Na 45 minuten leek het zaterdag tegen Lugdunum niet de middag van Valken’ 68 te worden. Op achterstand tegen een laagvlieger, het speelde erg slordig en zoals wel vaker dit seizoen werden er veel kansen gemist. Daar kwam ook nog bij dat Jaap van der Plas er met een knieblessure af moest. Na de volledige negentig minuten kon iedereen echter weer lachen op sportpark ’t Duyfrak: 5-1.
De opdracht was duidelijk voor de Valkenburgers: er moest gewonnen worden. Maar van die instelling kwam weinig terecht op het veld. De Rood-gelen hadden ongeveer 80% balbezit, maar waren veel te nonchalant aan de bal: vaak te slordig en er werd met een te laag tempo gespeeld. „Laten we het maar niet over de eerste helft hebben, haha. Wij zijn gewoon de betere ploeg in de eerste helft, maar we hadden te veel foute passes waardoor we geen goede aanval konden opzetten. Zij kregen één kans door een fout bij ons achterin en die scoren ze. Waardoor het dan in de tweede helft wel lukt? Ik heb echt geen idee”, aldus Robbert van Delft, die zelf belangrijk was met twee goals.
,,Ik zei ook tegen mijn assistent: het waakvlammetje is een vlam geworden.”
De 0-1 begon bij matige lange bal van keeper Kevin Wassenaar, maar Mark van der Plas leverde de bal vervolgens zo in en daardoor kon Bilal Karasahin profiteren. De Valkenburgers leken even van slag, maar pakte het daarna weer op. Maar het bleef wel slordig, ondanks dat er wel wat kansen werden gecreëerd.
In de tweede helft werd er wel fris en snel gevoetbald. Hoe kwam dat volgens trainer Arie van Duijn? „In de rust ben ik even kort te keer gegaan en de jongens hebben dat fantastisch opgepakt in de tweede helft. Ik zei ook tegen mijn assistent: het waakvlammetje is een vlam geworden.“
Boonstoppel en Langeveld vieren de 2-1 voorsprong.
Een kwartier na rust kopte Matthijs de Mooij de 1-1 binnen en daar lag ook het kantelpunt in de wedstrijd. Vanaf die gelijkmaker leek het wel of de ploeg van Van Duijn vrijer kon voetballen. Dat bleek ook wel uit het uiteindelijke scoreverloop. Want nog geen tien minuten na de gelijkmaker was het invaller Sven Boonstoppel die de thuisploeg op voorsprong zette. Robbert van Delft besliste niet veel later met twee goals de wedstrijd en het slotakkoord was voor Jaco van der Bent.
„Wat dat betreft is Lugdunum ook een ideale tegenstander vanaf de gelijke stand. Ze lieten de koppies hangen, je ziet wat gemor onderling en daar moet je dan als tegenstander goed gebruik van maken“, aldus een tevreden Van Duijn.
Scenario’s
Nog twee finales te gaan voor Valken en daarin moeten ze zorgen dat de wedstrijd elke keer in winst om wordt gezet, zodat ze aan het einde van de rit in ieder geval de nacompetitie in mogen gaan. Hoe zitten de scenario’ s nou precies in elkaar? Coach van Duijn legt het even haarfijn uit.
„Koploper Die Haghe heeft een periode en als die kampioen worden geven ze die aan de hoogst mogelijke ploeg die geen periode bezit. Wij kunnen nog tweede eindigen (Valken deelt nu de tweede plaats met UVS red.). Maar als dat niet lukt kunnen we nog de vervangende periode van UVS krijgen, die nu in ieder geval op de eerste plaats in de laatste periode staat. Ook is er nog een kans dat Lugdunum nacompetitie tegen degradatie speelt, dan raken ze hun eerste periodetitel kwijt en gaat die dan naar de ploeg die op de tweede plek in die periode is geëindigd. Dus er zijn voor ons nog heel veel dingen mogelijk en het blijft spannend tot op het eind”, verklaarde Van Duijn. En heel stiekem mag zijn ploeg nog hopen op de titel. Twee wedstrijden, een gat van vier punten, niks is onmogelijk.
Valken’68 – Lugdunum: 17. Karasahin, 59. De Mooij, 68. Boonstoppel, 80. Van Delft, 83. Van Delft, 86. Van der Bent.
Opstelling Valken’68: Van der Nagel, De Lange, M. Van der Plas, Haasnoot, Van Duijn, S. Van der Plas, Redel (59. Boonstoppel), De Mooij, Van der Bent, Langeveld (72. Hogewoning), J. Van der Plas (12. Van Delft).
Tekst: Roy van der Meij.
Foto’s: Saam de Mooij.