Een blessure is voor elke voetballer een nachtmerrie. Helemaal als dezelfde kwetsuur je opnieuw parten speelt. Een bekend verhaal voor Stefan Immerzeel. De speler van de zaterdagtak van VVSB brak in 2017 zijn middenvoetsbeentje en ook dit seizoen miste hij de eerste seizoenshelft omdat zijn voet het begaf. „Het was heel toevallig dat het weer precies dezelfde blessure was’’, begint de spits zijn verhaal. 

De seizoensopener thuis tegen Nieuwkoop (5-1) verloopt voor de aanvaller nog uiterst succesvol. Immerzeel draagt met drie doelpunten bij aan de ruime zege voor de Noordwijkerhouters. „Ik dacht gelijk: dit wordt een mooi seizoen’’, vertelt hij. 

Blessure
In het tweede duel tegen CVC Reeuwijk slaat het noodlot toe. Immerzeel komt na een kopduel verkeerd terecht en voelt eigenlijk al meteen dat het fout zit. „Ik hoorde meteen ‘krak’ toen ik door mijn voet heenging. Ik kon wel lopen, maar voetballen ging absoluut niet meer.’’

„Dat is heel apart en puur toeval, want het is geen chronische blessure.’’

Diezelfde dag nog gaat de Noordwijkerhouter naar de dokterspost. De huisarts zegt echter dat er niks gebroken is. Een week later is Immerzeel er nog niet gerust op en gaat hij langs het ziekenhuis om een MRI-scan te laten maken. Daar blijkt dat hij opnieuw een breuk heeft in het middenvoetsbeentje van zijn rechtervoet. 

„En ook nog eens op precies hetzelfde plekje’’, zegt de aanvaller vol verbazing. „Dat is heel apart en puur toeval, want het is geen chronische blessure. Het lag ook niet aan het feit dat ik twee jaar geleden te vroeg ben begonnen met trainen. Destijds voelde alles goed aan en heb ik acht weken rust genomen.’’

Desondanks neemt de Noordwijkerhouter het zekere voor het onzekere en doet hij deze keer twaalf weken helemaal niks met zijn voet. Het liefst wil de spits zijn ploeg natuurlijk helpen, maar tijdens zijn blessure staat hij elke week wel langs het veld om zijn teamgenoten aan te moedigen. „We hadden aardig wat blessures in ons team, dus het was altijd wel gezellig langs de kant’’, lacht Immerzeel. 

Vanaf het trainingskamp in de winterstop sluit de aanvaller langzamerhand weer aan bij het elftal van Rob Jonkman. Vier weken geleden kan hij dan eindelijk weer volle bak trainen en één week later staat hij weer op het veld bij het tweede. „Daar ben ik rustig begonnen. Ik moet eerlijk zeggen dat me dat toen nog niet heel lekker afging.’’

Afgelopen zaterdag in de met 1-3 gewonnen wedstrijd tegen Aarlanderveen sluit Immerzeel de voor hem lastige periode af. De goaltjesdief scoort ook weer voor het elftal van Rob Jonkman en kijkt uit naar de komende tijd. 

„Dat goaltje was wel lekker. Maar ik was zeker niet de man of the match. Dat was Jelle Homan’’, vertelt de aanvaller eerlijk. „Ik heb vooral weer zin om lekker te spelen. De blessure kan zich altijd met een rare beweging weer opnieuw voordoen. Maar daardoor ga ik het zeker niet rustig aandoen, want ik heb geen angst meer in mijn lijf. Hopelijk kan ik de komende tijd blessurevrij blijven.’’

„Ik ben dan alleen op wintersport.’’

Periodetitel
Met de terugkeer van Immerzeel lijken de puzzelstukjes voor VVSB (zat.) langzaam weer in elkaar te vallen. De winst op Aarlanderveen van afgelopen weekend is dan ook een belangrijke overwinning voor de tweede periode. 

De Noordwijkerhouters staan één punt achter op TAVV, maar die ploeg heeft de eerste periode al binnengehaald. Dat betekent dat het elftal van Jonkman bij de volgende wedstrijd tegen CVC Reeuwijk, op 7 maart, een gooi kan doen naar de periodetitel. Uitgerekend de ploeg waar Immerzeel aan het begin van het seizoen geblesseerd tegen raakte. 

„Ik ben dan alleen op wintersport’’, lacht de aanvaller. „Maar ik weet zeker dat het team de wedstrijd wint en daarmee net als vorig jaar opnieuw een periode weet te winnen. Dat zou heel knap zijn. Hopelijk kunnen we het nu wel wat mooier eindigen dan vorig seizoen en promoveren naar de Tweede Klasse.’’

Foto: Tino Stulen

Lees ook: Bormann wil bij FC Lisse het ‘echte zaterdaggevoel’ weer terugkrijgen