Zijn linkerarm en bovenkant borst staan inmiddels vol met plakplaatjes: Marc Langeveld (26) zou het liefst al helemaal onder zitten, maar zijn vriendin vindt het wel even genoeg voor nu. De middenvelder van Valken ’68 heeft het ’tattoovirus’ een aantal jaar geleden opgelopen bij VV Katwijk, waar hij geïnspireerd raakte door de toenmalige keeper Atam Koroglu. Bij zijn huidige club Valken ’68 daarentegen zijn weinig jongens met het virus besmet.

Marc, je hele arm staat vol met versiersels… Vertel!
,,Ik ben begonnen met een kruis op mijn bovenarm. Die heb ik laten zetten toen ik speelde bij Katwijk 1. Ik kwam als 17-jarige jongen bij die selectie waar bijna iedereen tatoeages had. Dat wilde ik ook! De keeper destijds, Atam Koroglu, had een heel mooi kruis op zijn arm en daar is eigenlijk het idee ontstaan.”

En toen?
,,Toen dat grote kruis af was, wilde ik meer. Ik heb daarom op internet en bij andere voetballers gekeken wat voor plaatjes er bij het kruis zouden passen. Dat zijn dan onder andere twee engeltjes geworden, met daarachter twee handen met een kralenketting en een kruis. Aan de binnenkant van mijn arm staat een boekrol. Verder heb ik nog twee rozen aan de onderkant van mijn arm en aan de binnenkant bij mijn elleboog nog een engel. Tot slot op mijn pols de datum sinds mijn vriendin en ik samenzijn: 10-10-09.”

Het lijkt veel te maken te hebben met het geloof, is dat ook zo?
,,Nee, niet echt. Het is meer dat ik wilde dat het één geheel zou worden. Dus niet allemaal verschillende dingen bij elkaar, maar figuren die wel met elkaar te maken hebben. Zoals een kruis, engelen enzovoorts.”

Wat heb je getatoeëerd op je borst?
,,Daar staat de naam van mijn zoontje met een duif erboven. Deze heb ik recent nog laten zetten. Mason, mijn zoontje is op 14 januari geboren en dit moest natuurlijk ook vastgelegd worden in de vorm van een tatoeage.”

Is dat ook de meest speciale?
,,Ja, zeker. Die van mijn zoon en de datum op mijn pols zijn de meest waardevolle. Nu ik wat ouder word, merk ik toch dat ik meer nadenk over de betekenis van mijn tatoeages. Ik zou ook nog graag de namen van mijn ouders in de boekrol op mijn arm willen laten zetten.”

Wil je dan ook nog meer plaatjes op de borst?
,,Heel graag! Wat mij betreft staat straks mijn borst ook vol, zo door naar mijn rechterarm en dan het liefst ook nog één been met iets moois. Helaas vindt mijn vriendin het nu wel mooi geweest wat tatoeages betreft en mag er even niets meer bij. Ik ben het daar nog niet helemaal mee eens en zal uiteraard proberen om haar over te halen. Ik zal nooit tekeningen laten zetten in mijn nek bijvoorbeeld, dat gaat zelfs mij iets te ver.”

Vindt ze het niet mooi?
,,Jawel, ze vindt mijn tatoeages mooi. Maar tot op zekere hoogte. Ze wil niet dat ik helemaal onder kom te zitten. Zelf heeft ze trouwens geen tatoeages, dat vindt ze niets voor haar.”

Ook niet als je er samen één zet?
,,Daar hebben we het tot nu toe eigenlijk nooit over gehad. Ik heb trouwens wel een tatoeage samen met teamgenoot Arjan Haasnoot. We zaten vroeger bij elkaar in de klas en toen we een jaar of 15 waren hebben we met een passer en inkt bij onszelf een tatoeage proberen te zetten. Daarbij hebben we de passer in de inkt gedoopt en toen puntjes in onze arm gedrukt. Bloeden als een gek natuurlijk, maar de tatoeage was gezet. Je denkt dus dat er bij Valken weinig spelers met tatoeages rondlopen, maar bij Arjan staat deze tattoo nog steeds hoor! Bij mij zie je er inmiddels niet veel meer van aangezien er overheen getatoeëerd is.”

Verder is het onder de douche bij jullie dus niet echt een gespreksonderwerp die tatoeages?
,,Nee, eigenlijk niet. Er zijn er een paar met een kleine tattoo, maar niet zoals ik met een hele arm vol bijvoorbeeld. Ze vragen er weleens naar hoor, maar omdat er meer zijn zonder tattoo dan met tattoo valt dit onderwerp niet vaak.”

Is er verschil te zien in je tattoos van tien jaar geleden en van nu?
,,Qua kleuren zie je wel goed verschil ja. Daarom heb ik een jaar geleden besloten mijn linkerarm helemaal over te laten tekenen, veel lijnen waren namelijk wat vervaagd. Nu is het weer helemaal mooi. Hoe dat er over tien jaar dan weer uit ziet, durf ik nog niet te zeggen.”

Ai, daar heb je vast een tijdje voor gezeten?
,,Dat waren lange sessies. Om precies te zijn drie sessies van zes uur. Hopelijk is dat niet meer nodig. We hebben nu een eigen huis en een zoontje natuurlijk, dus tatoeages hebben geen prioriteit meer. Het is een vrij dure hobby ook namelijk. Moet wel zeggen dat ik na het zetten van dat kruis de tatoeage toen niet echt goed verzorgd heb. Ik ging gewoon de zon in enz., daar let ik nu zeker meer op.”

Welke plek was het meest pijnlijk?
,,Dat is zonder twijfel de pols, voornamelijk de binnenkant. Daar is de huid zo dun. En ook de elleboog is niet heel prettig. Dan ga je wel even door de grond hoor.”

En als je straks oude pa Langeveld bent? Hoe staan ze er dan op?
,,Tja, je leeft maar een keer, hè? Ik vind het wel gaaf. Rijd je lekker rond met je rollator met, hopelijk, twee armen vol. Dat is toch stoer. Het heeft wel wat. En natuurlijk zullen er mensen zijn die denken wat is dat voor een gek, maar zo heeft iedereen wel wat toch?”

Tekst: Simone Disseldorp

Foto: Saam de Mooij

Lees ook: