Z’n glimlach sprak boekdelen, z’n amicale knuffel nog veel meer. Marcel IJzendoorn had een vleug van opluchting, tevredenheid en trots over zich heen nadat hij de kleedkamer van Foreholte uitstapte. Hij zag zijn ploeg in een nieuwe formatie winnen van degradant Laakkwartier. Het kwam van ver, maar IJzendoorn zag dat het goed was.

Z’n jeugdige ploeg met nieuweling Sten Admiraal (VVSB) en basisplekken voor de jonge broertjes Casper (21) en Rick Brabander (19) toonde juist een opmerkelijk volwassenheid.

De trainer uit Leiden had er een zomer lang op zitten broeden. Na een druk jaar waarin hij zijn trainerscursus TC1 wist te behalen, toog hij met z’n gezin drie weken naar het buitenland. Daar onstonden de eerste ideeën om dit jaar in een 4-4-2-systeem te gaan acteren, gesteund door het spelersmateriaal.

Zijn spits, Sam Lemmers, vertrok toevallig op de zondag van de eerste competitieronde, naar Australië voor een wereldreis. Met de broertjes Brabander en Admiraal zou er meer voetbal in het spel moeten komen. Toni Arroyo is dan de spits die het verhaal compleet zou moeten maken.

,,Dus hebben we besloten in dezelfde organisatie geduldig op zoek te gaan naar minimaal de 1-1.”

Het plan werkte op De Elsgeest tegen de Haagse formatie die degradeerde uit de Eerste Klasse. Laakkwartier speelde opvallend teruggetrokken en liet Foreholte aan de bal. Na de 0-1 van Giovanni Linnenbank – een droge schuiver – vlak voor rust, werd de spelopvatting van de uitploeg er niet positiever op.

Geduld
,,Tja, toen zat de ploeg in de rust aangeslagen in de kleedkamer”, gaf de oefenmeester toe. ,,Ik heb gevraagd aan de groep of ze ergens problemen zagen binnen het elftal, maar dat zagen ze niet. Dus hebben we besloten in dezelfde organisatie geduldig op zoek te gaan naar minimaal de 1-1. Pas in de zeventigste minuut zouden we eventueel een pinchhitter inbrengen met Wouter Nolles.”

Casper Brabander wordt bedolven onder medespelers na z’n late 2-1

Het plan kwam uit. De bijna tweemeter lange spits stond amper 120 seconde in het veld toen hij de 1-1 binnen tikte in een scrimmage. ,,Het rendement van hem gaat hier nooit meer iemand inhalen”, grapte IJzendoorn na afloop. ,,Hij zat in de A-jeugd en was eigenlijk mijn vierde spits. Maar omdat er twee spitsen de afgelopen tijd zijn gestopt zag hij z’n kans.”

De Voorhoutse formatie bleef opvallend geduldig op jacht gaan naar de 2-1, waar van een jonge ploeg misschien meer onbesuisdheid zou worden verwacht. Het 4-5-1-systeem van Laakkwartier bleek tot kort voor tijd bijzonder effectief.

,,De jongens belonen echt niet alleen mij, maar vooral zichzelf, het publiek en de club.”

,,Hun spits stond stond tussen de middenlijn en de cirkel en de andere negen spelers stonden op hun eigen helft. Maar als dat hun speelwijze is, is dat hun goed recht. Wij moesten er maar voor zorgen om dat kapot te spelen.”

‘Plannetje-IJzendoorn’
Pas één minuut voor tijd lukte dat via een combinatie tussen de twee Brabanders, waarvan uiteindelijk Casper het eindstation was. ,,We hebben het in de wedstrijdbespreking ook gehad over onze valkuilen. Dat had bijvoorbeeld kunnen zijn dat we teveel vanuit de haast zouden gaan spelen, dat we de ballen te snel voor gaven, maar dat is niet gebeurd. Petje af, dat hebben de jongens goed gedaan.”

Het ‘plannetje-IJzendoorn’ werkte, gesteund door zijn eigen team. Het elftal schaarde zich achter de keuze van de trainer om de tactiek om te zetten en betaalde het z’n coach uit. ,,De jongens belonen echt niet alleen mij, maar vooral zichzelf, het publiek en de club.”

Foreholte – Laakkwartier 2-1 (0-1) 43. Linnenbank 0-1, 79. Nolles 1-1, 89. C. Brabander 2-1

Foreholte: Guijt, Van Dam, O. Arroyo, Spreeuw, Wiering, Roukema, Jongbloed, C. Brabander, Admiraal, R. Brabander, T. Arroyo

Foto’s: Jeanette Dijkstra