,,Het was echt een wereldgoal”, zei Ronald Kuyt met een knipoog en vooral sarcastisch. Nee, het was niet de moeilijkste treffer uit zijn carrière, maar de routinier was er niet minder blij mee. Valken ’68 won daardoor bij VDL (0-1). ,,John van Rijn werd in de diepte weggestoken. We liepen met z’n tweeën op de keeper af en hij legde ‘m prima breed. Ik had ‘m niet meer kunnen missen.”

De stemming zat er bij de Valkenburgers na afloop goed in, ook al vertegenwoordigde de driepunter statistisch gezien niet heel veel waarde. Valken ’68 is immers door het winnen van de tweede periodetitel al zeker van de nacompetitie. ,,Het was voor ons een lekker potje. We leven natuurlijk toe naar de nacompetitie. Als je wint is dat lekker voor het vertrouwen.”

John van Rijn krijgt de complimenten voor zijn aandeel in de 0-1

,,De terugreis in de bus zegt voor mij alles”, vertelt Kuyt. ,,Er was een feestmiddag bij VDL en we zijn wat langer blijven hangen. Het leek wel of we kampioen waren geworden. Nee, maar serieus: de sfeer zit er goed in, al het hele seizoen. Ik heb echt een goed gevoel over de nacompetitie, al blijft dat natuurlijk wel een beetje een loterij.”

Tegen VDL liet Valken meerdere gezichten zien. Soms heel goed, en in fases ook wat minder. ,,We hebben een goede ploeg”, stelt Kuyt. ,,Er zit bij tijd en wijle goed voetbal in. Maar we zijn ook nog wel eens nonchalant en slordig. Als we dat eruit krijgen, maken we een goede kans in de nacompetitie.”

,,Ik ben gewoon de routinier in het elftal. Mijn rol is om rust te brengen en vertrouwen te geven.”

De start in Vlaardingen was in ieder geval uitstekend geweest, zoals het hoort. ,,We speelden een prima eerste kwartier. Daarna gingen we wat meer mee in het spel van VDL en vielen we wat terug. De tweede helft begonnen we eigenlijk weer heel goed. Toen hadden we eigenlijk meer goals moeten maken, maar dat lieten we na. Daardoor kregen we het het laatste kwartier nog lastig en waren er een aantal hachelijke situaties voor ons doel. Maar gelukkig hielden we stand.”

Saillant detail is dat Kuyt eigenlijk niet eens zou spelen. Hij was voornemens rust te houden, maar de nood bleek toch aan de man. ,,Ik loop al zo’n beetje het hele seizoen te emmeren met mijn hamstrings. Het piept en kraakt toch een beetje zo op de oude dag hé. Vorige week tegen DoCos kreeg ik na een kwartier al echt veel last. Daarom had ik bij de trainer aangegeven alles op de nacompetitie te willen zetten en een weekje rust te pakken. Maar er waren een aantal jongens op vakantie en nog wat geblesseerde spelers. Daardoor moest ik er de tweede helft alsnog in. Dat ging op zich prima.”

Een verbeten blik bij Jaco van der Bent

Kuyt is ondanks zijn leeftijd nog een zeer gewaardeerde kracht bij Valken ’68. Iets dat hem zelf ook voldoening geeft. ,,Ik ben gewoon de routinier in het elftal. Mijn rol is om rust te brengen en vertrouwen te geven. En als ik nodig ben, speel ik gewoon en hoop ik van waarde te zijn. Ik zie dat de jongens het ook prettig vinden dat er ervaring rondloopt. Als ik op deze manier van waarde kan zijn, vind ik het hartstikke leuk.”

,,Ik ben ook in gesprek met de club over volgend seizoen”, vervolgt Kuyt. ,,We zijn aan het kijken wat voor rol ik kan hebben. We zullen zien. Ik speel nog heel graag, maar je moet ook reëel zijn. Ik ben geen 25 meer. Toch denk ik dat de kans groot is dat ik er nog een seizoen aan vastplak.”

Foto’s: Saam de Mooij