Veel mensen is het in deze tijd niet gegeven. Op je 22e een HBO-studie afgerond hebben en aansluitend meteen een baan vinden. Nee sterker nog: aangeboden krijgen, omdat je een berichtje plaatste op carrièresite LinkedIn. Voor John van Rijn, creatieve en vooral multifunctionele middenvelder van Valken ’68 is het precies wat er gebeurde. Maar zo voorspoedig als het nu in het werkende leven gaat, zo stevig heeft het tegen gezeten in zijn voetbalcarrière.

Sinds het begin van dit seizoen speelt Van Rijn dus voor Valken ’68, maar hij begon, als rasechte Katwijker, op 7-jarige leeftijd bij Quick Boys. Als een echt kind van de club doorliep hij er alle jeugdelftallen en speelde altijd selectie. Totdat het noodlot toesloeg. Dat wat iedere sporter ergens altijd vreest, gebeurde; Van Rijn scheurde de kruisbanden van zijn knie volledig af. Een weinig voorkomende blessure voor zo’n jonge speler en uiteindelijk werd besloten om te opereren. Anderhalf jaar lang was hij uit de roulatie. ,,Op je 16e is het zwaar om er zo lang uit te zijn, je wilt gewoon iedere week spelen.” Het vertrouwen dat Quick Boys in hem had, bleek bij zijn terugkomst. Hij mocht meteen instromen in de A1. ,,De waardering voor mij als speler voelde ik toen wel.”

Niveau
Vanaf het moment dat hij geblesseerd raakte, wist Van Rijn één ding zeker. ,,Ik wil weer terugkomen op niveau.” Geconfronteerd met de vraag of dat uiteindelijk gelukt is, blijft het even stil. ,,Dat is een moeilijke vraag om te beantwoorden, ik weet niet hoe ik me anders had ontwikkeld. Maar slechts 1 op de 3 voetballers kan na een dergelijke operatie weer voetballen. En ik speel ook nog in de Eerste Klasse. Ik heb veel geluk gehad.”

Terug naar zijn tijd bij Quick Boys. Na een zwaar seizoen in de A waarin landelijk gespeeld werd tegen leeftijdsgenoten van BVO’s, stroomde hij uiteindelijk door naar het tweede. Met dat team werd hij kampioen in de Reserve Hoofdklasse. Maar vervolgens stokte de doorstroming. ,,De A-selectie is zo groot. En er zijn zoveel mensen die op jouw positie kunnen spelen.” In het tweede ging hij steeds minder spelen, omdat er veel A-selectiespelers die bij het eerste buiten de basis vielen minuten moesten maken.

Proactief
En toen stak de proactieve kant van Van Rijn weer de kop op. In lijn met het LinkedIn-bericht na het afronden van zijn studie, nam hij de telefoon ter hand en belde Gerard de Geus, die hij nog kende van de A1 van de blauw-witten. ,,Quick Boys zal altijd mijn club blijven, maar op een gegeven moment moet je een sportieve keuze maken.” Hij legde zijn voormalig trainer de situatie uit en de zaken werden aan het bestuur van Valken voorgelegd. Wat Van Rijn op dat moment niet wist, is dat men hem al in de smiezen had. ,,Ja zij bleken mij dus allang gescout te hebben. Maar ik kwam niet in een gespreid bedje ofzo, ik moest nog steeds knokken voor mijn plek.”

Wisselvallig
In het werkende leven gaat Van Rijn vandaag de dag vier keer per week naar Oegstgeest naar zijn werkgever Airmax, een bedrijf dat neusspreiders maakt. Hij is er Product Manager Sport voor de modellen die specifiek voor sporters ontwikkeld worden. Ondanks het bezoeken van beurzen en klanten is het werk prima te combineren met tweemaal per week trainen bij Valken. Daarnaast is zijn overstap naar ’t Duyfrak sportief een prima stap gebleken, want hij speelde tot nu toe iedere wedstrijd.

Toch loopt het allemaal nog niet naar wens bij Valken dit seizoen. De ploeg staat in de middenmoot en verloor al vijf van de acht wedstrijden. ,,Ja het is nog te wisselvallig. We hebben een goede ploeg met individueel sterke spelers. Ik ken ook veel van die jongens van vroeger, omdat we tegen elkaar speelden. Dus we raken snel op elkaar ingespeeld.”

Met de zege afgelopen weekend tegen Volendam, waarbij Van Rijn tevens zijn eerste treffer liet aantekenen, lijkt de weg naar boven ingezet. Niet zozeer vanwege de uitslag maar vooral gezien het goede spel. Van Rijn tot besluit: ,,Ik ben vooral blij dat ik iedere week speel en ook nog bij zo’n leuke club.”

Tekst: Stefan Rijnders

Foto: Gerrit van der Nagel