoppen te winnen. Daardoor waren we zeker geplaatst voor het WK”, vertelt Van der Raadt. De volgende wedstrijd, die om plek vijf of zes tegen België, leverde ook een zoete smaak op. “In de kwalificatie voor het EK hadden we nog met 6-1 van ze verloren. Nu wonnen we met 5-1, we waren erg blij dat we revanche hebben kunnen nemen.”
Steun van zijn gezin
Extra speciaal was dat zijn vriendin en hun kindje van bijna negen maanden voor die laatste wedstrijd naar Italië waren afgereisd. “Dat was erg bijzonder, want het gebeurt bijna nooit. Ik vond het erg leuk dat ze kwamen kijken en voelde dat ik ook iets extra’s voor hun moest laten zien en we ook voor hun moesten winnen.”
Overigens is zijn vriendin Kimmie Vlaams, maar dat zorgde niet voor een gewetensstrijd. “Ze staat wel achter mij”, vertelt Van der Raadt. “Natuurlijk is ze ook voor België, alleen niet in die wedstrijd.”
Strenge eisen
Het Nederlands dovenelftal eindigde aanvankelijk in groep B als tweede achter Zweden en moest vervolgens in de kwartfinale aantreden tegen de latere (verliezend) finalist Italië. Dat duel ging ruim verloren, waardoor Oranje was aangewezen op de plaatsingswedstrijden tegen Engeland en België. Doordat de KNDSB (Koninklijke Nederlandse Doven Sport Bond) strenge eisen hanteert, was het toen meteen alles of niets tegen Engeland.
“De EDSO (European Deaf Sports Organisation) had gezegd dat de beste twaalf landen van het EK automatisch waren geplaatst voor het WK, maar de KNDSB eiste een plek bij de eerste zes.”
Dat het team slaagde in die opzet was misschien wel extra knap, omdat deelname lange tijd onzeker was vanwege het gebrek aan financiën om te kunnen afreizen. Uiteindelijk kwam het toch goed, mede door een injectie vanuit het bedrijfsleven. Intussen waren meerdere spelers, waaronder Van der Raadt, al een crowdfundingsactie gestart.
“We hebben een heel korte voorbereiding gehad, maar ik ben echt blij dat we toch mee hebben kunnen doen”, vertelt Van der Raadt. “Uiteindelijk heeft de KNDSB meer geld gekregen vanuit bedrijven, waardoor onze eigen bijdrage van 1.500 euro naar 700 euro ging. Ik wil de mensen die voor mijn eigen bijdrage hebben gedoneerd erg bedanken.”
