width=

Iedereen kent het bovenstaande begrip, maar wat behelst het nu precies? Voorbeelden zijn er te over. Één daarvan brengt ons terug naar het seizoen 1998-1999. Om precies te zijn naar de Districtsbekerfinale tussen VVSB en het Haagse Kranenburg op Sportpark Elsgeest in Voorhout.

Een duel met een voorgeschiedenis. En van dat laatste is Willem Janssen, voormalig keeper, bestuurslid, speaker en vooral supporter van paars-geel, maar al te goed doordrongen. Op de wedstrijddag zelf gooit de Noordwijkerhouter een middel in de strijd dat in Italië of Zuid Amerika niet zou hebben misstaan.

In de Tweede Klasse strijden VVSB en Kranenburg op de laatste wedstrijddag van  het seizoen 1998-1999 om de titel. De bijeengekochte Haagse sterrenformatie presteert uitstekend en maakt in no-time de sprong vanuit de voormalige Haagse Voetbal Bond (HVB) naar de Tweede Klasse. Met dank aan sponsor en geldschieter Zier Tebbenhof sr. die er een klein fortuin voor over heeft om Kranenburg naar de landelijke top te brengen.

Het vierde kampioenschap op rij loopt de Haagse-formatie op 8 mei echter mis, hoewel het bij Blauw Zwart met een punt voorsprong op VVSB aan het laatste competitieduel begint. Waar VVSB die dag op De Boekhorst na de pauze gehakt maakt van ONA (9-3), druipt de spanning er in Wassenaar vanaf.

,,Ik denk dat ik vervolgens iedereen die op mijn pad kwam die middag gezoend heb.”

Blauw Zwart, dat bij winst de laatste periode voor zich opeist, lijkt die prijs echter mis te lopen. Bij een 2-2 tussenstand in de allerlaatste minuut schiet Blauw Zwart-goalie Leo de Boer zijn ploeg vanaf de penaltystip op de valreep alsnog de nacompetitie in (3-2). Weg kampioenschap voor Kranenburg en groot feest in Noordwijkerhout.

,,Dat waren echt zenuwslopende minuten”, blikt VVSB-stadionspeaker Willem Janssen terug. ,,Bij ons was het al afgelopen en het was wachten op de berichten uit Wassenaar. Uiteindelijk kwam de verlossende tijding. Dat leverde euforische toestanden op in en buiten het veld. Ik denk dat ik vervolgens iedereen die op mijn pad kwam die middag gezoend heb.”

Als tussendoortje legt de ploeg van Ruud de Groot vier dagen later op Hemelvaartsdag in Leiden tegen Rijnsburgse Boys ook beslag op de Leids Dagblad Cup door de Uien na strafschoppen te verslaan. En nog zit het seizoen er niet op voor paars-geel. Weer elf dagen later, op Tweede Pinksterdag, staat voor VVSB in Voorhout de Districtsbekerfinale tegen, hoe bestaat het, Kranenburg op het programma.

Een duel dat op voorhand al beladen is door de voorgaande gebeurtenissen. Geruchten dat er 25 bussen met supporters uit de residentie naar Voorhout zouden afreizen, leiden er zelfs toe dat er die dag in Voorhout uit voorzorg een peloton ME’ers achter de hand wordt gehouden voor het geval dat.

Hulp van boven
,,Het is die dag een wedstrijd geworden om nooit meer te vergeten. Het ging er bikkelhard aan toe en het regende opstootjes”, herinnert Janssen zich nog. ,,Voor mij was de voetbaldag al vroeg begonnen. Ik wilde die dag de wedstrijdbal perse sponsoren en zou deze persoonlijk in de bestuurskamer aan de scheidsrechter overhandigen.”

,,Op de dag zelf kreeg ik ’s morgens een ingeving. We konden wel wat hulp van boven gebruiken en daarom heb ik die bewuste morgen pastoor Kerklaan gebeld. Ik kreeg in eerste instantie geen gehoor, maar uiteindelijk kreeg ik hem gelukkig toch nog te pakken. Met de bal ben ik toen naar hem toegegaan met de vraag of hij deze wilde zegenen.”

,,Toen dat was gebeurd heb ik hem een wederdienst geleverd. Als eigenaar van een elektrobedrijf kwam het hem goed uit, dat ik langs kwam. Een lamp in zijn huiskamer deed het niet en die heb ik toen nog voor hem gerepareerd. Daarna ben ik als een haas naar Voorhout vertrokken.”

,,Kort na de aftrap kreeg ik het nog even Spaans benauwd toen de bal naar het oordeel van de scheidsrechter te zacht bleek te zijn.”

In de bestuurskamer van Voorhout overhandigt Janssen het kleinood aan arbiter Ratsma, zonder hem en de overige aanwezigen verder te informeren over zijn pastorale bezoek. Alleen enkele medebestuursleden zijn op dat moment op de hoogte van de gezegende staat waarin het speeltuig sinds die morgen verkeert.

,,Daarna heb ik plaatsgenomen op mijn commentaarpositie, omdat ik destijds ook het verslag voor zowel Holland Centraal als de lokale omroep verzorgde. Kort na de aftrap kreeg ik het nog even Spaans benauwd toen de bal naar het oordeel van de scheidsrechter te zacht bleek te zijn. ‘Het zal toch niet’, dacht ik toen.”

,,Dat euvel kon echter worden opgelost en er werd met dezelfde bal weer verder gevoetbald. Tegenwoordig vliegen de ballen om je oren tijdens een voetbalwedstrijd, maar dat was destijds nog niet zo. Het bleef normaal gesproken bij één en dezelfde bal.”

Triple
Het slagveld in Voorhout leverde ook na verlenging geen winnaar op. Vijf gele en twee rode kaarten vertelden voldoende over het duel, dat binnen en buiten de lijnen door opstootjes werd ontsierd. In negentig minuten vechtvoetbal werd er niet gescoord, waarna VVSB in de verlening een 1-0 voorsprong verloren zag gaan.

Via Rober Marijnen werd het nog gelijk. Na de 2-2 bracht VVSB het er in de strafschoppenserie het beste vanaf. Met het behalen van de Districtsbeker was de ‘triple’ in Noordwijkerhout compleet.

,,Onze Lieve Heer is een Noordwijkerhouter.”

Overgelukkig keert Janssen na afloop met de wedstrijdbal terug in de bestuurskamer. Ten overstaan van zijn publiek hoort vooral het Haagse gedeelte van het gezelschap zijn verhaal met stijgende verbazing aan als Janssen vertelt dat de winst deels toegeschreven kan worden aan  zijn bezoek die morgen aan de pastorie.

,,Ze keken of ze water zagen branden toen ik het hele verhaal vertelde”, aldus Janssen. Om er nog aan toe te voegen dat hij pastoor Kerklaan tot op de dag van vandaag nog altijd dankbaar is voor zijn aandeel in het paar-gele succes.

Het moet dan ook een mooi plaatje hebben opgeleverd op sportpark Elsgeest. Tebbenhof senior, die in het Haagse zijn imperium (deels) gebouwd heeft door activiteiten in de Haagse rosse buurt en daardoor toch wel het één en ander gewend moet zijn geweest, moet zich die middag verslagen hebben gevoeld door hogere machten.

Roots
,,Het past allemaal goed in het plaatje van VVSB en Noordwijkerhout. Een dorp met katholieke roots. ,,Onze Lieve Heer is een Noordwijkerhouter”, vervolgt Janssen. ,,Dat was en is een gevleugelde uitspraak in het dorp. Die had ik ooit eens opgepikt tijdens de jaarlijkse Oranjefeesten. Zeker als het op zo’n dag weer eens schitterend weer was.”

,,Nou, als dat gezegde ooit opgang heeft gedaan was het wel die dag. Eerst werden we op zondag kampioen, en wonnen we op Hemelvaartsdag de LD-Cup om daarna met Pinksteren de Districtsbeker te pakken. Niet gek voor een club die naar Sint Bavo is vernoemd. ‘What’s in a name’?, vraag je je dan af. In de toenmalige context was dat seizoen een gigantisch succes voor VVSB. Uiteindelijk is het de aanzet geworden voor nog veel meer.”

Foto in tekst: Leidsch Dagblad archief

POPULAIRE BERICHTEN