,,Twee of misschien drie.” Donny van Oijen laat een stilte vallen. Zijn doelpuntentotaal voor Spakenburg-uit was hem even ontschoten. ,,Eerlijk gezegd scoorde ik zo weinig dat ik het niet eens heb bijgehouden.” Zaterdag bij Spakenburg (2-6) vestigde Van Oijen de aandacht op zich met een hattrick. Het voelde weer ouderwets zijn spel, net als dat van maatje Jeffrey Jongeneelen.

Van Oijen en Jongeneelen waren jarenlang gevreesde vleugelflitsers van Katwijk. Waren ze in vorm, dan voelde het voor de opponent als een tandartsbezoek. Ze wisten dat ze pijn gingen lijden. Dit seizoen waren de twee een beetje van de rader verdwenen. Vaker dan ze lief was, zaten ze op de bank. Het was voor Jongeneelen zelfs reden om zijn vertrek aan te kondigen en uiteindelijk voor buurman Rijnsburgse Boys te kiezen.

Maar zaterdag was het weer eens ouderwets. En ditmaal niet op de flanken, maar in een centrale rol. Topschutter Marciano Mengerink ontbrak, waardoor Schreuder besloot Van Oijen in de punt te posteren, met daarachter Jongeneelen in een vrije rol. Aan de hand van de twee uitblinkers werd Spakenburg uiteengereten en op een pak slaag getrakteerd

,,Ik had al het gevoel dat het wat ging worden”, grijnsde Van Oijen. Vooral zijn tweede goal, de 0-2, was van grote schoonheid. ,,Ik raakte de bal echt lekker en hij vloog heerlijk de kruising in. Het was een fout van Spakenburg dat ik zoveel tijd kreeg.”

Voor Van Oijen kwam zijn uitblinkersrol op een welkom moment. Hij is niet aan zijn beste seizoen in Katwijkse dienst bezig. ,,Het is er dit jaar te weinig uitgekomen”, bekent hij. ,,Daarom is dit voor mezelf heel lekker. Echt heerlijk. Ik heb een niet zo heel lekkere periode achter de rug. Ik weet dat ik kan spelen, maar dat het gewoon aan mezelf ligt. Elke keer weer een eigen foutje. Zo kwam ik op trainingskamp een keer te laat. Ook ben ik ziek geweest, wat natuurlijk ongelukkig is. De trainer is keihard, maar wel consequent.”

Het spelen in de spits was niet helemaal vreemd voor Van Oijen. ,,Het liefst speel ik op de flank, dan kan ik veel meer de ruimtes inlopen. Dat is wel mijn ding. Maar ik heb al eerder een heel seizoen in de spits gespeeld. Ik vind het niet erg. Gelukkig kan ik op meerdere posities uit de voeten.”

De neutrale supporter werd op zijn wenken bediend. De wisselwerking met Jongeneelen verliep uitstekend. ,,We weten precies van elkaar wat we doen”, stelt Van Oijen. ,,Als je ziet hoe hij die goal maakte: inspelen, doorlopen en afronden. Fantastisch. Je mag best weten dat ik het doodzonde vind dat-ie weggaat. Daar baal ik enorm van.”

Van Oijen is niet de enige. Er is zelfs een speciale ‘Jeffrey moet blijven-pagina’ op Facebook in het leven geroepen. Die heeft inmiddels ruim 250 sympathisanten. ,,Ik snap waar je naartoe wilt”, reageerde Jongeneelen. ,,Maar ik kan hier helemaal niets mee. Ik heb mezelf ook voorgenomen er zo min mogelijk over te zeggen. Natuurlijk vind ik het leuk dat de mensen bij Katwijk en de spelers mij waarderen, maar ik heb een contract getekend bij Rijnsburgse Boys.”

Ook Jongeneelen had genoten van de wissel – en samenwerking met Van Oijen. ,,Donny en ik moesten elkaar een beetje afwisselen. Dat was de bedoeling. Als je de goals van Don ziet, denk ik dat er een goede wisselwerking tussen ons twee was. Die tweede goal maakt hij fantastisch.”

Toch weigerde Jongeneelen de credits op te eisen. ,,Ik denk niet dat er een uitblinker te noemen valt. We hebben het als team gedaan. Natuurlijk staan wij er om voorin het verschil te maken. Gelukkig konden we dat uitbetalen.”

Foto boven: Orange Pictures
Foto’s onder: Aad de Winter