De zucht van verlichting die over De Kooltuin ging toen arbiter Ron Karremans het na 94 minuten voor gezien hield, was alles zeggend. Thuisploeg FC Rijnvogels pakte dankzij een uiteindelijk ruim uitgevallen 4-2 zege op Jong Almere City voor het eerst in de Derde Divisie een driepunter. Maar het besef dat het zaterdagmiddag ook heel anders had kunnen aflopen voor de thuisploeg dempte de euforie over deze winstpartij tot normale proporties.
Dat alles na een heftige week die op maandagavond begon. De voltallige Rijnvogels-selectie kwam in plaats van een trainingsavond voor een praatsessie naar De Kooltuin. ,,We hebben elkaar toen eens diep in de ogen gekeken. Staf en spelers hebben ieder voor zich hun zegje gedaan en elkaar met wederzijds respect de waarheid gezegd. Dat was wel even nodig. Dat het geholpen heeft werd vanmiddag duidelijk. Het lek is echt nog niet boven en het was vandaag lang niet allemaal vlekkeloos, maar er stond tenminste weer een team”, aldus een opgeluchte Hein van Heek, die erkende dat er voor hem en zijn ploeg de nodige druk op dit duel stond tegen een ploeg die ook nog altijd puntloos was.
Na een competitiestart met drie nederlagen op rij luidde de alarmklok dus al zodanig dat er echt iets diende te gebeuren. Met tien tegentreffers in drie duels plakte de FC Rijnvogels-defensie zichzelf het etiket gatenkaas op. Om niet nog verder af te glijden was verbetering op korte termijn noodzakelijk. Dat leidde ertoe dat er afgelopen week ook gerichter getraind werd op defensieve vormen.
Dat er daarbij in die defensieve linie ook nog eens moest worden geschoven was een ander probleem. Op de plek van de geblesseerde Wouter Soomer acteerde Rob Zandbergen, naamgenoot Joey schoof op naar het centrum waar hij Mart Spierdijk aan zijn zijde trof. De laatste verving de nog niet geheel fitte Kevin Wijmer.
De achteraf belangrijkste mutaties hadden echter voorin plaats. Niet Niels van Veen of Thom de Vries namen de honneurs in de spits waar, maar Arno Dijkstra, van oorsprong een vleugelspeler, kreeg die rol toebedeeld. Ook kregen Ogur Kaya en Jim Havenaar een plekje in de basis toegewezen, waardoor Jop Verhagen en Romano van der Stoep dit keer op de bank begonnen. Die mutatiegolf leverde uiteindelijk een 4-2 zege op en in dat geval heeft de winnende trainer altijd gelijk.
Gul
Dat gelijk kreeg Van Heek mede aan zijn zijde omdat goalie Peter Messemaker met name voor de pauze met een viertal uitstekende reddingen zijn ploeg op de been hield, terwijl de bezoekers zich rond het kwartier wel heel erg gul toonden. ,,Voor Peter ook wel lekker om een keer zo’n wedstrijd te spelen na een ongelukkige periode”, wist Van Heek die zijn ploeg door een onnodige (terug-)kopbal van Nicky van Hilten op zijn eigen goalie na een verre ingooi de 1-0 in de schoot geworpen kreeg. Honderd tellen later werd die voorsprong verdubbeld toen Dijkstra op aangeven van Jaap van Duijn de 2-0 binnen kopte, waarbij de spits doelman Mike Grim, zoon van, bij de eerste paal te snel af was.
Het iets vlotter combinerende Jong Almere was hiervoor al tweemaal dreigend voor Messemaker verschenen en dat werd er gaandeweg het eerste bedrijf alleen maar erger op voor de thuisploeg. De doelman wilde echter van geen wijken weten en hield in tal van lastige situaties steeds het hoofd koel. Waarbij het opvallend mocht worden genoemd dat de Rijnvogels-defensie, eenmaal onder druk, te vaak in de fout ging. Dat de geheel vrijstaande Abdel Metalsi in de blessuretijd van de eerste helft vanaf randje zestien de 2-1 met een volley binnen werkte was gezien het spelbeeld dan ook niet meer dan gerechtigheid.
,,We waren te vaak te onrustig aan de bal. En dat zag je ook na de rust. Terwijl we daarnaast wel een aantal goede mogelijkheden wisten te creëren”, aldus van Heek, daarbij doelend op een drietal uitgespeelde kansen. Terwijl Jong Almere aan de overzijde met name in de persoon van spits Sven Braken en aanvoerder Maarten Davids, de thuisploeg een paar keer op de pijnbank legde. Maar ook hier ontbrak de precisie of stond (opnieuw) Messemaker in de weg.
5-5
Waar de 2-2 meer in de lijn der verwachtingen lag, stond het halverwege het tweede bedrijf zomaar 3-1 door een goal van Dijkstra. Na een knappe slalom mikte de van EDO overgekomen spits in twee instanties raak en stond het ‘zomaar’ 3-1. Daarmee was de eerste zege echter nog niet binnen. Dat werd bewaarheid door de 3-2 van handenbinder Braken.
Van Heek: ,,Toch hadden we het duel daarna veel eerder moeten beslissen. De kansen daarvoor waren er wel degelijk. Dan zie je toch dat het nog niet helemaal loopt zoals het hoort. We hebben echter gestreden als team en zijn daarvoor beloond in de vorm van drie punten.” De 4-2 op de valreep van invaller Verhagen die voorbereidend werk van die andere invaller, Van der Stoep, beheerst afrondde (4-2) vormde een rijkelijke beloning voor het vertoonde spel op deze middag. ,,Hier kunnen we verder mee”, oordeelde Van Heek. ,,Winnen is en blijft het beste medicijn, maar 5-5 had hier vanmiddag net zo gemakkelijk als eindstand op het scorebord kunnen staan. Zo eerlijk moet je zijn”.
FC Rijnvogels-Jong Almere City 4-2 (2-1). 12. Van Hilten (eigen doel) 1-0, 14. Dijsktra 2-0, 45+1. Metalsi 2-1, 66. Dijkstra 3-1, 74. Braken 3-2, 90. Verhagen 4-2
FC Rijnvogels: Messemaker, Ten Hoope, Joey Zandbergen, Spierdijk, Rob Zandbergen, Van den Breggen, Van der Horst. Kaya, Havenaar (79. Van der Stoep), Dijkstra (72. Van Veen), Van Duijn (88. Verhagen)
Foto: Piet van Kampen
Samenvatting FC Rijnvogels – Jong Almere City FC (Beelden: Omroep West)